Δημήτριος Μπουντούρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Μπουντούρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1814
Θάνατος1886
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας
Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας
πληρεξούσιος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Δημήτριος Μπουντούρης ή Βουδούρης ή Μπουδούρης (1814-1886) ήταν Έλληνας πολιτικός της Ελλάδας του 19ου αιώνα από την Ύδρα, πληρεξούσιος, βουλευτής και τρεις φορές υπουργός σε υπουργεία ναυτικών και εξωτερικών.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια του Δ. Μπουντούρη καταγόταν από τη Γαράντζα (σημερινή Μέλπεια) της Μεσσηνίας, από την οποία όμως έφυγαν το 1715 λόγω διωγμών και διασκορπίστηκαν στην Ύδρα, στη Φιγαλεία Ηλείας (Ζούρτσα) και στη Χαλκίδα.

Ο Δημήτριος Στ. Μπουντούρης γεννήθηκε το 1815 στην Ύδρα αλλά ο πατέρας του τον έστειλε αρχικά στην Κεφαλλονιά και στη συνέχεια στη Δύση. Μεγάλωσε στην Ιταλία και την Αγγλία όπου σπούδασε στο λύκειο του Ίτον. Στην Αγγλία συνάντησε τον Καποδίστρια ο οποίος τον ώθησε να τελειώσει τις σπουδές του στην Ελβετία, θεωρώντας τα ήθη εκεί αυστηρότερα και απλοϊκότερα. Εκπαιδεύτηκε στη Γενεύη και στο Παρίσι. Το 1833, σε ηλικία 18 ετών διορίστηκε ακόλουθος της Ελληνικής πρεσβείας στο Μόναχο όταν πρέσβης ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, και το 1836 γραμματέας της ίδιας πρεσβείας, ενώ αργότερα γίνεται γραμματέας της πρεσβείας στο Λονδίνο. Διατέλεσε επίσης πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Ανήκε στο Αγγλικό κόμμα.

Από το 1843 ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχτηκε πληρεξούσιος της επαρχίας του στην Εθνοσυνέλευση. Χρημάτισε βουλευτής κατά τα έτη 1853, 1856, και 1859 και πληρεξούσιος στη Β' Εθνική Συνέλευση του 1862. Το 1857 (23 Νοεμβρίου) εκλεχθηκε πρόεδρος της Βουλής. Μετά το 1862 είχε συνταχθεί με τον Κωνσταντίνο Κανάρη και το Δημητρίο Γρίβα ως «ορεινός». Έγινε Υπουργός των Ναυτικών και του Εξωτερικού στις κυβερνήσεις Βάλβη του 1863, Κανάρη του 1864 και Κουμουνδούρου του 1865.

Αναφέρεται ότι είχε χάρισμα στην ευφυολογήματα. Σε μεγάλη ηλικία υπέφερε από βλάβη στην όραση του. Ήταν οικονομικά ευκατάστατος -είχε τυπώσει στη Φλωρεντία νόμισμα-μετάλλιο έχοντας στη μια όψη μορφή της Ελλάδας και στην άλλη το μονόγραμμα της οικογένειάς του - αν και στο τέλος της ζωής του δεν είχε αρκετά οικονομικά μέσα[1].

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπουντούρη στο υπουργείο Ναυτικών το 1865, εκδόθηκε Βασιλικό Διάταγμα του Υπουργείου Ναυτικών με την υπογραφή του που χαρακτήρισε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν ως «επίσημον εθνικόν άσμα», δηλ., ως εθνικό ύμνο της Ελλάδος.

Απεβίωσε στον Πόρο το 1886.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]