Γιώργος Μάνεσης
 |
Αυτό το λήμμα βασίζεται αποκλειστικά σε αυτοβιογραφικά στοιχεία ή έχει γραφεί από τον ίδιο τον αναφερόμενο ή σχετιζόμενους με αυτόν. Mπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία μη επαληθεύσιμα από τρίτες αξιόπιστες πηγές ή να μην είναι γραμμένο από ουδέτερη οπτική γωνία, ενώ είναι πιθανή και η σύγκρουση κινήτρων. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Γιώργος Μάνεσης (26 Μαΐου 1931 - 27 Ιανουαρίου 2015) ήταν Έλληνας πιανίστας και μουσικοπαιδαγωγός. Πραγματοποίησε πιανιστική σταδιοδρομία στις δεκαετίες του '60 και του '70 με έδρα τη Βιέννη, το Παρίσι, το Μόναχο, τη Λωζάνη.
| Γιώργος Μάνεσης | |
|---|---|
 Ο Γιώργος Μάνεσης στο πιάνο (Ελβετία, 1962) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Γιώργος Μάνεσης 26 Μαΐου 1931 Πειραιάς, Ελλάδα |
| Θάνατος | 27 Ιανουαρίου 2015 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Πιανίστας, Μουσικοπαιδαγωγός |
| Ιστότοπος | |
| [[1] www | |
Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έως το 1951 στην Ελλάδα με τη μητέρα του Ιωάννα Γιάπαπα-Μάνεση, καθώς και με τον Αlex Thurneyssen.
1951 -1959 στο Μόναχο, υπότροφος του Γερμανικού Υπουργείου Παιδείας στην Staatlichen Hochschule für Musik München με τους Walter Dorfmüeller, Erik Then-Bergh, Oskar Koebel και Maria Hindemith. Δίπλωμα πιάνου το 1956 και διδασκαλίας το 1959 με τον ανώτατο βαθµό της χρονιάς και στις δύο περιπτώσεις.[εκκρεμεί παραπομπή]
1954 -1957 Παράλληλες σπουδές στη Νυρεμβέργη με την πιανίστα Olga Karabai.
1959 - 1972 Βιέννη και Νέα Υόρκη: μετεκπαίδευση κοντά στην Alice Pashkus.[1]
1965 - 1985 Γαλλία και Ελβετία: έρευνα Μουσικής - Φιλοσοφίας - Μεταφυσικής καθώς και της σχέσης ποιότητας ζωής και μουσικής εκτέλεσης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Μουσικοπαιδαγωγική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απο τον Φεβρουάριο του 1998 διετέλεσε διευθυντής και διδάσκων στη Σχολή Πιάνου του Πανεπιστημίου Indianapolis[2] (έδρα Αθήνας), επίσης το 1977 ως Καθηγητής πιάνου στο Ωδείο Πειραιά με μία μεγάλη τάξη Ανωτέρας Σχολής. Από το 2000 μέχρι το 2015 διετέλεσε καθηγητής πιάνου στο Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας.[εκκρεμεί παραπομπή]
Από το 1972 γίνεται μουσικός σύμβουλος νέων καλλιτεχνών (μαθητών του και μη).
Την περίοδο 1987 – 1997 είναι Διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Λαμίας, από το 1987 μέχρι το 2002 καθηγητής πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Λαμίας, από το 1973 μέχρι το 1977 καθηγητής πιάνου στο Institut de Ribaupierre της Λωζάνης και βοηθός και αντικαταστάτης της Alice Pashkus σε Βιέννη, Ν. Υόρκη και Αθήνα το έτος 1960-1972, προετοιμάζοντας νέους καλλιτέχνες του πιάνου για την σολιστική τους σταδιοδροµία.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ιδρυτής του καλλιτεχνικού κέντρου "Αρµονία"[3] κοντά στη Λωζάννη 1971-1977, που αποτέλεσε πόλο έλξης πολλών γνωστών καλλιτεχνών[εκκρεμεί παραπομπή] από την Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική και συγκέντρωνε μια τεράστια συναυλιακή και σεμιναριακή δραστηριότητα,[εκκρεμεί παραπομπή] με ευμενέστατες μάλιστα κριτικές από τον ελβετικό τύπο.[4][εκκρεμεί παραπομπή] Το 1988 ιδρύει και προεδρεύει στο κοινωφελές πολιτιστικό σωματείο «Η Τέχνη της Ζωής» - υπεύθυνο για τη διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Πορτοχελίου για την Τέχνη και τον Πολιτισμό - το οποίο το 2009 διαδέχεται το επίσης κοινωφελές πολιτιστικό σωματείο "ΟΜΕΔΙΠΟ" (Όμιλος Μελέτης, Έρευνας & Διάχυσης του Πολιτισμού).
Ο Γ. Μάνεσης από το 1965 και σε συνεργασία με κύκλο επιστημόνων, ειδικών και μαθητών του, άρχισε να πραγματοποιεί έρευνα στους τομείς:
α) κινησιολογία-τεχνική-φυσιολογία &
β) Σχέση και επίδραση της ποιότητας ζωής του καλλιτέχνη στον ήχο και την ερμηνεία. Τα συμπεράσματα αυτής της πολύχρονης έρευνας, χάρη στα οποία ο νέος καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερο ρεπερτόριο, να επικοινωνεί καλύτερα με το κοινό και να παίζει πιο απελευθερωμένα, θα αποτελέσουν το θέμα σχετικού βιβλίου.[εκκρεμεί παραπομπή]
Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης & Πολιτισμού Πορτοxελίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1988 ο Γιώργος Μάνεσης ίδρυσε το Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης και Πολιτισμού Πορτοχελίου το οποίο έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με φορείς και εκπαιδευτικά ιδρύματα παγκοσμίου κύρους όπως η Μουσική Ακαδημία της Σόφιας, το Πανεπιστήμιο Indianapolis των Ηνωµένων Πολιτειών, το Υπουργείο Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Ρωσίας, γνωστές ανώτατες κρατικές σχολές της Γερμανίας κ.α. Στα πλαίσια του φεστιβάλ πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου, δεκάδες συναυλίες, εκθέσεις, σεμινάρια και συνέδρια κ.τ.λ.[εκκρεμεί παραπομπή]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Violin Pedagogues Theodore and Alice Pashkus Remington's 'Young Violinist's Edition'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «ΒΑΝΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ». vanapapaioannou.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2017.
- ↑ Goldron, Romain (22.01.76-04.02.76). «"Entretien avec le pianiste Yorgos Manessis, La musique comme exercise spirituel"». Arts et Spectacles, σ. 102.
- ↑ Bg., R. (21.07.72). «"Magnifique concert aux Monts-de-Corsier». Feuille d' Avis de Vevey.