Γιάννης Κεφαλογιάννης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά στον εκλιπόντα πρώην υπουργό. Για τον σημερινό βουλευτή και υφυπουργό, δείτε: Γιάννης Α. Κεφαλογιάννης.
Γιάννης Κεφαλογιάννης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Δεκεμβρίου 1933
Ανώγεια Μυλοποτάμου Ρεθύμνου
Θάνατος20  Ιανουαρίου 2012[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Αγγλικά
νέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ιατρός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις και Νέα Δημοκρατία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (1958–1967, εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου, Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις)[2]
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1974–2007, εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου, Νέα Δημοκρατία)
Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας (1992–1993, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990)
Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (Ιουλίου 1989 – Οκτώβριος 1989, Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989)
Υπουργός Επικρατείας της Ελλάδας (1990–1991, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990)
Υπουργός Τουρισμού της Ελλάδας (Μαΐου 1991 – Σεπτέμβριος 1991, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990)
Έλληνας υφυπουργός Εσωτερικών (1980–1981, Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980)
Έλληνας υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών‎ (1989–1990, Οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα 1989)
Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών της Ελλάδας (1976–1977, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974)

Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης του Κωνσταντίνου (Ανώγεια Ρεθύμνου, 6 Δεκεμβρίου 1932Ανώγεια Ρεθύμνου, 20 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας ιατρός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και πολιτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στα Ανώγεια Ρεθύμνου στις 6 Δεκεμβρίου του 1932, και καταγόταν από παλιά οικογένεια πολιτικών της Κρήτης. Στα Ανώγεια είναι από τις μεγάλες οικογένειες της κωμόπολης και μάλιστα ο Γιάννης Κεφαλογιάννης είχε το παρανόμι (παρωνύμιο) Τσουρογιάννης[3] (γιος του Τσουρόκωστα τραυματία αγωνιστή της Μάχης της Κρήτης[4]) όπως και όλοι οι χωριανοί του, για να μπορεί εύκολα κανείς να τους ζητήσει στο χωριό. Bέβαια οι Ρεθεμνιώτες τον φώναζαν τιμητικά "Ο Γιατρός", καθώς σπούδασε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, (πτυχίο 1958), της οποίας έγινε και διδάκτωρ παθολογίας (1970). Ακολούθησε την πολιτική παράδοση της οικογένειας και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ρεθύμνου με την υποστήριξη της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) το 1958 και στη συνέχεια επενεξελέγη το 1961 και 1963 στην ίδια περιφέρεια. Κατά τη διάρκεια της Χούντας ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση.[5]

Μετά την κατάρρευση της Χούντας συμμετείχε στις εκλογές του 1974 με τη Νέα Δημοκρατία, στις οποίες και εξελέγη. Από τότε εκλεγόταν συνεχώς έως το 2004. Ανέλαβε αρκετά υπουργεία με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Διετέλεσε Γραμματέας της Βουλής στη περίοδο 1958-1964. Χρημάτισε επίσης υφυπουργός κοινωνικών υπηρεσιών (1976-77), υφυπουργός εσωτερικών (1980-81), υπουργός δημοσίας τάξης (1989) (περίοδο κατά την οποία, με απόφασή του οδηγήθηκαν στην πυρά οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων της μεταπολεμικής περιόδου, πράγμα για το οποίο δέχθηκε κριτική από όσους πολίτες ταλαιπωρήθηκαν λόγω φρονημάτων από το μετεμφυλιακό κράτος)[6], αναπληρωτής υπουργός μεταφορών επικοινωνιών (1989-90), υπουργός τουρισμού (1990-91), υπουργός επικρατείας (1990-91) και υπουργός εσωτερικών (1992-93). Το 1993 διεκδίκησε την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας χωρίς όμως επιτυχία. Επίσης είχε διατελέσει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ενώ για μια περίοδο ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού.

Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Βαρδινογιάννη, δικηγόρο και μέλος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας, και είχε τρεις κόρες, τη Χριστίνα, τη Δανάη και την Όλγα. Η τελευταία εξελέγη βουλευτής Ρεθύμνου στις εκλογές του 2007 με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Συγγενής του ήταν και ο βουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης.

Ήταν μέλος της Ιατρικής Εταιρίας Αθηνών, της διαρκούσης επιτροπής του κόμματος της ΝΔ και πρόεδρος του επιστημονικού τμήματος της Ν.Δ. Είχε γράψει διδακτορική διατριβή («Συχνότης του Σακχαρώδους Διαβήτου επί των Ελλήνων»), καθώς και πολλές άλλες επιστημονικές εργασίες του που έχουν δημοσιευθεί σε ιατρικά περιοδικά ή έχουν ανακοινωθεί σε συνέδρια. Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ομιλούσε επίσης αγγλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.

Απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 2012.[7]

Καταδίκη για υπόθεση απόπειρας υπόθαλψης εγκληματία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ι. Κεφαλογιάννης κατηγορήθηκε για απόπειρα υπόθαλψης εγκληματία και προτροπή σε ψευδορκία αστυνομικών υπαλλήλων και παραιτήθηκε από την θέση του συμβούλου στις 23 Σεπτεμβρίου 2008 όταν το μονομελές πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου τον καταδίκασε πρωτόδικα σε φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή για κατηγορίες περί "απόπειρας υπόθαλψης εγκληματία και την προτροπή σε ψευδορκία τριών αστυνομικών υπαλλήλων".[8] Ύστερα από αυτή την εξέλιξη το γραφείο του πρωθυπουργού εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία έπαυε τον Κεφαλογιάννη από τα καθήκοντα του συμβούλου του πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, μέχρι την ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας στο εφετείο.[9] Ο Κεφαλογιάννης, σύμφωνα με το δικαστήριο πίεσε δύο αστυνομικούς να καταθέσουν ψευδώς έτσι ώστε να επιτευχθεί η αθώωση κατοίκου του Μυλοποτάμου που είχε συλληφθεί με ποσότητες ινδικής κάνναβης.[10] Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, επικοινώνησε μαζί τους τηλεφωνικά και τους ζήτησε να μεταβούν στο πολιτικό γραφείο του. Στο ραντεβού ανταποκρίθηκε ο ένας από τους δύο αστυνομικούς, από τον οποίο ο κ. Κεφαλογιάννης ζήτησε να καταθέσει στο δικαστήριο ότι δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπο του χασισοκαλλιεργητή τον δράστη.[11] Ο ίδιος αρνήθηκε τις κατηγορίες και άσκησε έφεση ενώ έκανε λόγο για «στημένη δίκη» και «έναν ανεκδιήγητο εισαγγελέα».[10]

Ωστόσο στις 19 Δεκεμβρίου 2008 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου, κατά την εκδίκαση της έφεσης, επέβαλε στον πρώην υπουργό ποινή φυλάκισης πέντε μηνών με τριετή αναστολή,[12] αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Η υπόθεση εκδικάστηκε μόλις τρεις μήνες μετά την πρωτόδικη απόφαση και τούτο λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της, αλλά και της ιδιότητας των δύο κατηγορουμένων (πολιτικό πρόσωπο και δημόσιος λειτουργός).[13]

Κατά την απολογία του ο κ. Κεφαλογιάννης έκανε λόγο για σκευωρία εναντίον του και υποστήριξε για μία ακόμη φορά ότι η δίωξή του ήταν υποκινούμενη από πολιτικούς του αντιπάλους στην Κρήτη. Ωστόσο, απέφυγε να πει ονόματα παρότι τον προκάλεσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, υποστηρίζοντας ότι δεν θέλει να προκαλέσει προβλήματα.

Ο Ι. Κεφαλογιάννης τη δεύτερη φορά είπε ότι η βούληση του λαού που τον εξέλεξε αλλεπάλληλες φορές για να τον εκπροσωπήσει στη Βουλή έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Σε ερώτηση του προέδρου αν ο πρώην υπουργός προτίθεται να υποβάλει μήνυση σε βάρος των αστυνομικών που τον κατηγόρησαν, οι συνήγοροι υπεράσπισης απάντησαν αρνητικά.[13]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Former minister and ND veteran dies». Ανακτήθηκε στις 28  Οκτωβρίου 2012.
  2. Βουλή των Ελλήνων. f07469e7-c263-4fab-b362-41fbbdca0c58. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  3. «Αφιέρωμα στο Γιάννη Κεφαλογιάννη, (Τσουρογιάννη) με την ευκαιρία των 60 χρόνων από την πρώτη του εκλογή: Aνωγή η εφημερίδα των Ανωγειανών όπου Γης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2018. 
  4. Κάθε επαρχία έδωσε δυναμικά το παρόν στη Μάχη της Κρήτης
  5. «Κεφαλογιάννης Γιάννης τ.Υπουργός Ρεθύμνου,Σύμβουλος του Πρωθυπουργού - Βιογραφικό». www.rnews.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2016. 
  6. «Γιάννης Κεφαλογιάννης: Η εμβληματική μορφή της πολιτικής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2018. 
  7. «Πέθανε ο Γιάννης Κεφαλογιάννης». Τα Νέα Οnline. 20 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2016. 
  8. 12 μήνες με αναστολή στον Ιω. Κεφαλογιάννη[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή"
  9. Καταδίκη με αναστολή για τον Ι. Κεφαλογιάννη Αρχειοθετήθηκε 2008-09-25 στο Wayback Machine., άρθρο της ιστοσελίδας pathfinder.gr
  10. 10,0 10,1 Δώδεκα μήνες φυλάκιση στον σύμβουλο του πρωθυπουργού, Γ. Κεφαλογιάννη Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., άρθρο της ιστοσελίδας zougla.gr
  11. Καταδίκη και από το Εφετείο για Ι. Κεφαλογιάννη[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή"
  12. Πέντε μήνες φυλάκιση στο Γιάννη Κεφαλογιάννη Αρχειοθετήθηκε 2009-02-03 στο Wayback Machine., άρθρο της ιστοσελίδας TV Χωρίς Σύνορα http://www.tvxs.gr/ Αρχειοθετήθηκε 2009-10-07 στο Wayback Machine.
  13. 13,0 13,1 Δεύτερη καταδίκη Κεφαλογιάννη Αρχειοθετήθηκε 2009-07-11 στο Wayback Machine., άρθρο της εφημερίδας "Έθνος"

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Who's Who 1979 σ. 287-288

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]