Γεώργιος Σαμαρίδης
| Γεώργιος Σαμαρίδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21 Ιανουαρίου 1911 Λέσβος |
| Θάνατος | 13 Απριλίου 1949 Σμόλικας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | υποστράτηγος |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Ο Γεώργιος Σαμαρίδης ή Λογοθέτης (1911-1949)[1] ήταν Έλληνας αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, αντιστασιακός την περίοδο της Κατοχής μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΔΣΕ κατά τον Εμφύλιο.
Βιογραφικά στοιχεία και σταδιοδρομία στον Ελληνικό Στρατό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαμαρίδης γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1911 στον Πολιχνίτο της Λέσβου και ήταν μέλος πολύτεκνης οικογένειας. Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του εισήχθη το 1928 στη Σχολή Ευελπίδων και μετά από τετραετή φοίτηση, ορκίστηκε το 1932 ανθυπολοχαγός Πεζικού. Παράλληλα τοποθετήθηκε στη Σχολή ως καθηγητής τακτικής[2]. Το 1935 έλαβε μέρος στο αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα του Μαρτίου[1] με αποτέλεσμα την απόταξή του από το στράτευμα στο οποίο επανήλθε κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941.
Στην Εθνική Αντίσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ελλάδας ως συνέπεια της γερμανικής εισβολής, όντας πια λοχαγός θα συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ με το πολεμικό όνομα «Λογοθέτης». Συγκεκριμένα, υπηρέτησε αρχικά ως επιτελάρχης στην I Μεραρχία του ΕΛΑΣ Θεσσαλίας και έπειτα μετατέθηκε με την ίδια ιδιότητα στην II Μεραρχία Αττικοβιωτίας[3] όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της Κατοχής.
Στον Εμφύλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1945 τοποθετήθηκε εξαιτίας της συμμετοχής του στον ΕΛΑΣ, στον Β' Πίνακα αξιωματικών με συνέπεια τον εκτοπισμό του αρχικά στη Φολέγανδρο και εν συνεχεία στη Νάξο από όπου και απέδρασε στις 15 Απριλίου 1947 μαζί με άλλους 11 αξιωματικούς[4]. Με την προσχώρησή του στον ΔΣΕ λαμβάνει από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση των ανταρτών το βαθμό του ταγματάρχη[5] και τοποθετείται αρχικά στη θέση του επιτελάρχη του Γενικού Στρατηγείου του ΔΣΕ και κατόπιν σε αντίστοιχη θέση στη Μεραρχίας Δυτικής Μακεδονίας. Παράλληλα υπήρξε εκπαιδευτής της Σχολής Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου (ΣΑΓΑ)[1]. Σκοτώθηκε στις 13 Απριλίου του 1949 στην περιοχή του Σμόλικα[5], ενώ μετά το θάνατό του η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση τον προήγαγε σε υποστράτηγο[1].
Σύμφωνα με μια άποψη[5], ο Σαμαρίδης λίγο καιρό πριν το θάνατό του φέρεται να βρισκόταν στη δυσμένεια ορισμένων ηγετικών στελεχών του ΔΣΕ λόγω της αντίθεσής του προς τον Γούσια πάνω σε ζητήματα τακτικής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Το ΚΚΕ τιμά τον αγωνιστή Γιώργο Σαμαρίδη (Καπετάν Λογοθέτη)
- ↑ Αχιλλέας Ι. Παπαϊωάννου, Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του, εκδόσεις Μπίμπης, σελ. 85.
- ↑ Γιάννης Πριόβολος, Μόνιμοι αξιωματικοί στον Ε.Λ.Α.Σ. - Οικειοθελώς ή εξ ανάγκης, Νότια και Κεντρική Ελλάδα, Εκδόσεις Αλφειός, 2009, σελ. 625.
- ↑ Γιάννης Πριόβολος, 2009, σελ. 449.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Αχιλλέας Ι. Παπαϊωάννου, σελ. 85.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αχιλλέας Ι. Παπαϊωάννου, Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του, εκδόσεις Μπίμπης, χ.χ.
- Γιάννης Πριόβολος, Μόνιμοι αξιωματικοί στον Ε.Λ.Α.Σ. Οικειοθελώς ή εξ ανάγκης, Νότια και Κεντρική Ελλάδα, Εκδόσεις Αλφειός, 2009.