Γίγαντας (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τους Γίγαντες της ελληνικής μυθολογίας, δείτε: Γίγαντες (μυθολογία). Για άλλες έννοιες , δείτε: Γίγαντας.

Οι γίγαντες είναι μυθολογικά υπερμεγέθη όντα με ανθρώπινη μορφή και απαντώνται σε πολλούς πολιτισμούς.

Σε διάφορες ινδοευρωπαϊκές μυθολογίες (συμπεριλαμβανόμενης και της ελληνικής) οι γίγαντες θεωρούνται πρωταρχικές φυλές που σχετίζονται με το χάος και την άγρια φύση, οι οποίες είναι σε σύγκρουση με τους θεούς, είτε το Δωδεκάθεο είτε τους Θεούς της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Υπάρχουν επίσης αναφορές στην Παλαιά Διαθήκη με πιο γνωστή αυτή του Γολιάθ.

Θεωρούνται ότι έχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις, τεράστιο μέγεθος, μεγάλη διάρκεια ζωής και σοφία, ενώ αντίθετα έχουν αδυναμίες σε θέματα ηθικής και φαντασίας.

Από την ελληνική μυθολογία, ο Πολύφημος που αναφέρεται στην Οδύσσεια ήταν επίσης γίγαντας.

Στη σύγχρονη εποχή, στα παραμύθια, οι γίγαντες θεωρούνται είτε ηλίθια και βίαια τέρατα που τρώνε παιδιά (Ο Τζακ και η φασολιά), είτε έξυπνοι και φιλικοί.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δ.Ι.Κονδυλάκη, «Νεοελληνική της Κρήτης Μυθολογία-Γίγαντες», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.Α, σελ.273-278