Γεώργιος Βεντήρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Βεντήρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γεώργιος Βεντήρης (Ελληνικά)
Γέννηση1890
Άρτα
Θάνατος1954
Λωζάνη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
ιστορικός
πολιτικός
στρατιωτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Γεώργιος Βεντήρης, του Αντωνίου, (1890-1954) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστοριογράφος. [1]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Άρτα το 1890, με καταγωγή από τη Λακωνία, και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα εισήλθε στο δημοσιογραφικό χώρο όπου και σημείωσε ταχύτατη εξέλιξη, αναλαμβάνοντας αρχικά διευθυντής της εφημερίδας «Θάρρος των Καλαμών», και υπερθεματίζοντας το Κίνημα στο Γουδί και τον ερχομό του Βενιζέλου[2]. Κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων και τη μετέπειτα εποχή, έχοντας μετακομίσει στην Αθήνα, διηύθυνε διάφορες άλλες εφημερίδες της φιλελεύθερης παράταξης, όπως: τη «Νέα Ελλάς», «Πατρίς», «Νέα Ημέρα Τεργέστης», »Ελεύθερον Βήμα». Από της εποχής μάλιστα που ανέλαβε διευθυντής της "Πατρίδος" υπήρξε έμπιστος φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1936, συνδέθηκε φιλικά με τον Νικόλαο Πλαστήρα.

Κατά το λεγόμενο Κίνημα Παγκάλου 25ης Ιουνίου 1925 ο Βεντήρης υπέστη άγριο διωγμό μαζί με άλλους δημοκρατικούς πολιτικούς. Την περίοδο 1927-1931 ασχολήθηκε με τη συγγραφή δίτομης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας, με τίτλο Η Ελλάς του 1910-1920 (1931, 21970), που αποτελεί αξιόλογη συμβολή στη νεότερη ιστορία της χώρας και με την οποία επιχείρησε να ερμηνεύσει τον Εθνικό Διχασμό.[2] Το 1946 ο Βεντήρης συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία στη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Διάσκεψη της Ειρήνης. Επί βασιλείας Παύλου του Α΄ διετέλεσε διευθυντής της γενικής γραμματείας του πολιτικού Οίκου του Βασιλέως, επειδή πίστευε πως θα βοηθούσε στην άρση του εθνικού διχασμού, απογοητεύοντας όμως τους παλαιούς φίλους του. Πέθανε το 1954 στη Λωζάνη της Ελβετίας, σε ηλικία 64 ετών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Βεντήρης, Γεώργιος -». greekarchivesinventory.gak.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 Ιγγλέζου (2008).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιγγλέζου, Γεωργία (2008). «Βεντήρης, Γεώργιος Αντωνίου». Στο: Δρούλια, Λουκία και Γιούλα Κουτσοπανάγου (επιμ.). Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου, 1784-1974. Α΄. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών-Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. σελ. 355. ISBN 978-960-7916-53-2. 
  • Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Β' συμπλήρ. Iδρυτής-Ιδιοκτήτης: Παύλος Δρανδάκης. Αθήνα: Φοίνιξ. 
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica. 14. Αθήνα: Πάπυρος. 1990. σελ. 79. ISBN 9780008498979.  (σετ)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]