Δελφίν Ι (υποβρύχιο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Δελφίν Ι (Υποβρύχιο))
Δελφίν Ι (υποβρύχιο)
Πληροφορίες
Ένταξη σε υπηρεσία5 Οκτωβρίου 1912
Παροπλισμός1920
Δίδυμα σκάφηΞιφίας Ι
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα310/460 τόνοι
Ταχύτητα13/8,5 κόμβοι
Οπλισμός4 εκτοξευτήρες τορπιλών των 45 εκ. εξωτερικά του σκάφους κάτω από το ξύλινο κατάστρωμα. Δύο ΠΡ και 2 ΠΜ με γωνία 5 μοιρών κατά το διάμηκες

Δελφίν Ι (Υποβρύχιο) / 64, 49 (Υποβρύχιο τύπου ‘LAUBEUF’ σχεδιασμένο από τον Γάλλο ναυπηγό Maxime Laubeuf). Παραγγέλθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση στα Γαλλικά Ναυπηγεία ‘SCHNEIDER’ τον Σεπτέμβριο του 1910. Ιδίου τύπου υποβρύχια Ξιφίας Ι και Δελφίν Ι. Το κόστος της ναυπήγησης ή αγοράς των πλοίων καλύφθηκε από το Ταμείο του Εθνικού Στόλου.

Γενικά Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτόπισμα: 310/460 τόνοι. – Ταχύτητα: 13/8,5 κόμβοι. – Μέγιστο βάθος κατάδυσης: 36 μέτρα. – Ακτίνα ενεργείας με 8 κόμβους 2 ώρες. Με 6 κόμβους 7.5 ώρες και με 4,5 κόμβους 17,5 ώρες. – Οπλισμός: 4 εκτοξευτήρες τορπιλών των 45 εκ. εξωτερικά του σκάφους κάτω από το ξύλινο κατάστρωμα. Δύο ΠΡ και 2 ΠΜ με γωνία 5 κατά το διάμηκες. 1 τορπιλοσωλήνας Τ/Σ εσωτερικώς του ΠΡ διαμέρισμα. Φόρτος: συνολικά 6 τορπίλες τύπου Schwartzkopff των 450 χιλ.[1], πέντε σε θέσεις εκτόξευσης και μία εφεδρική. Περισκόπια: 2. Διαστάσεις: Μήκος 47.10μ., Πλάτος 4,70μ., Βύθισμα 2,85μ.

Η καθέλκυσή του πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1911 παρουσία του πρέσβυ στο Παρίσι Άθωνος Ρωμανού. Τον αγιασμό τέλεσε ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Βασιλάκης.[2] Παραλήφθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1912. Το ‘ΔΕΛΦΙΝ’ κατέπλευσε στο Ναύσταθμο εγκαίρως για να λάβει μέρος στους πολέμους 1912-1913.[3]

Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο στις 9 Δεκεμβρίου του 1912 το τουρκικό καταδρομικό Μετζητιέ (Medjitieh), συνοδευόμενο από τέσσερα αντιτορπιλικά, συνεπλάκη με τέσσερα ελληνικά αντιτορπιλικά τύπου «Λέοντος» κοντά στη Τένεδο. Την κατάλληλη στιγμή και από απόσταση 500 μέτρων ο Κυβερνήτης του Δελφίν Πλωτάρχης Στέφανος Παπαρηγόπουλος εξαπέλυσε τορπίλη κατά του τουρκικού καταδρομικού. Η τορπίλη μετά την εξαπόλυσή της εκτέλεσε άλματα στην επιφάνεια της θαλάσσης και μετά χάθηκε. Παρά το γεγονός ότι η τορπίλη δεν βρήκε τον στόχο της θεωρείται η πρώτη παγκοσμίως εν καταδύσει τορπιλική επίθεση από υποβρύχιο.[4] [5][3] Μετά την ανεπιτυχή επίθεση το υποβρύχιο Δελφίν έγινε αντιληπτό από τα τουρκικά αντιτορπιλικά και καταδιώχθηκε με συνέπεια να καταδυθεί σε μεγάλο βάθος προς τα Μαυρονήσια. Στη συνέχεια, και ενώ βρίσκονταν εν καταδύσει, προσάραξε και για να απελευθερωθεί αναγκάστηκε να αφήσει τα μολυβένια βάρη ασφαλείας του. Αυτό του στέρησε τη δυνατότητα συμμετοχής στις υπόλοιπες επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του πολέμου. Στη συνέχεια έφτασε από το Μούδρο το θωρηκτό Αβέρωφ για να απαλλάξει τα ελληνικά πλοία από την τουρκική απειλή. Κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο κατασχέθηκε από τους Γάλλους μαζί με το Υ/Β ΞΙΦΙΑΣ και έδρασε φέροντας τη γαλλική σημαία[4]. Όταν επεστράφησαν αμφότερα βρέθηκαν σε πολύ κακή κατάσταση. Διατηρήθηκε στην ενεργεία μέχρι και το 1920, οπότε και παροπλίστηκε.

ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΥΟΜΕΝΟΥ ΔΕΛΦΙΝ[6]
Ονοματεπώνυμο Βαθμός Ημ. Παραλαβής Ημ. Παράδοσης
Παπαρηγόπουλος Στέφανος Πλωτάρχης 21/08/1912 18/06/1913
Δελαγραμμάτικας Χαράλαμπος Υποπλοίαρχος 18/06/1913 01/07/1913
Γιαννηκώστας Ιωάννης Υποπλοίαρχος 01/07/1913 03/04/1914
Δέδες Δέδες Υποπλοίαρχος 06/1914 03/1915
Μεζεβύρης Γρηγόριος Υποπλοίαρχος 03/1915 07/1915
Δέδες Δέδες Υποπλοίαρχος 07/1915 28/09/1916
Υπό γαλλική κατοχή
Βανδώρος Παναγιώτης Υποπλοίαρχος 04/1919 23/07/1919
Μεζεβύρης Γρηγόριος Πλωτάρχης 23/07/1919 1920
Παροπλισμός 1920

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αναστάσιος Κ. Δημητρακόπουλος, Ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού 1874 - 1912, τ. Β', Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, Πειραιάς 2015.
  • Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, «Το Υ/Β ΔΕΛΦΙΝ και η τορπίλη Schwartzkopff». Περίπλους, Περαιάς, Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, τ. 91 Απρίλιος - Ιούνιος 2015: 62.
  • Μασούρας, Τιμόθεος· Κατωπόδης, Θωμάς. Τα Ελληνικά Υποβρύχια. 1. Πειραιάς: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, 2010.
  • Fotakis, Zisis (2005). Greek naval strategy and policy, 1910–1919. Routledge. ISBN 9780415350143.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιωαννίδου, Κρίστυ Εμίλιο (Απρίλιος - Ιούνιος 2015). «Το Υ/Β ΔΕΛΦΙΝ και η τορπίλη Schwartzkopff». Περίπλους (Περαιάς: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος) (91): 62. 
  2. Εφημερίδα Καιροί, 27 Ιουλίου 1911.
  3. 3,0 3,1 Μασούρας, Τιμόθεος· Κατωπόδης, Θωμάς (2010). Τα Ελληνικά Υποβρύχια. 1. Πειραιάς: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος. σελ. 125,127. 
  4. 4,0 4,1 Δημητρακόπουλος, Αναστάσιος Κ. (2015). Ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού 1874-1912. Πειραιάς: Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος. σελ. 100,194. ISBN 978-618-82181-0-9. 
  5. Καββαδίας, Επαμεινώνδας (1950). Ο Ναυτικός Πόλεμος του 1940 όπως τον έζησα. Αθήνα: Πυρσός. σελ. 20. 
  6. Μασούρας, Τιμόθεος· Κατωπόδης, Θωμάς (2010). Τα Ελληνικά Υποβρύχια. Πειραιάς: Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος. σελ. 131.