Γκαστόν Παρί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκαστόν Παρί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gaston Paris (Γαλλικά)
Γέννηση9  Αυγούστου 1839[1][2][3]
Αβενέ-Βαλ-ντ'-Ορ[4]
Θάνατος5  Μαρτίου 1903[2][3][5]
Κάννες[6][4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[8]
ΣπουδέςΕκόλ ντε Σαρτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόλογος
μεσαιωνολόγος
ιστορικός
καθηγητής πανεπιστημίου[9]
ιστορικός της λογοτεχνίας
συγγραφέας[10]
ΕργοδότηςΚολλέγιο της Γαλλίας (1872–1903)
École pratique des hautes études[11]
Αξιοσημείωτο έργοRomania
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarguerite Paris (από 1891)[12]
ΓονείςAlexis Paulin Paris
ΣυγγενείςLouis Paris
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαDirector of the Collège de France (1894–1903)
πρόεδρος (Société de Linguistique de Paris)
17η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1896–1903)[13]
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (29  Δεκεμβρίου 1886)
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (31  Δεκεμβρίου 1895)
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (4  Αυγούστου 1875)
prix Gobert (1866 και 1872)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μπρουνό Πωλέν Γκαστόν Παρί (γαλλικά: Bruno Paulin Gaston Paris, 9 Αυγούστου 1839 - 5 Μαρτίου 1903) ήταν Γάλλος λόγιος φιλόλογος και συγγραφέας.[14] Είχε προταθεί για Νόμπελ λογοτεχνίας τις χρονιές 1901, 1902 και το 1903.[15]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκαστόν γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου το 1839, στο Avenay-Val-d'Or. Ήταν γιος ενός λόγιου, του Παουλίν Παρί. Κατά την παιδική του ηλικία, ο Γκαστόν, εκτίμησε την Παλιά Γαλλική.

Ο Γκαστόν, διαδραμάτισε καίριο ρόλο στη δημιουργία της επιστημονικής διδασκαλίας στη φιλολογία. Τα πιο πολλά του έργα αφορούν τη μεσαιωνική λογοτεχνία. Τα κυριότερα, φέρονται να είναι, τα Τραγούδια του 15ου αιώνα και Η ποίηση του Μεσαίωνα.[14]

Ο μεγάλος αυτός Γάλλος φιλόλογος απεβίωσε στις 6 Μαρτίου 1903, στις Κάννες.[16]

Ενδεικτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Les Plus anciens monuments de la langue française (1875)
  • Manuel d'ancien Français (1888)
  • Mystère de la passion d'Arnoul Greban (1878), in collaboration with Gaston Raynaud
  • Deux rédactions du roman des sept sages de Rome (1876)
  • a translation of the Grammaire des langues romanes (1874–1878) of Friedrich Diez, in collaboration with MM. Brachet and Morel-Fatio.
  • La Poésie du Moyen Âge (1885 and 1895)
  • Penseurs et poètes (1897)
  • Poèmes et légendes du moyen âge (1900)
  • François Villon (1901), an admirable monograph contributed to the "Grands Écrivains Français" series
  • Legendes du Moyen Âge (1903).
  • Summary of medieval French literature forms a volume of the Temple Primers.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gaston-Paris. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6j1450q. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) KNAW Past Members. PE00002238. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Ιταλικά) www.accademiadellescienze.it. gaston-bruno-paulin-paris. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2020.
  5. ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. paris-gaston. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ LIBRIS. 26  Μαρτίου 2018. libris.kb.se/katalogisering/zw9djdnh5d0mzrf. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  8. ↑ CONOR.SI. 30636643.
  9. ↑ list of professors at Collège de France. www.college-de-france.fr/media/chaires-et-professeurs/UPL3451746530003663772_LISTE_DES_PROFESSEURS.pdf.
  10. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  12. ↑ books.google.co.uk/books?id=IwWuEy-E268C&pg=PA156.
  13. ↑ (Γαλλικά) Γαλλική Ακαδημία. www.academie-francaise.fr/les-immortels/gaston-paris?fauteuil=17&election=28-05-1896. Ανακτήθηκε στις 2  Ιουνίου 2022.
  14. ↑ 14,0 14,1 Νεα Δομή, τόμος 25. σ,122
  15. ↑ «Gaston Paris». The Nomination Database for the Nobel Prize in Literature, 1901-1950. Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2010. 
  16. ↑ Gaston Paris Britannica.com

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jean-Pierre Rousselot, « Gaston Paris », Revue de l'Institut catholique de Paris, mai-juin 1904, 192-218.
  • J.-C. Chevallier, « Le baron de Tourtoulon et la constitution d'une géographie linguistique » (polémique de Gaston Paris avec Charles de Tourtoulon), in De François Raynouard à Auguste Brun. La contribution des Méridionaux aux premières études de linguistique romane, Aix-en-Provence, Brignoles, université de Montpellier-3 Paul-Valéry, MontpellierCat INIST

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Hommage à Gaston Paris" (1903), the opening lecture of his successor, Joseph Bédier, in the chair of medieval literature at the College de France;
  • A. Thomas, Essais de philologie française (1897);
  • W. P. Ker, in the Fortnightly Review (July 1904);
  • M. Croiset, Notice sur Gaston Paris (1904);
  • J. Bédier et M. Roques, Bibliographie des travaux de Gaston Paris (1904).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκαστόν_Παρί&oldid=10040689"