Διακοπές στο Βιετνάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διακοπές στο Βιετνάμ
Κινηματογραφική αφίσα.
ΣκηνοθεσίαΠάνος Γλυκοφρύδης
ΠαραγωγήΦίνος Φιλμ
ΣενάριοΓιώργος Λαζαρίδης
ΠρωταγωνιστέςΘανάσης Βέγγος
Άννα Φόνσου
Αλέκος Τζανετάκος
Ανδρέας Φιλιππίδης
Λαυρέντης Διανέλλος
Μαρίκα Κρεββατά
Γιώργος Τσιτσόπουλος
Δημήτρης Καλλιβωκάς
Νικήτας Πλατής
Μάκης Δεμίρης
Χρήστος Νάτσιος
ΜουσικήΓιώργος Χατζηνάσιος
ΤραγούδιΓιάννης Ντουνιάς
ΦωτογραφίαΝίκος Δημόπουλος
ΜοντάζΜπάμπης Αλέπης
ΣκηνογραφίαΜάρκος Ζέρβας
Πρώτη προβολή22 Φεβρουαρίου 1971 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία15 Μαρτίου 2006 (DVD)
Διάρκεια81'
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική

Το Διακοπές στο Βιετνάμ είναι μια κινηματογραφική ταινία που γυρίστηκε το 1971 σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη και σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ασπρόμαυρη αυτή κωμωδία, ξεκινάει με σκηνές του Θανάση Χατζηφάπα (Θανάσης Βέγγος) να προσπαθεί να αποφύγει την σύλληψη από τους Βιετκόνγκ στο εμπόλεμο Βιετνάμ.

Αμέσως μετά, το σκηνικό μεταφέρεται στην Αθήνα, όπου η επιστροφή του Θανάση και εμφάνισή του στην εκκλησία, γίνεται αφορμή να ματαιωθεί λίγο πριν την τέλεσή του, ο γάμος της συζύγου του Φρόσως (Άννα Φόνσου) με το πρώην αφεντικό του, τον εργοστασιάρχη πλαστικών Στέλιο Τεμπεσίρογλου (Δημήτρης Καλλιβωκάς). Ένας αντιπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού που έχει υπό την επίβλεψή του τον Θανάση, εξηγεί στην οικογένειά του πως παρ' ό,τι είχε κηρυχτεί αγνοούμενος προ 3ετίας, ο Θανάσης είχε επιβιώσει από την πτώση του αεροπλάνου (που τον μετέφερε στην Ιαπωνία για μετεκπαίδευση σε νέα όπλα) στο Βιετνάμ και εν μέσω περιπετειών είχε διεφύγει την σύλληψη από τους Βιετκόνγκ, ώσπου βρήκε καταφύγιο σε φίλιες αρχές της Σαϊγκόν και περίθαλψη από σχετικούς γιατρούς. Επειδή όμως όλη αυτή η περιπέτεια του έχει επιφέρει νευρικό κλονισμό, ο Θανάσης χρήζει πλέον φροντίδας από τους οικείους του ώστε να ξαναβρεί τον εαυτό του. Και πράγματι ο Θανάσης επιδεικνύει κάθε στιγμή μία "τρελή συμπεριφορά", σκαρφαλώνοντας σε πολυελαίους, φωνάζοντας κάθε τόσο δυνατά το όνομα της γυναίκας του και άλλα πολλά...

Όλοι στο μεταξύ στο περιβάλλον του έχουν αναστατωθεί με την επιστροφή του (ο Τεμπεσίρογλου, η Φρόσω και η οικογένειά της) και μάλλον θα προτιμούσαν να μην είχε επιστρέψει ποτέ, καθώς τον νόμιζαν πεθαμένο, πράγμα που βόλευε τους πάντες. Καθότι ο Θανάσης, λίγο πριν την εξαφάνισή του, ως χημικός που ήταν, είχε τυχαία εφεύρει ένα πλαστικό υλικό που έκανε πλούσιο τον υπό χρεωκοπία εργοδότη του.

Το κουβάρι ξετυλίγεται καθώς βλέπουμε σκηνές από το παρελθόν, όπου η Φρόσω, γραμματέας και κρυφή ερωμένη τότε του Τεμπεσίρογλου, δέχεται να παντρευτεί τον ερωτευμένο μαζί της Θανάση, ως ιδέα του εργοδότη της για κοινωνικούς λόγους (καθώς ο ίδιος όπως έλεγε ήταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω κακοδιαχείρισης). Ο Θανάσης όλο καρδιά, που δίνει σε όλους (ακόμα και στον Τεμπεσίρογλου) κόβοντας από τον εαυτό του, δεν στεναχωρεί ούτε την Φρόσω, η οποία την νύχτα του ταξιδιού του μέλιτος με τρένο, αποκαλύπτει στον Θανάση (αφού τον απέφευγε συστηματικά όλο το βράδυ με διάφορες προφάσεις) πως τον παντρεύτηκε "για ένα πείσμα" και δεν τον αγάπησε ποτέ. Πράγμα που η Φρόσω με τον καιρό εκτίμησε και παρότι ο γάμος τους ήταν "λευκός", ερχόταν ολοένα πιο κοντά στον καλόκαρδο Θανάση, μέχρι την αποφράδα στιγμή της κλήσης του από τον στρατό.

Αποκαλύπτεται σε μια κουβέντα του με την Φρόσω, πως ο Τεμπεσίρογλου που πλούτισε εκμεταλλευόμενος την εφεύρεση του εξαφανισμένου Θανάση, είχε πρόθεση τελικά να την παντρευτεί, όχι για την υποτιθέμενη αγάπη που της είχε, αλλά για να εξασφαλίσει την μόνιμη σιωπή της σχετικά με τα δικαιώματα της εφεύρεσης. Και για τον ίδιο λόγο η Φρόσω που νόμιζε νεκρό τον Θανάση, δέχτηκε, καθώς η σιωπή της θα της εξασφάλιζε οικονομική αποκατάσταση. Όμως, αφού έχει επιστρέψει ο Θανάσης, η Φρόσω έχει πλέον πρόθεση να βάλει τα πράγματα στην θέση τους (πόσο μάλλον που κατά την διάρκεια του λευκού γάμου τους πορεία είχε νιώσει πράγματα για τον Θανάση) παρά τις απειλές του Τεμπεσίρογλου.

Ο Θανάσης, που ακούει την συζήτηση, ορμάει με αλαλαγμούς εκτός σπιτιού και στο αστυνομικό τμήμα όπου καταλήγει η φυγή του, παρίσταται και ο αντιπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, ο οποίος αποκαλύπτει πως ο Θανάσης είχε καιρό τώρα ξαναβρεί τα λογικά του, αλλά ήθελε να παρουσιαστεί με αυτόν τον τρόπο στους οικείους του για να διαπιστώσει από την συμπεριφορά τους τους αληθινούς τους εαυτούς και ενημερώνει τον Τεμπεσίρογλου για την κατάθεση αγωγής κατά του που έγινε από τον Θανάση, σχετικά με την εφεύρεσή του. Η Φρόσω τώρα με την σειρά της φεύγει τρέχοντας στους δρόμους, αλλά την προλαβαίνει ο Θανάσης και αφού του ομολογεί εμμέσως πως τον αγαπά, αυτός προτείνει να ξαναπιάσουν το νήμα από εκεί που το αφήσανε, με πρώτο τους μέλημα, να πάνε διακοπές. Κι όταν η Φρόσω τον ρωτά "πού, στη Βενετία;", ο Θανάσης της απαντά "στο Βιετνάμ", και την οδηγεί στην είσοδο ενός κινηματογράφου, όπου ο τίτλος της μαρκίζας αναφέρει τον τίτλο της ίδιας της ταινίας, και από κάτω υπάρχει σε μεγάλο μέγεθος μία χάρτινη φιγούρα του Θανάση σε στρατιωτική περιβολή κι εξάρτυση.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή και παραλειπόμενα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη προβολή της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1971. [1] Η ταινία έκοψε 276.348 εισιτήρια, ενώ κατατάχθηκε στην 14η θέση ανάμεσα σε 87 ταινίες της ίδιας σεζόν. [2] Κυκλοφόρησε και σε μορφή ντιβιντί στις 15 Μαρτίου 2006. [3]

Στα γυρίσματα μιας σκηνής όπου ο Θανάσης σκαρφαλώνει σε έναν πολυέλαιο, ο Βέγγος πλησίασε μια μαϊμού που συμμετείχε στην ίδια σκηνή, η οποία τον δάγκωσε, χωρίς να ακολουθήσουν άλλες δυσάρεστες συνέπειες. [4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Finos Film - 'Διακοπές Στο Βιετνάμ' (1971), http://finosfilm.com/movies/view/147, ανακτήθηκε στις 2021-08-16 
  2. «Διακοπές στο Βιετνάμ - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021. 
  3. «Διακοπές στο Βιετνάμ (1971)». cine.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021. 
  4. «Θανάσης Βέγγος: Ο λόγος που δε χρησιμοποιούσε ποτέ κασκαντέρ και η σκηνή που παραλίγο να χάσει τη ζωή του». Enimerotiko.gr. 10 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021. 

Βιβλιογραφική πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Ταινίες για φίλημα: ένα αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Φίνο και τις ταινίες του, εκδ. Εξάντας, Αθήνα, 2000, σελ.70-71

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]