Γιάννης Μηταράκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Μηταράκης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γιάννης Μηταράκης (Ελληνικά)
Γέννηση1897 ή 1898
Αλεξάνδρεια
Θάνατος23  Φεβρουαρίου 1963
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταζωγράφος[1]

Ο Γιάννης Μηταράκης (1897/98- 23 Φεβρουαρίου 1963) ήταν Έλληνας ζωγράφος του εικοστού αιώνα. Παρουσίασε διάφορα έργα σε εκθέσεις στη χώρα του και στο εξωτερικό. Είχε επηρεαστεί έντονα από τον κυβισμό και κυρίως τον Πολ Σεζάν. Το 1937 βραβεύτηκε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού. Δυο χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το Βραβείο Πανελληνίου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1897[2] ή το 1898[3][4] στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από οικογένεια Ελλήνων. Σπούδασε γεωπονική στο Παρίσι από το 1915 ως το 1921 και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στις ακαδημίες A. Lhote και La Palette.[4] Η εκθεσιακή του δραστηριότητα ξεκίνησε από το 1922 όπου παρουσίασε τοπία της Γαλλίας, γυμνά και πορτραίτα.[2] Το 1929 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα και συμμετέχει στις καλλιτεχνικές ομάδες Τέχνη και Στάθμη. Συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως στην Μπιενάλε της Βενετίας (1934, 1936 και 1940[4][5][6]), της Αλεξάνδρειας και του Σάο Πάολο (1958), στο διαγωνισμό Guggenheim της Νέας Υόρκης το 1958 ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας μαζί με Σπύρο Βασιλείου, Παναγιώτη Τέτση και Γιάννη Σπυρόπουλο κλπ.[4] Πέθανε το 1963 στην Αθήνα.[4]

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μηταράκης ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία με τα τοπία της Ελλάδας να αποτελούν σημαντική πηγή έμπνευσης για το έργο του. Επίσης διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο στυλ εξπρεσιονισμού με κυρίαρχα τα ζωντανά χρώματα.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 22  Σεπτεμβρίου 2022. 500072931. Ανακτήθηκε στις 9  Φεβρουαρίου 2024.
  2. 2,0 2,1 «Μηταράκης, Γιάννης». BiblioNet. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  3. «Γιάννης Μηταράκης». Δήμος Χίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Ελληνική Τοπιογραφία 19ος - 20ός αιώνας. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1998. σελ. 180. 
  5. Perpinioti-Agazir Katherina, Le “Groupe Techni”, διδακτορική διατριβή, Παρίσι 2002.
  6. Catalogo / XXIIa Esposizione Biennale Internazionale d'Arte. χ.χ. 1940. σελίδες 255–257. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]