Γερμανικός ποιμενικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γερμανικός ποιμενικός
Χαρακτηριστικά
ΚαταγωγήΓερμανία
Βάρος30-40 κιλά (αρσενικό)
22-32 κιλά (θηλυκό)
Ύψος60–65 εκ. (αρσενικό)
55–60 εκ. (θηλυκό)
ΕίδοςΣκύλος
ΤρίχωμαΜακρύ, τραχύ
ΧρώμαΚυρίως μαύρο με καφέ
Κουτάβι γερμανικού ποιμενικού ηλικίας 2,5 μηνών.

Ο Γερμανικός ποιμενικός (γερμανικά: Deutscher Schäferhund, αγγλικά: German Shepherd) είναι ράτσα σκύλου, γνωστή στην καθημερινότητα ως λυκόσκυλο. Χρησιμοποιείται ως σκύλος φύλακας και ως ποιμενικό. Λόγω της δύναμής του, χρησιμοποιείται από την αστυνομία παγκοσμίως.[1][2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα επιμειξίας τριών διαφορετικών τύπων γερμανικών ποιμενικών του 19ου αιώνα: α. του ποιμενικού της βόρειας φυλής,

β. του ποιμενικού της νότιας φυλής και τέλος

γ. του ποιμενικού της Θουριγγίας. Το τελευταίο έπαιξε και το σημαντικότερο ρόλο στην τελική διαμόρφωση του πρώτου λυκόσκυλου. Πρόκειται για σχετικά καινούρια φυλή, με τις ρίζες του να χρονολογούνται στο 1899.

Η λαοφιλής ονομασία «λυκόσκυλο» ή ενίοτε ακόμα και «λύκος» σκέτο, προήλθε από μια πειραματική ανάμειξη ανάμεσα σε λύκο και σκύλο που έκαναν επιστήμονες το έτος 1920. Όμως, τα πρώτα σκυλιά αυτής της ανάμειξης ήταν τόσο άγρια που δεν μπορούσαν να γίνουν οικόσιτα. Το σημερινό «λυκόσκυλο» έχει δημιουργηθεί από επιλεκτική αναπαραγωγή των πιο «ήρεμων» σκυλιών. Μαζί με το Χάσκυ, θεωρείται ως το ένα από τα δύο είδη σκύλων με την εντονότερη εμφανισιακή ομοιότητα με τον λύκο.

Βασικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γερμανικός ποιμενικός.

Ο Γερμανικός Ποιμενικός έχει διαστάσεις:

  • ύψος: αρσενικό 60-65 εκατοστά / θηλυκό 53-60 εκατοστά (στο ακρώμιο, κοντά στον αυχένα).
  • μήκος: μεγαλύτερο κατά 10-17% του ύψους του.
  • βάρος: αρσενικό 30-40 κιλά / θηλυκό 22-32 κιλά.
  • μέση διάρκεια ζωής: 9,7 - 10 έτη.[3]
  • Επιβάλλεται το τρέξιμο 3 χιλιομέτρων καθημερινά, αλλιώς υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις στον χαρακτήρα του.

Τα χρώματα του τριχώματος είναι μαύρο με πυρόξανθο ή μαυριδερό με πυρόξανθο, ενίοτε και εντελώς μαύρο, ακόμα και μαυριδερό με λευκό ή λευκό. Η φροντίδα του, ανάλογα με την τρίχα του, είναι κανονική έως χρονοβόρα. Τα αυτιά του είναι πάντα όρθια (ποτέ κρεμαστά).

Ικανότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο Γερμανικοί ποιμενικοί, θηλυκός (αριστερά) και αρσενικός (δεξιά).

Ο Γερμανικός Ποιμενικός διαθέτει οξυδέρκεια, ευλυγισία (σε αναλογία με το βάρος του), αλλά και ταχύτητα χτυπημάτων (δαγκώματα), σε συνδυασμό με σταυρωτά δόντια («ψαλίδια») που του προσδίδουν εξαιρετικά ισχυρό δάγκωμα. Επιπλέον, εκπαιδεύεται εύκολα για μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων, ενώ έχει και ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη[4] και θεωρείται επίσημα το τρίτο εξυπνότερο είδος (ράτσα) σκύλου, πίσω μόνο από τον Σκωτσέζικο Ποιμενικό (Μπόρντερ κόλεϊ) και το Κανίς (Poodle).[5][6]

Για τους λόγους αυτούς, δεν είναι τυχαίο ότι ο γερμανικός ποιμενικός χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τη διάρκεια των A’ και B’ παγκόσμιων πολέμων, όπως και το ότι χρησιμοποιείται και σήμερα από το στρατό και την αστυνομία, σχεδόν όλων των κρατών του πλανήτη (σε γήπεδα, ανίχνευση ναρκωτικών ουσιών και εκρηκτικών υλών, φύλαξη στρατοπέδων, εντοπισμό τραυματιών σε ερείπια κ.α.)[7]. Επιπρόσθετα, είναι ικανός και ως οδηγός και σύντροφος τυφλών, με μεγάλη σχετική δημοτικότητα.

Οικογενειακό μέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι πλήρες μέλος της οικογένειας που τον φροντίζει.

Το ζώο έχει τη δυνατότητα να ζει στα πλαίσια μιας οικογένειας ανθρώπων, αφού ενσωματώνεται εύκολα και γρήγορα γίνεται πλήρες μέλος της. Έχει πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά. Ταυτόχρονα είναι και πολύ καλός φύλακας. Ο γερμανικός ποιμενικός έχει μεγάλη ευκολία στο να προσαρμόζεται στην εκάστοτε ψυχική διάθεση του αφεντικού του.

Πιστός, ειλικρινής, έξυπνος και παρατηρητικός, ο γερμανικός ποιμενικός, όπως προαναφέρθηκε, εκπαιδεύεται εύκολα και θεωρείται ως μία από τις πιο έξυπνες ράτσες σκύλων. Επίσης, λόγω των ιδιοτήτων του, ανήκει στις πλέον δημοφιλείς ράτσες παγκοσμίως[8] και μάλιστα σύμφωνα με τις στατιστικές του Αμερικανικού Συνδέσμου Κυνοτρόφων (αγγλικά: American Kennel Club), είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές είδος σκύλου τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ.[9]

Χαρακτήρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ασυνήθιστα ευφυής και πολύ πιστός, υπάκουος, γενναίος, και προστατευτικός. Είναι γνωστός για την τόλμη του, αλλά δεν είναι καθόλου εχθρικός ή επιθετικός. Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ένας αφοσιωμένος σκύλος και είναι ιδανικός για σύντροφος, αλλά και για φύλακας. Ο Γερμανικός ποιμενικός μπορεί να προσαρμοστεί σε πολλούς διαφορετικούς τρόπους ζωής.

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ένας εδαφικά κυριαρχικός σκύλος, πράγμα που τον καθιστά στις ράτσες που είναι μάλλον απίθανο να τρέξουν μακριά από έναν καυγά. Δεν είναι φιλικός προς τους ξένους και θα σταματήσει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες. Ο Γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος τα πάει καλά με τα παιδιά και με τα άλλα ζώα, με την προϋπόθεση ότι έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά, αλλά δεν προτιμά τη συντροφιά των άλλων σκύλων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Coile, D. Caroline (27 Απριλίου 2011). German Shepherds For Dummies. John Wiley & Sons. ISBN 9781118069363. 
  2. Dohner, Janet Vorwald (4 Οκτωβρίου 2016). Farm Dogs: A Comprehensive Breed Guide to 93 Guardians, Herders, Terriers, and Other Canine Working Partners. Storey Publishing. ISBN 9781612125930. 
  3. http://users.pullman.com/lostriver/breeddata.htm#Livestock Dr. Kelly M. Cassidy: Breed Data Summary
  4. von Stephanitz, p.12
  5. «Ranks 1 to 10 – Brightest Dogs». Petrix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2008. 
  6. «The Top 10 Smartest Dog Breeds In The World». Pet Meds Online. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2008. 
  7. Coren, p.134
  8. Rice, p.8
  9. "AKC Dog Registration Statistics". American Kennel Club. http://www.akc.org/reg/dogreg_stats.cfm Αρχειοθετήθηκε 2015-02-07 στο Wayback Machine.. Retrieved 2008-07-15.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Roy & Clarissa Allan, «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΥΝΟΦΙΛΙΑΣ: Γερμανικός Ποιμενικός», Εκδόσεις Ι. Καρακώτσογλου 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]