Βρικογολέτο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Βρικογολέτο (ή Βρικογολέτα ή Γολετόβρικο ή Γολετόμπρικο) ήταν Ιστιοφόρο εμπορικό πλοίο ή και Πολεμικό πλοίο με μικρή χωρητικότητα 60-70 κόρους, με δύο ιστούς, που έφεραν τετράγωνα ιστία στο πρωραίο ιστό, (πανομοιότυπα με το Βρίκιον) και τριγωνικά ιστία στο πρυμναίο ιστό, (όμοια με την Ημιολία) εξ ου και το σύνθετο του ονόματός τους.

Τα μεγάλα εμπορικά πλοία της κατηγορίας αυτής (300 τόνων) ονομάζονταν επίσημα "Μυοπάρωνες", ή κοινώς "Σκούνες", ενώ τα μικρά "Μαρτήγοι". Οι Βρικογολέτες της Τεργέστης, της Γένοβας αλλά και της Αμερικής είχαν συχνά εκτόπισμα μικρού φορτηγού (μπάρκου), που έφεραν πλούσια ιστιοφορία και ήταν σιδερένια.

Στην αρχή του αιώνα κέρδιζαν τον θαυμασμό των Ελλήνων ναυτικών, όταν έφθαναν στους ελληνικούς λιμένες και ιδίως στη Πάτρα για να εκφορτώσουν μπακαλιάρους και να φορτώσουν σταφίδα.

Τέτοια πλοία έχουν αποτυπώσει κυρίως στα έργα τους οι Έλληνες ζωγράφοι της εποχής. Αυτά τα πλοία σήμερα έχουν εκλείψει.

Πολεμικά πλοία τύπου Βρικογολέτου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν: