Δαίτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Δαίτος ήταν απόγονος του Αθηναίου Κεφάλου, που εποίκησε την Κεφαλληνία και έδωσε το όνομά του στο νησί αυτό. Ο Δαίτος και ο αδελφός του Χαλκίνος ζήτησαν χρησμό από το Μαντείο των Δελφών όταν θέλησαν να επιστρέψουν στην Αρχαία Αθήνα. Η Πυθία τους έδωσε τον χρησμό ότι θα έπρεπε να προσφέρουν θυσία στον Απόλλωνα στο σημείο εκείνο της Αττικής όπου θα συναντούσαν τριήρη να τρέχει στην ξηρά. Οι δύο αδελφοί ξεκίνησαν και όταν έφθασαν στο Ποικίλο Όρος της Αττικής συνάντησαν μια σαύρα-δράκοντα που έτρεχε να κρυφτεί και έμοιαζε με τριήρη. Τότε θυσίασαν στον Απόλλωνα και στη συνέχεια κατέβηκαν στην Αθήνα. Εκεί απέκτησαν τα πολιτικά δικαιώματα Αθηναίου πολίτη. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην ακριβή τοποθεσία της θυσίας ιδρύθηκε ιερό του Απόλλωνα. Η θέση του ιερού πρέπει να βρισκόταν κοντά στη μεταγενέστερη Μονή Δαφνίου.

  • Ο Δαίτος δεν πρέπει να συγχέεται με τα παρόμοια ονόματα Δαίτας, Δαίτης, Δαιτώ και Δαίτωρ, που επίσης αντιστοιχούν σε πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 288