Γιώργος Κωνσταντίνου (ηθοποιός)
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου (Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 1934)[1] είναι Έλληνας ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της τηλεόρασης και του κινηματογράφου καθώς και συγγραφέας θεατρικών κειμένων.
Πρώιμα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην πλατεία Βάθης, μια υποβαθμισμένη περιοχή γεμάτη οίκους ανοχής.[2]
Είναι γιος του τενόρου Μιχαήλ Κωνσταντίνου και της ηθοποιού Νίτσας Φιλοσόφου. Ακολουθούσε τη μητέρα του, Νίτσα, και τον πατέρα του, Μιχάλη, σπουδαίους καλλιτέχνες της οπερέτας προπολεμικά, σε μπουλούκια στην επαρχία.[3][4] Ο ίδιος είχε παίξει σε πολλούς ερασιτεχνικούς θιάσους προτού αποφασίσει να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός μετά από προτροπή της μητέρας του.[2]
Έδωσε εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ωστόσο απορρίφθηκε ως "εντελώς ατάλαντος".[5] Τελικά τον κράτησε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν».[2]
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1974 έπαιξε, έγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική σειρά Ανθρώπινες ιστορίες της ΥΕΝΕΔ. Το 1975 έπαιξε και έγραψε το Άσε τον κόσμο να γελάσει για το ίδιο κανάλι.
Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιανός το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο Showtime.[6][7]
Φιλμογραφία[8][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1961 | Η Λίζα και η άλλη | Τζον Πεζίκης |
| 1962 | Οι γυναίκες θέλουν ξύλο | Τρούλης |
| 1963 | Ο άντρας της γυναίκας μου | Ιορδάνης Στέκας |
| Μερικοί το προτιμούν κρύο | Τρύφων | |
| Τρελοί πολυτελείας | Μηνάς | |
| Ο φίλος μου ο Λευτεράκης | Θανάσης Καδρής | |
| Αυτό το κάτι άλλο | Στέλιος Καπώνης | |
| Χτυποκάρδια στο θρανίο | Ιωάννης Λάβδας | |
| Το γέλιο βγήκε απ’ τον παράδεισο | Προκόπης | |
| 1964 | Οι καθώς πρέπει | Σταμάτης Βελενόπουλος |
| Η Σωφερίνα | Μιχάλης Χαρίδημος | |
| Γάμος αλά ελληνικά | Πέτρος Βέρος | |
| Νυχτοπερπατήματα | Γιώργος Κωνσταντίνου | |
| 1965 | Η γυνή να φοβήται τον άνδρα | Αντώνης Κοκοβίκος |
| 1966 | Άνθρωπος για όλες τις δουλειές | Γιώργος Πασπαράτος |
| 5.000 ψέματα | Κώστας Τσιφταλέξης | |
| 1967 | Καλώς ήλθε το δολάριο | Φίλιππος Αγγελούτσος |
| 1968 | Η ζηλιάρα | Αργύρης Παντελιάς |
| 1969 | Ξύπνα Βασίλη | Βασίλης Βασιλάκης |
| 1972 | Μπουμ ταρατατζούμ | Βλακόμετρος / Ιππίας |
| 1973 | Η γυναικοκρατία | Λύσσανδρος |
| 1980 | Γεύση από Ελλάδα | Καζανόβας |
| Καθένας με την τρέλα του | Γιώργος | |
| 1986 | Καυτά θρανία | καθηγηγής / Παύλος / Ερρίκος / Νικήτας |
| 1987 | The ΚΟΠΑΝΟΙ | Λεωνίδας |
| Πολίτης γάμα κατηγορίας | Αντύπας Πλακοστέρνας | |
| 1988 | Μια παρθένα για μένα | Ξενοφών |
| Επαναστάτης χωρίς αστεία | Θωμάς Λάκας | |
| Ντετέκτιβ για κλάματα | Μιχάλης Πόντικας / Μάικ Χάμστερ | |
| 1989 | Κύριε καθηγητά, πού κοιμηθήκατε χθες; | καθηγητής Πονάει φον Βγάλτον / Ευάγγελος Τίμιος / Χαρούλης / Αντρέας |
| Ο Διάβολος και το κέρατό του | Βελζεβούλης (Βούλης) | |
| Ποιος παντρεύεται τη γυναίκα μου; | Διαμαντής | |
| 1990 | Το εξπρές του τρελοκομείου | Αντύπας Τρύπας |
| 2012 | Αν... | Αντώνης Κοκοβίκος |
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κωνσταντίνου έκανε δύο γάμους. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Μαρία Μαρμαρινού και η δεύτερη η Μαρία Δουρή. Έχει δύο παιδιά, την Άννα και τον Γιώργο, ο οποίος είναι πιανίστας.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Η χρονολογία γέννησης αντλήθηκε από την μηχανή αναζήτησης "Που Ψηφίζω" του Υπουργείου Εσωτερικών.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 ««Γεννήθηκα σε γειτονιά με κόκκινα φανάρια»!». Espresso. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Η εξομολόγηση του Γιώργου Κωνσταντίνου για τα παιδιά του: «Ο γιος μου είναι ίδιος με εμένα όταν ήμουν νέος, η κόρη μου...» (Video)». www.entertv.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ fani (26 Οκτωβρίου 2015). «Γιατί ο Γιώργος Κωνσταντίνου, όταν είδε για πρώτη φορά τον εαυτό του στον κινηματογράφο, σηκώθηκε να φύγει. Απορρίφθηκε από το Εθνικό Θέατρο ως "εντελώς ατάλαντος". Η σχέση του με την Έλενα Ναθαναήλ». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Οι Αθηναίοι - Γιώργος Κωνσταντίνου». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ ««Showtime» - Ένα σημαντικό μάθημα ζωής και ευπρέπειας από τον Γιώργο Κωνσταντίνου». RadioAlchemy. 24 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Συγκλονιστική εξομολόγηση του Κωνσταντίνου για τον τζόγο & τους τοκογλύφους |thetoc.gr». The TOC. 28 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Γιώργος Κωνσταντίνου ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιώργος Κωνσταντίνου στο IMDb
- Ο Γιώργος Κωνσταντίνου δεν διανοείται να σταματήσει να παίζει, αφιέρωμα στο Athens Voice
- Γιώργος Κωνσταντίνου (φιλμογραφία) στο Filmy: Cine DataBase
|