Γεωργική χημεία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η γεωργική χημεία είναι ιδιαίτερος κλάδος της εφηρμοσμένης χημείας, στον οποίο κύριο αντικείμενο μελέτης και έρευνας είναι το χημικό περιβάλλον, στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα φυτό. Στο χημικό περιβάλλον περιλαμβάνεται το έδαφος, η ατμόσφαιρα, το νερό κ.λπ. Είναι, επίσης, η επιστήμη των χημικών συνθέσεων και των αλλαγών που σχετίζονται με την παραγωγή, την προστασία και τη χρήση των καλλιεργειών. Ως βασική επιστήμη, η γεωργική χημεία περιλαμβάνει όλες τις διαδικασίες μέσω των οποίων ο άνθρωπος αποκτά τρόφιμα και ίνες για τον εαυτό του. Ως εφηρμοσμένη επιστήμη ή τεχνολογία, ασχολείται με τον έλεγχο αυτών των διαδικασιών για την αύξηση των αποδόσεων, τη βελτίωση της ποιότητας και τη μείωση του κόστους[1]. Κλάδοι της γεωργικής χημείας είναι η λιπασματολογία, η φυτοφαρμακολογία, κ.ά.

Στόχοι της έρευνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριος στόχος της μελέτης και έρευνας της χημικής σύστασης του εδάφους και των φυτών είναι η αναζήτηση μέσων και τρόπων διατήρησης, βελτίωσης και ανάπτυξης των φυτικών οργανισμών και κυρίως της γονιμότητας του εδάφους. Από την έρευνα αυτή προσδιορίζονται γενικότερα όλα εκείνα τα χημικά μέσα με τα οποία διασφαλίζεται τόσο η βελτίωση, όσο και η προστασία της γεωργικής παραγωγής, όπου αυτή εφαρμόζεται. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, η γεωργική χημεία χρσιμοποιεί αρκετές τεχνικές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται:

  • Τεχνικές διατήρησης και βελτίωσης της ποιότητας του εδάφους.
  • Τεχνικές ανάπτυξης αποτελεσματικών μυκητοκτόνων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων και συμπληρωμάτων ζωοτροφών, λιπασμάτων και ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών.
  • Αειφορικές τεχνικές για τη διατήρηση και αναπλήρωση των πόρων[2].

Λειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πλαίσιο του οικοσυστήματος του εδάφους οργανικά και ανόργανα συστατικά αλληλεπιδρούν σε πολύπλοκους κύκλους ιδιαίτερης σημασίας για όλες τα ζώντα όντα. Η εισροή άνθρακα από φωτοσυνθετικούς οργανισμούς παρέχουν το καύσιμο για την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή πολλών οργανισμώνς του εδάφους. Οι οργανισμοί του εδάφους, με τη σειρά τους, αποικοδομούν τον οργανικό άνθρακα και απελευθερώνουν τις απαιτούμενες θρεπτικές ουσίες. Η σταθερότητα και η παραγωγικότητα των γεωργικών οικοσυστημάτων βασίζεται στην αποτελεσματική λειτουργία αυτών και άλλων διαδικασιών, στις οποίες ανακυκλώνεται ο άνθρακας και τα θρεπτικά συστατικά όπως το άζωτο και ο φώσφορος. Οι ανθρωπογενείς διαταραχές στο συγκεκριμένο οικοσύστημα, με χρήση φυτοφαρμάκων ή λιπασμάτων, μεταβάλλουν τις διαδικασίες του, ενίοτε με αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες[3].

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hader, R. N. (2018). «Agricultural chemistry». AccessScience. doi:10.1036/1097-8542.015400. 
  2. «Agricultural Chemistry». Βyjus.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 
  3. «Agricultural Chemistry». chemistryexplained.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.61, σελ.99