Γεώργιος Παπαπαράσχος
| Γεώργιος Παπαπαράσχου | |
|---|---|
 Ο Γεώργιος Παπαπαράσχου | |
| Βουλευτής Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης | |
| Περίοδος 1926 – 1928 | |
| Δήμαρχος Κατερίνης | |
| Περίοδος 1939 – 1940 | |
| Προκάτοχος | Πλάτων Ρωσσέτος |
| Διάδοχος | Δημήτριος Αντωνόπουλος |
| Πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης | |
| Περίοδος 1916 – 1917 | |
| Προκάτοχος | Βασίλειος Κυργιάνης |
| Διάδοχος | Δημήτριος Δημάδης |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1880 |
| Θάνατος | 2 Οκτωβρίου 1955 (75 ετών) Κατερίνη |
| Εθνότητα | ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | Κόμμα Ελευθεροφρόνων |
| Κατοικία | Κατερίνη |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Επάγγελμα | δικηγόρος |
Ο Γεώργιος Π. Παπαπαράσχος ή Παπαπαράσχου (1880[1] - 2 Οκτωβρίου 1955) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής και δήμαρχος στο νομό Πιερίας.
Σπουδές και αγωνιστική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε Νομικά στο Εθνικό Πανεπιστήμιο και στην Κωνσταντινούπολη.[2] Ανέπτυξε αγωνιστική δράση και ήταν σύνδεσμος ανάμεσα στην ελεύθερη κυβέρνηση και στους αγωνιστές του Μακεδονικού Ζητήματος. Για τη δράση του εκείνη υποβλήθηκε σε βασανιστήρια, συνελήφθη και λίγο έλειψε να πεθάνει κατά τον Μακεδονικό Αγώνα.[2]
Κοινοτάρχης και Δήμαρχος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης, προτού η Κατερίνη γίνει Δήμος, από το 1916 ως το 1917 και εν συνεχεία υπηρέτησε ως Δήμαρχος από το 1939 ως το 1940.[3] Το 1921 ανέλαβε πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου της Κατερίνης, ως το 1922.[4] Το 1922 διορίστηκε πληρεξούσιος δικηγόρος της Κοινότητας Κατερίνης, με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, μαζί με το Δημήτριο Τσαλόπουλο.[5]
Βουλευτής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γεώργιος Παπαπαράσχου εξελέγη βουλευτής Κατερίνης-Βεροίας-Ναούσης με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων[1] στις εκλογές του 1926[6] συγκεντρώνοντας 1.085 σταυρούς[7].
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επιδόθηκε στην καλλιέργεια της γης. Απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών τον Οκτώβριο του 1955.[2]
Σήμερα στην Κατερίνη υπάρχει ένα κτήμα με την ονομασία Κτήμα Παπαπαράσχου[8].
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καζταρίδης Ιωάννης (2006). Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη. εκδ. Μάτι. ISBN 960-8042-72-0.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 132 (αριθμ. 1242)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Νεκρολογία στην εφημερίδα "Κήρυξ των Πιερίων", 8-10-1955, σελ. 2. (μέσω ΓΑΚ- Αρχεία Νομού Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.)
- ↑ Καζταρίδης 2006, σελ. 293.
- ↑ Καζταρίδης 2006, σελ. 104.
- ↑ Καζταρίδης 2006, σελ. 128.
- ↑ Ιστοσελίδα του Αλεξάνδρου Χατζηκώστα Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., μικρό αφιέρωμα στις εκλογές του 1926 στην Ημαθία (ανάκτηση 27-7-2013)
- ↑ Εκλογές 1926, Οι 2.010 πολιτευτές, ανάκτηση 27-7-2013.
- ↑ Βίντεο