Δημήτριος Βότσης (δήμαρχος Πατρέων)
| Δημήτριος Βότσης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1841 Πάτρα |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1917 Ελλάδα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πατρών) |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Δημήτριος Βότσης (1848-1917) ήταν βουλευτής & δήμαρχος Πατρέων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1847 αλλά η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από την Παραμυθιά της Ηπείρου. Ήταν γιος του Αθανασίου και της Ελένης Βότση, οι οποίοι ήταν από τους πρώτους οικιστές της πόλης μετά από την σχεδόν ερημοποίηση της κατά την Επανάσταση. Σπούδασε νομικά και αργότερα άσκησε την δικηγορία στην Πάτρα. Παράλληλα υπήρξε πάρεδρος του Πρωτοδικείου Πατρών.
Το 1891 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος και διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1895 εκλέχτηκε βουλευτής με τον συνδυασμό του Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου. Το 1899 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ενώ επανεκλέχτηκε για άλλες δύο θητείες, το 1903 & το 1907. Η τελευταία του θητεία παρατάθηκε μέχρι το 1914 λόγω των Βαλκανικών Πολέμων. Με την λήξη της θητείας του, το 1914, ξαναέθεσε υποψηφιότητα για την δημαρχία χωρίς όμως επιτυχία αυτήν τη φορά, καθώς συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του Δημήτριο Ανδρικόπουλο Μπουκαούρη.
Επι ημερών του ξεκίνησε η ανέργεση του νέου Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα, όταν ως βουλευτής εισηγήθηκε το θέμα στο κοινοβούλιο και το 1908 θεμελιώθηκε παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α´. Ίδρυσε τα δημοτικά σφαγεία στην Ακτή Δυμαίων, αγόρασε το σημερινό Δημαρχιακό μέγαρο αντί 121.000 δραχμών, ανήγειρε το πτωχοκομείο στην Ακτή Δυμαίων, ρυμοτόμησε τις συνοικίες της πόλης, κατασκεύασε νέα δεξαμενή στο Κάστρο που λειτουργεί ακόμα και σήμερα, το νέο υδραγωγείο[1], αλλά και υπονόμους μήκους 12 χιλιομέτρων. Αγόρασε τους στρατώνες στην συνοικία Σύνορα που υπάρχουν και σήμερα, φρόντισε για την εμφάνιση και τον εξωραϊσμό της πόλης δεντροφυτεύοντας πλατείες, τοποθέτησε δημοτικούς φανούς, ξεκίνησε την ασφαλτόστρωση των δρόμων που μέχρι τότε ήταν χωμάτινοι και διαρρύθμισε την Πλατεία Όλγας. Έφερε τον ηλεκτρισμό στην Πάτρα το 1902 κατασκευάζοντας το εργοστάσιο αεριόφωτος στην Κρύα Ιτεών και τοποθέτησε τους πρώτους λαμπτήρες στην Πλατεία Γεωργίου Α΄ και στην οδό Μαιζώνος. Το 1902 έφερε το Τραμ στην Πάτρα αντικαθιστώντας τους ιππήλατους σιδηρόδρομους που υπήρχαν με ηλεκτροκίνητους, καθιστώντας την Πάτρα[2] πρώτη ελληνική πόλη στον τομέα αυτόν. Επίσης μείωσε την τιμή παροχής του νερού στους φτωχούς που το πλήρωναν στην μισή σχεδόν τιμή. Κατά την θητεία του η τότε κυβέρνηση επιχείρησε να αφαιρέσει τα έσοδα του Δήμου Πατρέων προς όφελος της, κάτι το οποίο κατάφερε και απέτρεψε ο Βότσης μετά από μεγάλο αγώνα.
Έχει βραβευτεί από την Ιταλική κυβέρνηση με το τιμητικό παράσημο του Χρυσού σταυρού της Σωτήρος [3] για την εκπολιτιστική του δράση.
Απεβίωσε στις 28 Οκτωβρίου του 1917. Ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε δίνοντας το ονομά του σε μια οδό της Πάτρας και στήνοντας την προτομή του στην Πλατεία Τριών Συμμάχων. Η προτομή του, ωστόσο, μεταφέρθηκε το 2000 στην πλατεία που υπάρχει στο κάτω μέρος της οδού που φέρει το όνομα του, επί της Λεωφόρου Όθωνος-Αμαλίας.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εμπρός 25/8/1903 από την ψηφιακή εθνική βιβλιοθήκη
- ↑ Εμπρός 8/4/1902 από την ψηφιακή εθνική βιβλιοθήκη
- ↑ ΣΚΡΙΠ 18/8/1904 από την ψηφιακή εθνική βιβλιοθήκη
Βιβλιογραφία - Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χρήστος Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000 ISBN 960-86814-0-5
- Πέτρος Ψωμάς, Δήμαρχοι Πατρέων 1836-2006, Εκδόσεις "Το Δόντι", Πάτρα 2007 ISBN 978-960-88046-2-3
| ||||||||||||||||||||||||||