Δαναΐς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Δαναΐς ήταν ένα, χαμένο πλέον, έπος που αποτελούνταν από 6.500 στίχους και διηγιόταν την ιστορία των Δαναΐδων.[1] Ο συγγραφέας του και η εποχή στην οποία γράφτηκε μας είναι άγνωστοι.

Διασώθηκαν δύο μόνο στίχοι από τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα [2] και ένα απόσπασμα σε πεζό λόγο από τον Αρποκρατίονα.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. P. Kroh, Λεξικό Αρχαίων συγγραφέων, 1996.
  2. Καὶ τότ' ἄρ' ὡπλίζοντο θοῶς Δαναοῖο θύγατρες
    πρόσθεν ἐυρρεῖος ποταμοῦ Νείλοιο ἄνακτος
    .
    (Κλήμης ο Αλξανδρεύς, Στρωματείς IV ή G. Kinkel, Epicorum Graecorum fragmenta, σελ. 78. Danais)
  3. Αρποκρατίων, λήμμα αὐτόχθονες: Ὁ δὲ Πίνδαρος καὶ ὁ τὴν Δαναΐδα πεποιηκώς φασιν Ἐριχθόνιον καὶ Ἥφαιστον ἐκ τῆς γῆς φανῆναι.
    (G. Kinkel, ό.π.)