Διαγωνισμός Νέων Μουσικών Eurovision

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ivan Bessonov, νικητής του διαγωνισμού του 2018.

Η Eurovision Νέων Μουσικών (αγγλικά : Eurovision Young Musicians, γαλλικά : L'Eurovision des Jeunes Musiciens), γνωστή ως EYM ή Νέοι Μουσικοί, είναι ένας διαγωνισμός μουσικής για Ευρωπαίους μουσικούς από 15 έως 19 ετών που διοργανώνεται κάθε δυο χρόνια από την EBU και μεταδίδεται από την τηλεόραση σε όλη την Ευρώπη, με κάποιες χώρες να διεξάγουν εθνικούς τελικούς.

Είναι ένας από τους 60 περίπου διαγωνισμούς που διοργανώνονται στην Ευρώπη, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Μουσικών Διαγωνισμών για Nέους (European Union of Music Competitions for Youth - EΜCY). Η επιλογή του νικητή γίνεται από διακεκριμένους μουσικούς, γι' αυτό και θεωρείται ένας σημαντικός διαγωνισμός σε διεθνές επίπεδο. Στο διαγωνισμό βραβεύονται οι 3 πρώτες θέσεις.

Η πρώτη Eurovision Νέων Μουσικών έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 11 Μαΐου 1982 και 6 χώρες συμμετείχαν. Τον διαγωνισμό κέρδισε ο Markus Pawlik από τη Δυτική Γερμανία, ο οποίος έπαιξε πιάνο. Η τελευταία Eurovision Νέων Ταλέντων έλαβε χώρα στη Κολωνία της Γερμανίας στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 και την κέρδισε ο Łukasz Dyczko, ο οποίος έπαιξε το σαξόφωνο για την Πολωνία.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Eurovision Νέων Μουσικών, εμπνευσμένη από την επιτυχία του BBC Νέος Μουσικός της Χρονιάς (αγγλικά : Young Musician of the Year), είναι ένας διαγωνισμός που διοργανώνεται από την EBU κάθε δυο χρόνια για Ευρωπαίους μουσικούς που είναι 15 έως 19 ετών. Κάποιες συμμετέχουσες χώρες διοργανώνουν εθνικούς τελικούς για να επιλέξουν τους εκπροσώπους τους για τον διαγωνισμό. Η πρώτη Eurovision Νέων Μουσικών έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 11 Μαΐου 1982 και 6 χώρες συμμετείχαν.

Ο Νέος Μουσικός της Χρονιάς από το BBC είναι ένας τηλεοπτικός εθνικός μουσικός διαγωνισμός. Η μετάδοσή του έγινε αρχικά από το BBC Two και αργότερα από το BBC. Ο διαγωνισμός έχει σχεδιαστεί για να δέχεται κρουστά, πλήκτρα και έγχορδα μουσικά όργανα και νέους που να είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νεότητας με ηλικία έως 19 ετών μέχρι την 1η Ιανουαρίου του εκάστοτε έτους.

Ο διαγωνισμός καθιερώθηκε το 1978 από τους Humphrey Burton, Walter Todds και Roy Tipping, πρώην μέλη του μουσικού τμήματος του BBC. Ο Michael Hext, τρομπονίστας, ήταν ο πρώτος νικητής. Το 1994, επιτράπηκε για πρώτη φορά η χρήση των κρουστών μουσικών οργάνων, ταυτόχρονα με την ήδη ύπαρξη των πλήκτρων και των έγχορδων μουσικών οργάνων. Από την εισαγωγή τους, τα κρουστά όργανα έχουν κερδίσει μια αυξανόμενη προτίμηση στον διαγωνισμό ανάμεσα στους νέους μουσικούς. Ο διαγωνισμός έχει πέντε στάδια τα οποία αποτελούνται από περιφερειακές ακροάσεις (regional auditions), ακροάσεις ανά κατηγορία (category auditions), τελικοί ανά κατηγορία (category finals), ημιτελικοί και ο τελικός. Ως αποτέλεσμα της επιτυχίας του διαγωνισμού, η Eurovision Νέων Μουσικών ξεκίνησε επίσημα το 1982.

Μορφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάθε χώρα εκπροσωπείται από έναν νέο ταλαντούχο μουσικό ο οποίος παρουσιάζει ένα κομμάτι κλασικής μουσικής της προσωπικής του επιλογής, το οποίο συνοδεύεται από την τοπική ορχήστρα και μια επιτροπή (αποτελούμενη από διεθνώς καταξιωμένους επαγγελματίες της μουσικής) αποφασίζει τους 3 κορυφαίους συμμετέχοντες. Μέχρι το 2014 ένας ημιτελικός λάμβανε χώρα λίγες μέρες πριν τον διαγωνισμό και η επιτροπή αποφάσιζε επίσης ποιες χώρες προκρίνονταν στον τελικό.

Συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι συμμετέχοντες πρέπει αρχικά να είναι ενεργά μέλη (αντίθετα με τα συνεργαζόμενα μέλη) της EBU. Τα ενεργά μέλη είναι όσα κατοικούν σε κράτη τα οποία βρίσκονται εντός των συνόρων του Ευρωπαϊκού Ραδιοτηλεοπτικού Σταθμού, ή όσα είναι κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Ο Ευρωπαϊκός Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός ορίζεται από τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών :

Ο "Ευρωπαϊκός Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός" ορίζεται στα δυτικά από το δυτικό όριο της Περιοχής 1, στα ανατολικά από τον μεσημβρινό 40° Ανατολικά του Γκρήνουιτς και στα νότια από τον παράλληλο 30° Βόρεια ώστε να περιλαμβάνεται το βόρειο κομμάτι της Σαουδικής Αραβίας και το κομμάτι εκείνων των χωρών που συνορεύουν με τη Μεσόγειο μέσα στα όρια αυτά. Επιπλέον η Αρμενία, η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν και όσα εδάφη στο Ιράκ, Ιορδανία, Συρία, Τουρκία, Ουκρανία βρίσκονται ακριβώς στα παραπάνω όρια περιλαμβάνονται στον Ευρωπαϊκό Ραδιοτηλεοπτικό Σταθμό.

Τα ενεργά μέλη διαθέτουν ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς των οποίων η μετάδοση είναι διαθέσιμη στο τουλάχιστον 98% των νοικοκυριών μέσα στα σύνορα της χώρας τους και είναι εξοπλισμένα να λαμβάνουν τέτοιες μεταδόσεις. Εάν ένα ενεργό μέλος της EBU επιθυμεί να συμμετέχει, πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις όπως αυτές παρουσιάζονται από τους κανονισμούς του διαγωνισμού.

Η δυνατότητα συμμετοχής δεν καθορίζεται από τη γεωγραφική ένταξη μέσα στην Ευρώπη ούτε έχει κάποια σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκετές χώρες που γεωγραφικά ανήκουν έξω από τα σύνορα της Ευρώπης συμμετέχουν : Ισραήλ, Κύπρος και Αρμενία, στη δυτική Ασία, από το 1986, 1988 και 2012 αντίστοιχα. Επιπλέον αρκετές ηπειρωτικές χώρες που μόνο ένα κομμάτι τους βρίσκεται στην Ευρώπη συμμετέχουν στον διαγωνισμό : η Ρωσία από το 1994 και η Γεωργία από το 2012. Παρακάτω βρίσκεται η λίστα με όλες τις χώρες που έχουν συμμετάσχει στον διαγωνισμό ή πληρούν όλες τις προϋποθέσεις συμμετοχής αλλά δεν το έχουν κάνει ακόμα.

43 χώρες έχουν συμμετάσχει στην Eurovision Νέων Μουσικών από την έναρξή της το 1982. Από αυτές, δέκα έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό. Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την EBU και πραγματοποιείται μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθε δυο χρόνια.

Έτος Πρώτη εμφάνιση χώρας
1982
  • Αυστρία
  • Δανία
  • Γαλλία
  • Γερμανία
  • Νορβηγία
  • Ελβετία
  • Ηνωμένο Βασιλείο
1984
  • Φινλανδία
  • Ολλανδία
1986
  • Βέλγιο
  • Ιρλανδία
  • Ισραήλ
  • Ιταλία
  • Σουηδία
  • ΠΓΔΜ
1988
  • Ισπανία
  • Κύπρος
1990
  • Ελλάδα
  • Πορτογαλία
1992
  • Πολωνία
1994
  • Κροατία
  • Εσθονία
  • Ουγγαρία
  • Λετονία
  • Λιθουανία
  • Ρωσία
  • Σλοβενία
1998
  • Σλοβακία
2002
  • Ρουμανία
  • Τσεχία
2006
  • Βουλγαρία
  • Σερβία
  • Μαυροβούνιο
2008
  • Σερβία
  • Ουκρανία
2010
  • Λευκορωσία
2012
  • Αρμενία
  • Γεωργία
  • Βοσνία-Ερζεγοβίνη
2014
  • Μάλτα
  • Μολδαβία
2016
  • Άγιος Μαρίνος
2018
  • Αλβανία

Οικοδεσπότης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μεγαλύτερο μέρος από τα έξοδα του διαγωνισμού καλύπτεται από χορηγούς και συνεισφορές των άλλων χωρών που συμμετέχουν. Ο διαγωνισμός θεωρείται μια μοναδική ευκαιρία για την προώθηση της οικοδέσποινας χώρας ως τουριστικός προορισμός. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει μια λίστα πόλεων στις οποίες έχει πραγματοποιηθεί η Eurovision Νεαρών Μουσικών, μια ή περισσότερες φορές. Οι μελλοντικές πόλεις παρουσιάζονται με πλάγια γράμματα. Με έξι νίκες, η Αυστρία και η πρωτεύουσά της Βιέννη έχουν διοργανώσει τους περισσότερους διαγωνισμούς.

Διαγωνισμοί Χώρα Πόλη Διεξαγωγή Διαγωνισμού Έτη
6 Αυστρία Βιέννη Musikverein
  • 1990
Konzerthaus
  • 1998
Rathausplatz
  • 2006
  • 2008
  • 2010
  • 2012
3 Γερμανία Βερολίνο Konzerthaus 2002
Κολωνία Cologne Cathedral
  • 2014
  • 2016
2 Ελβετία Γενεύη Victoria Hall 1984
Lucerne Culture and Congress Centre 2004
Ηνωμένο Βασίλειο Μάντσεστερ Free Trade Hall 1982
Εδιμβούργο Usher Hall 2018
1 Δανία Κοπεγχάγη Radiohuset 1986
Ολλανδία Άμστερνταμ Concertgebouw 1988
Βέλγιο Βρυξέλλες Cirque Royal 1992
Πολωνία Βαρσοβία Philharmonic Concert Hall 1994
Πορτογαλία Λισαβόνα Cultural Centre of Belém 1996
Νορβηγία Bergen Grieg Hall 2000

Νικητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2016, έχουν πραγματοποιηθεί δεκαοχτώ διαγωνισμοί Eurovision για Νεαρούς Μουσικούς, με κάθε διαγωνισμό να έχει έναν νικητή.

Ημερομηνία Χώρες Διοργάνωση (Πόλη, Χώρα) Χώρα Νικητή Σολίστ Όργανο
11 Μαΐου 1982 6 Μάντσεστερ, Ην. Βασίλειο Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία Μάρκους Πόουλικ (Markus Pawlik) Πιάνο
22 Μαΐου 1984 7 Γενεύη, Ελβετία Ολλανδία Ιζαμπέλε φαν Κόιλεν (Isabelle Van Keulen) Βιολί
27 Μαΐου 1986 15 Κοπεγχάγη, Δανία Γαλλία Σαντρίν Λαζαρίδη (Sandrine Lazarides) Πιάνο
31 Μαΐου 1988 16 Άμστερνταμ, Ολλανδία Αυστρία Αυστρία Γιούλιαν Ράχλιν (Julian Rachlin) Βιολί
29 Μαΐου 1990 18 Βιέννη, Αυστρία Ολλανδία Νικ φαν Όοστρουμ (Nick Van Oostrum) Πιάνο
9 Ιουνίου 1992 12 Βρυξέλλες, Βέλγιο Πολωνία Μπαρτλόμιε Νιζιόλ (Bartłomiej Nizioł) Βιολί
14 Ιουνίου 1994 24 Βαρσοβία, Πολωνία Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Νάταλι Κλάιν (Natalie Clein) Τσέλο
12 Ιουνίου 1996 17 Λισαβόνα, Πορτογαλία  Γερμανία Γιούλια Φίσερ (Julia Fischer) Βιολί
4 Ιουνίου 1998 12 Βιέννη, Αυστρία Αυστρία Αυστρία Λίντια Μπάιχ (Lidia Baich) Βιολί
15 Ιουνίου 2000 16 Μπέργκεν, Νορβηγία Πολωνία Στάνισλαβ Ντρεζεβιέτσκι (Stanisław Drzewiecki) Πιάνο
19 Ιουνίου 2002 20 Βερολίνο, Γερμανία Αυστρία Αυστρία Ντάλιμπορ Καρβάι (Dalibor Karvay) Βιολί
27 Μαΐου 2004 19 Λουκέρνη, Ελβετία Αυστρία Αυστρία Αλεξάντρα Σουμ (Alexandra Soumm) Βιολί
12 Μαΐου 2006 18 Βιέννη, Αυστρία Σουηδία Άντρεας Μπράντελιντ (Andreas Brantelid) Τσέλο
9 Μαΐου 2008 16 Βιέννη, Αυστρία Ελλάδα Ελλάδα Διονύσης Γραμμένος Κλαρινέτο
14 Μαΐου 2010 15 Βιέννη, Αυστρία Σλοβενία Eva Nina Kozmus Φλάουτο
11 Μαΐου 2012 14 Βιέννη, Αυστρία Νορβηγία Νορβηγία Eivind Holtsmark Ringstad Βιόλα
31 Μαΐου 2014 14 Κολωνία, Γερμανία Αυστρία Αυστρία Ziyu He Βιολί
3 Σεπτεμβρίου 2016 11 Κολωνία, Γερμανία Πολωνία Łukasz Dyczko Σαξόφωνο
23 Αυγούστου 2018 18 Εδιμβούργο, Ην. Βασίλειο Ρωσία Ivan Besonov Πιάνο
21 Ιουνίου 2020 TBA Ζάγκρεμπ, Κροατία TBD TBD TBD

Αποτελέσματα ανά χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρα 1η θέση 2η θέση 3η θέση Σύνολο διακρίσεων
1 Αυστρία Αυστρία 5 1 0 5
2  Γερμανία 2 2 0 4
3 Ολλανδία 2 0 0 2
3 Πολωνία 2 0 0 2
5 Νορβηγία Νορβηγία 1 3 1 5
6 Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 1 1 2 4
7 Σλοβενία 1 1 1 3
8 Γαλλία 1 1 0 2
9 Ρωσία 1 0 4 5
10 Σουηδία 1 0 1 2
11 Ελλάδα Ελλάδα 1 0 0 1
12  Φινλανδία 0 3 1 4
13 Ελβετία Ελβετία 0 1 1 2
14  Ισπανία 0 1 0 1
15  Λετονία 0 1 0 1
16 Κροατία Κροατία 0 1 0 1
17 Βέλγιο Βέλγιο 0 0 2 2
18 Αρμενία Αρμενία 0 0 1 1
18 Ιταλία 0 0 1 1
18 Εσθονία Εσθονία 0 0 1 1
18  Ουγγαρία 0 0 1 1

Ο ακόλουθος πίνακας δείχνει πόσες φορές κάθε χώρα έχει βγει πρώτη, δεύτερη και τρίτη, καθώς και τα έτη στα οποία έχει νικήσει.

Χώρες 1η θέση 2η θέση 3η θέση Σύνολο συμμετοχών Νίκες
Αυστρία 5 2 1 8
  • 1988
  • 1998
  • 2002
  • 2004
  • 2014
Πολωνία 3 0 0 3
  • 1992
  • 2000
  • 2016
Γερμανία 2 1 0 3
  • 1982
  • 1996
Ολλανδία 2 0 0 2
  • 1984
  • 1990
Νορβηγία 1 3 1 5
  • 2012
Ηνωμένο Βασίλειο 1 1 2 4
  • 1994
Σλοβενία 1 1 1 3
  • 2010
Γαλλία 1 1 0 2
  • 1986
Σουηδία 1 0 1 2
  • 2006
Ελλάδα 1 0 0 1
  • 2008
Φινλανδία 0 3 1 4 N/A
Ελβετία 0 1 1 2 N/A
Κροατία 0 1 0 1 N/A
Τσεχία 0 1 0 1 N/A
Λετονία 0 1 0 1 N/A
Ισπανία 0 1 0 1 N/A
Ρωσία 0 0 4 4 N/A
Αρμενία 0 0 1 1 N/A
Βέλγιο 0 0 1 1 N/A
Εσθονία 0 0 1 1 N/A
Ουγγαρία 0 0 1 1 N/A
Ιταλία 0 0 1 1 N/A

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The European Broadcasting Area was expanded in November 2007 by the World Radiocommunication Conference (WRC-07), also to include Armenia, Azerbaijan and Georgia.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]