Γιώργος Λούβαρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Λούβαρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Αυγούστου 1938
Πληροφορίες ασχολίας

Ο Γιώργος Λούβαρης (8 Αυγούστου 1938) είναι Έλληνας επιχειρηματίας και αθλητικός παράγοντας, πολύ στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και του Σωκράτη Κόκκαλη. Διετέλεσε γενικός διευθυντής, διευθύνων σύμβουλος και Α΄ αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός για 20 χρόνια, από τον Δεκέμβριο του 1993 έως τον Δεκέμβριο του 2013.[1]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι γιος του Αριστείδη Λούβαρη, βασικού τερματοφύλακα του Ολυμπιακού για πολλά χρόνια τη δεκαετία του 1940.[2]

Στoν επιχειρηματικό τομέα, o Γιώργος Λούβαρης διετέλεσε ανώτατο στέλεχος της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ—ΗΡΑΚΛΗΣ για περισσότερο από 20 χρόνια. Ακολούθως, διορίστηκε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της κρατικής εξαγωγικής εταιρείας ITCO (International Trading Company) από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.[2] Επίσης διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εμπορίου.[3]

Στο χώρο του αθλητισμού, η θητεία του ξεκίνησε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ), της οποίας είχε την οικονομική διαχείριση για έξι χρόνια (1982—88).[2] Παλαιότερα, είχε την προεδρία του ποδοσφαιρικού συλλόγου της Δραπετσώνας, απ'όπου έλκει την καταγωγή του.

Ο Γιώργος Λούβαρης συνδεόταν φιλικά με τον Ανδρέα Παπανδρέου από το 1978, όταν γνωρίστηκαν στο σπίτι του κοινού τους φίλου δημοσιογράφου Κώστα Σκούρα (τότε πολιτικός αρχισυντάκτης της «Ελευθεροτυπίας»), αλλά απασχόλησε για πρώτη φορά την πολιτική επικαιρότητα τον Σεπτέμβριο του 1987, όταν οι εφημερίδες τον κατονόμασαν ως βασικό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου στον κυβερνητικό ανασχηματισμό εκείνου του μήνα: η πρώτη σημαντική αναφορά έγινε στην παραπολιτική στήλη «ΒΗΜΑτοδότης» της εφημερίδας «Το Βήμα»:[4]

«Συγκρατήστε ένα όνομα: Γεώργιος Λού­βαρης. Ολίγον ποδοσφαιρικός παράγων (ταμίας στην ΕΠΟ), ολίγον φίλος του Ολυμπιακού, ολίγον μεγαλοϋπάλληλος (είχε επί Τσάτσων κορυφαία θέση στην ΑΓΕΤ—ΗΡΑΚΛΗΣ) είναι το πρόσωπο που βλέπει πολύ πολύ συχνά τον Πρωθυπουργό. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τους συνδέει η αγάπη για τα κομπιούτερς, άλλοι βεβαιώνουν ότι τους ενώνει η συμπάθεια για τον Ολυμπιακό, προς μεγάλη λύπη του αγαπητού μου Γιώργου Κατσιφάρα, γνωστού οπαδού της ΑΕΚ. Κάποιοι τρίτοι, όμως, υποστηρίζουν ότι ο Πρωθυπουργός κ. Ανδρέας Παπανδρέου εκτιμά τις περί τα οικονομικά ικανότητες και επιδόσεις του κ. Λούβαρη. Εν πάση περιπτώσει, εσείς συγκρατήστε αυτό το όνομα.»

Ως βασικός συνεργάτης του Σωκράτη Κόκκαλη, τον Δεκέμβριo του 1993 o Γιώργoς Λoύβαρης ανέλαβε την ευθύνη της oργάνωσης της ΠΑΕ Oλυμπιακός, σε όλους τους τομείς από τη θέση τoυ γενικoύ διευθυντή της εταιρείας. Τον Ιούλιο του 1994 έγινε μέλος του Διoικητικoύ Συμβoυλίoυ ως διευθύνων σύμβουλος έως το 2007 και από τον Ιούνιο του 2001 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2013 ήταν Α΄ αντιπρόεδρος της ΠΑΕ.[1].

Υπόθεση Κοσκωτά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989 ο Γιώργος Λούβαρης βρέθηκε κατηγορούμενος για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, όταν οι Βασίλης Μαμανέας, Μανούσος Γρυλλάκης και Ηρακλής Σηφακάκης, σωματοφύλακες του κρατούμενου στις ΗΠΑ εκδότη, τραπεζίτη και πρώην προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Γιώργου Κοσκωτά υποστήριξαν ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα παρέδιδαν στον Λούβαρη δερμάτινες βαλίτσες γεμάτες με εκατομμύρια δραχμές για να τις μεταφέρει στον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου στο Καστρί.[5] Οι Μαμανέας και Σηφακάκης υποστήριξαν επίσης ότι σε μία περίπτωση επειδή το ποσό που έπρεπε να παραδώσουν στον Λούβαρη (90 εκατομμύρια δραχμές) δεν χωρούσε στη δερμάτινη βαλίτσα, του το έδωσαν σε ένα κουτί παιδικών πάμπερς.[6] Αυτοί οι ισχυρισμοί προκάλεσαν πολιτική θύελλα, αλλά γρήγορα οι σωματοφύλακες του Κοσκωτά έπεσαν σε αντιφάσεις αλλάζοντας πολλές φορές τις καταθέσεις τους, κάτι που μείωσε κατά πολύ την αξιοπιστία τους, μαζί με το γεγονός ότι είχαν ήδη βεβαρυμένο ποινικό μητρώο.[7]

Ο ίδιος ο Γιώργος Κοσκωτάς, σε συνέντευξη που έδωσε μέσα από τις φυλακές του Σάλεμ στις οποίες εκρατείτο, υποστήριξε ότι το 1987 και το 1988 οι άνδρες του παρέδωσαν σε δερμάτινες βαλίτσες στον Λούβαρη το ποσό των 3,5 δισεκατομμυρίων δραχμών, που προερχόταν από πανωτόκια καταθέσεων ΔΕΚΟ στην Τράπεζα Κρήτης, και ότι στη συνέχεια αυτά τα χρήματα ο Λούβαρης τα μετέφερε ο ίδιος στον Ανδρέα Παπανδρέου.[8] Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Μαρούδας διέψευσε οργισμένα τους ισχυρισμούς αυτούς, και απάντησε ότι ο Κοσκωτάς θα ισχυριζόταν το οτιδήποτε, όσο γελοίο ή ακραίο κι αν ήταν, προκειμένου να προκαλέσει την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και να τύχει ευνοϊκής δικαστικής μεταχείρισης.[9]

Ο Λούβαρης απολογήθηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή Γεώργιο Σκαρλάτο και τον εισαγγελέα Εφετών Δημήτριο Δωρή (που χειρίζονταν την υπόθεση Κοσκωτά) τη νύχτα της 12ης Απριλίου 1989, οι οποίοι διέταξαν την προφυλάκισή του.[10]

Ωστόσο, αμέσως μόλις οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού το πρωί της 13ης Απριλίου, ο Λούβαρης παρουσίασε στον διευθυντή των φυλακών Νικόλαο Παπαδογούλα ιατρικά πιστοποιητικά τεσσάρων νευροχειρουργικών κέντρων, μεταξύ των οποίων και του σουηδικού «Καρολίνσκα», που διαβεβαίωναν ότι πάσχει από την ασθένεια «σκλήρυνση κατά πλάκας».[11] Αρχικά οδηγήθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών, αλλά επειδή εκεί δεν υπήρχε νευρολογική κλινική, τελικά μεταφέρθηκε το ίδιο μεσημέρι στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά.[12]

Στο νοσοκομείο παρέμεινε για περίπου τριάντα μέρες, μέχρι τις 9 Μαΐου 1989, όταν το Συμβούλιο Εφετών αντικατέστησε την προσωρινή κράτηση με χρηματική εγγύηση 50 εκατομμυρίων δραχμών και τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.[13] Ο Λούβαρης αθωώθηκε ομόφωνα στο δικαστήριο.

Προμήθειες Πολεμικής Αεροπορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 1991 καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ποινή φυλάκισης 4 ετών, χωρίς αναστολή, για παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων, στην υπόθεση της προμήθειας των πυραύλων «Μάτζικ 2» από την Πολεμική Αεροπορία. Και πάλι οδηγήθηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά, αλλά μετά από δύο εβδομάδες το Τριμελές Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του, λαμβάνοντας υπόψη τα ιατρικά πιστοποιητικά που βεβαίωναν ότι έπασχε από «σκλήρυνση κατά πλάκας». Έτσι, ο Λούβαρης αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 5 εκατομμυρίων δραχμών.[14]

Τον Μάιο του 1993, ο Λούβαρης αθωώθηκε ομόφωνα από το Εφετείο για την ίδια υπόθεση. Μετά το τέλος της δίκης δήλωσε ότι «υπάρχουν ακόμα έντιμοι δικαστές» και ότι «οι προσπάθειες του κατεστημένου της Δεξιάς να πλήξει τον λαοπρόβλητο ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου μέσω του μηχανισμού των δικαστηρίων απέτυχαν οικτρά».[15][16]

Υπέρ του Λούβαρη κατέθεσαν πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας.[17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 http://www.onsports.gr/Podosfairo/Super-League/item/369347-Olympiakos-Apohorei-o-Loyvaris
  2. 2,0 2,1 2,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2014. 
  3. Η Καθημερινή, Ομόφωνα αθώος ο Λούβαρης για τα Μάτζικ, 21 Μαΐου 1993
  4. Το Βήμα, 20 Σεπτεμβρίου 1987
  5. Η Καθημερινή, Η λάσπη εγγίζει τον πρωθυπουργό, 19 Απριλίου 1989
  6. Η Καθημερινή, Η λάσπη εγγίζει τον πρωθυπουργό, 19 Απριλίου 1989
  7. Η Καθημερινή, Η λάσπη εγγίζει τον πρωθυπουργό, 19 Απριλίου 1989
  8. Η Καθημερινή, Βαλίτσες με 3.5 δισ. στον πρωθυπουργό ισχυρίζεται ότι παρέδωσε ο Γ. Κοσκωτάς, 11 Μαρτίου 1989
  9. Η Καθημερινή, Βαλίτσες με 3.5 δισ. στον πρωθυπουργό ισχυρίζεται ότι παρέδωσε ο Γ. Κοσκωτάς, 11 Μαρτίου 1989
  10. Η Καθημερινή, Στη φυλακή ο Γ. Λούβαρης ύστερα από τη χθεσινή πολύωρη απολογία του στον ανακριτή
  11. Η Καθημερινή, Νέα στοιχεία για την υγεία του Γ.Λούβαρη
  12. Η Καθημερινή, Προσφυγή του Γ. Λούβαρη, 14 Απριλίου 1989
  13. Η Καθημερινή, Ελεύθερος ο Γ. Λούβαρης, 13 Μαΐου 1989
  14. Η Καθημερινή, Αποφυλακίζεται με εγγύση..., 12 Νοεμβρίου 1991
  15. Αυριανή, Αθωώθηκε ο Γ. Λούβαρης 21 Μαΐου 1993
  16. Η Καθημερινή, Ομόφωνα αθώος ο Λούβαρης για τα Μάτζικ, 21 Μαΐου 1993
  17. Η Καθημερινή, Εφετείο: αύριο η απόφαση για την υπόθεση Λούβαρη, 19 Μαΐου 1993