Αθέμιτος ανταγωνισμός
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με τον όρο Αθέμιτος ανταγωνισμός χαρακτηρίζεται το σύνολο των μεθόδων εμπορικού ανταγωνισμού που κολάζονται από τον Νόμο, όταν στη προσπάθεια προσέλκυσης καταναλωτικού κοινού χρησιμοποιούνται δόλια μέσα όπως απομίμηση ονόματος ή εμπορικού σήματος, δυσφήμηση ανταγωνιστών, ή προϊόντων τους, παραπλανητικές διαφημίσεις κ.ά.
Στην Ελλάδα η καταπολέμηση του αθέμιτου ανταγωνισμού επιδιώχθηκε πρώτα από τον Νόμο 146/1914, που αποτελούσε ακριβή μετάφραση του αντίστοιχου γερμανικού νόμου περί αθεμίτου ανταγωνισμού.
Βασικές αρχές Νόμου 146/1914[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απαγόρευση πρακτικών που αντίκεινται στα χρηστά ήθη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον Ν 146/1914 περί αθεμίτου ανταγωνισμού: «Απαγορεύεται κατά τας εμπορικάς, βιομηχανικάς ή γεωργικάς συναλλαγάς πάσα προς τον σκοπόν ανταγωνισμού γινομένη πράξις, αντικειμένη εις τα χρηστά ήθη. Ο παραβάτης δύναται να εναχθή πρός παράλειψιν και προς ανόρθωσιν της προσγενομένης ζημίας.» Το άρθρο αυτό αποτελεί τον πυρήνα της προστασίας που παρέχει η νομοθεσία σε όσους έχουν υποστεί αθέμιτο ανταγωνισμό, και απαγορεύει γενικά όλες τις πράξεις που είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη, δηλαδή τις πράξεις που για το μέσο λογικά σκεπτόμενο άτομο είναι ηθικά κατακριτέες και αποτελούν αθέμιτα μέσα ανταγωνισμού. Όπως δέχεται τόσο η θεωρία και η νομολογία, η πράξη που συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, αφενός πρέπει να γίνεται προς ζημία του εμπορικού ανταγωνιστή και προς ωφελεία του δράστη και αφετέρου, πρέπει να γίνεται με σκοπό τον ανταγωνισμό και είναι αδιάφορο εάν ο δράστης γνωρίζει ή όχι ότι η πράξη του αντίκειται στα χρηστά ήθη
Έκταση προστασίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προστασία το νόμου περί αθεμίτου ανταγωνισμού, όπως ρητά αναφέρουν τα άρθρα και του νόμου 146/1914, εκτείνεται μόνο στις εμπορικές, βιομηχανικές ή γεωργικές επιχειρήσεις. Συνεπώς, δε προστατεύονται από τις περί αθεμίτου ανταγωνισμού διατάξεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες (λ.χ. ιατροί, δικηγόροι, λογιστές κ.τ.ό.)
Κυρώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όποιος προβαίνει σε πράξεις αθεμίτου ανταγωνισμού, σύμφωνα με το νόμο 146/1914, τιμωρείται με: 1) Ποινικές κυρώσεις, δηλαδή φυλάκιση ή/και πρόστιμο ανάλογα της παράβασης, και 2) Αστικές κυρώσεις, δηλαδή μπορεί να υποχρεωθεί στην αποζημίωση της βλάβης που προκάλεσε αθέμιτα στον ανταγωνιστή του. Στην περίπτωση αυτή, αποζημιώνεται τόσο η θετική ζημία, δηλαδή η υποστείσα βλάβη, όσο και το διαφυγόν κέρδος.
Τυπολογία μορφών αθεμίτου ανταγωνισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο νόμος περί αθεμίτου ανταγωνισμού, εκτός από το άρθρο 1 όπου προβλέπεται γενική ρήτρα απαγορεύουσα κάθε πράξη αθεμίτου ανταγωνισμού, εξειδικεύει συγκεκριμένες συμπεριφορές που αποτελούν πράξεις αθεμίτου ανταγωνισμού.
Ανακριβείς δηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το άρθρο 2 και 3 του νόμου περί αθεμίτου ανταγωνισμού, ρητώς απαγορεύει σε δημόσιες γνωστοποιήσεις ή ανακοινώσεις (κυρίως διαφημίσεις) κάθε ανακριβή δήλωση ικανή να παραγάγη την εντύπωσιν ιδιαιτέρως ευνοϊκής προσφοράς σχετικά με: 1) την ποιότητα, την αρχική προέλευση, τον τρόπο της κατασκευής ή την τιμολόγηση εμπορευμάτων η βιομηχανικών εργασιών, 2) σχετικά με τον τρόπο ή την πηγή της προμηθείας, 3) την κατοχή βραβείων ή άλλων τιμητικών διακρίσεων, 4) την αιτία ή το σκοπό της πωλήσεως ή σχετικά με το ποσό των προς διάθεσιν εμπορευμάτων.
Αναγγελία εκποίησης εμπορευμάτων λόγω διάλυσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιπρόσθετα, απαγορεύεται η δημόσια διαφήμιση και αναγγελία της εκποίησης εμπορευμάτων λόγω διάλυσης του καταστήματος, εάν δεν έχει ληφθεί, προηγουμένως, η σχετική άδεια από το αρμόδιο Πρωτοδικείο.
Συκοφαντικές ή δυσφημιστικές διαδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απαγορεύεται επίσης η διάδοση ειδήσεων που σχετίζονται με τα προϊόντα, υπηρεσίες, επιχείρηση τρίτου και μπορούν να βλάψουν τις εργασίες ανταγωνιστικής επιχειρήσεως ή την εμπορική πίστη της, ακόμη κι αν τα διαδοθέντα είναι αληθινά (δυσφημιστικές διαδόσεις). Σε περίπτωση που όσα διαδίδονται είναι αναληθή (συκοφαντικές διαδόσεις), όποιος τα διαδίδει έχει υποχρέωση αποζημίωσης αλλά και τιμωρείται ποινικά με φυλάκιση μέχρις 6 μηνών ή/και με χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο ιδιοκτήτης ή ο διευθυντής της επιχειρήσεως, εάν οι συκοφαντικοί ισχυρισμοί ή διαδόσεις έγιναν εν γνώσει του από υπάλληλό του ή αντιπρόσωπό του.
Χρήση επωνυμίας ή διακριτικού γνωρίσματος ανταγωνιστή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακόμη, απαγορεύεται και η χρήση ονόματος, εμπορικής επωνυμίας, ή ιδιαιτέρου διακριτικού γνωρίσματος καταστήματος ή βιομηχανικής επιχειρήσεως ανταγωνιστή με τρόπο που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση με το όνομα, την εμπορική επωνυμία ή το ιδιαίτερο διακριτικό γνώρισμα που νόμιμα μεταχειρίζεται κάποιος. Ως ιδιαίτερο διακριτικό γνώρισμα θεωρείται μάλιστα και ο ιδιαίτερος διασχηματισμός ή η ιδιαίτερη διακόσμηση των εμπορευμάτων, της συσκευής ή του περικαλύμματος τους, εφόσον είναι γνωστά στους σχετικούς κύκλους των συναλλαγών ως διακριτικά σημεία των ομοίων εμπορευμάτων κάποιου άλλου.