Γεώργιος Καίσαρ
| Γεώργιος Καίσαρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλητής |
Ο Γεώργιος Καίσαρ ή Κασσάρ ήταν Έλληνας αθλητής στίβου του Πανιωνίου Γ.Σ. κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα στη Σμύρνη. Διακρινόταν στους δρόμους ταχύτητας (100 μ., 200 μ.) και 110 μ. με εμπόδια. Αναδείχθηκε τριταθλητής Ελλάδος στα 110 μ. εμπ. και ισοφάρισε το πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μ. Πήρε μέρος στους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906 στην Αθήνα, στην αποκληθείσα Μεσοολυμπιάδα, στα 100 μ., χωρίς να διακριθεί λόγω κακής ενημέρωσης. Επίσης, κατέκτησε τρεις νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες του 1908 και μετείχε σε διάφορους σημαντικούς αγώνες της εποχής.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γεώργιος Κασσάρ-Καίσαρ γεννήθηκε γύρω στα 1885 αλλά δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του και τον τόπο καταγωγής του, παρά μόνον πως ήταν Έλληνας υπήκοος. Πρωτοεμφανίστηκε στους στίβους ως αθλητής δρόμων ταχύτητας και υψηλών εμποδίων στους Πανιώνιους Αγώνες. Το 1906 μετείχε στους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες (Μεσοολυμπιάδα) στην Αθήνα. Προκρίθηκε στον ημιτελικό των 100 μ., τερματίζοντας πρώτος στη σειρά του, με τον σχετικά καλό χρόνο 12.6. Όμως, μια αλλαγή του προγράμματος, για την οποία δεν είχε ενημερωθεί, είχε ως αποτέλεσμα να μη λάβει μέρος στον ημιτελικό και να αποκλειστεί άδοξα από τον τελικό, όπου υπολογιζόταν μεταξύ των φαβορί για τα μετάλλια. Παρά το ότι διαμαρτυρήθηκαν μαζί με το συναθλητή του και ομοιοπαθή Παντελή Έκτωρος στην ελλανόδικο επιτροπή και την ένστασή τους υποστήριξε ο ίδιος ο πρίγκιπας Γεώργιος, η διαμαρτυρία τους δεν έγινε δεκτή.
Το 1907 αναδεικνύεται τρίτος πανελληνιονίκης στα 110 μ. εμπ. ενώ το 1908 κατακτά δύο νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες: στα 100 μ. με επίδοση 11.2 που αποτελούσε ισοφάριση του πανελληνίου ρεκόρ και στο δρόμο σταδίου (192,275 μ.) με 24.2. Μια ακόμα νίκη κατακτά με την ομάδα 4x200 μ. του συλλόγου. Στη συνέχεια χάνεται από το προσκήνιο.
Το 1922 διασώθηκε από τη λαίλαπα της μικρασιατικής καταστροφής και όταν στα τέλη του 1922 ο Δημητρός Δάλλας κάλεσε όσους διασώθηκαν να συσπειρωθούν για την αναγέννηση του Πανιωνίου, δίνει το παρόν. Μετέχει στην πρώτη διοικούσα επιτροπή του συλλόγου στην Αθήνα, μαζί με οκτώ ακόμα διασωθέντες Σμυρνιούς, η οποία συγκαλεί γενική συνέλευση, ψηφίζει νέο κανονισμό του σωματείου και εκλέγει Δ.Σ. Έτσι με τη συμμετοχή του στις δύσκολες εκείνες για το σύλλογο στιγμές, συνέβαλε στην επιβίωση του Πανιωνίου. Όμως, δεν εμπλέκεται στα διοικητικά και αποσύρεται στον ιδιωτικό βίο του. Αργότερα εγκαταστάθηκε κοντά σε συγγενείς του στο Χαρτούμ του Σουδάν, όπου μετείχε στις αθλητικές δραστηριότητες των εκεί Ελλήνων. [1] Το Φεβρουάριο του 1932 οι συγγενείς του (γιοι του;) Λ. και Π. Κασσάρ υπήρξαν ιδρυτικά στελέχη της Ομάδας Ράγκμπι των Ελλήνων του Χαρτούμ.[2]
Τίτλοι - Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πανελλήνιο ρεκόρ
- 100 μ.: 11.2 (1908, ισοφάριση)
- Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου
- Χάλκινο μετάλλιο (1)
- 1907: 110 μ. εμπ.
- Χάλκινο μετάλλιο (1)
- Πανιώνιοι Αγώνες (3 νίκες)
- 1908 (3): 100 μ., στάδιο (192 μ.), 4x200 μ. (ομάδα Πανιωνίου)
- Ατομικές επιδόσεις
- 100 μ.: 11.2 (1908)
- Στάδιο (192 μ.): 24.2 (1908)
- 200 μ.:
- 110 μ. εμπ.:
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πέτρου Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου", 1998.
- Στατιστικά 1906-Γεώργιος Καίσαρ
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «εφ. "Η Αθλητική", 16/2/1929, ψηφ. σελ. 181». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ «εφ. "Αθλητικός Τύπος", 26/2/1932, ψηφ. σελ. 68». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2013.