Βελγικές ομοσπονδιακές εκλογές (2014)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στο Βέλγιο διεξήχθησαν ομοσπονδιακές εκλογές στις 25 Μαΐου 2014.[1] Εξελέγησαν όλα τα 150 μέλη της Αίθουσας των Αντιπροσώπων, ενώ δεν έγιναν πλέον άμεσες εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Γερουσίας έπειτα από την 6η συνταγματική αναθεώρηση του 2011–2012. Παράλληλα, η θητεία του κοινοβουλίου παρατάθηκε από τα 4 στα 5 χρόνια. Ήταν οι πρώτες εκλογές επί του βασιλέα Φιλίππου.Την ίδια ημέρα έγιναν και περιφερειακές εκλογές και Ευρωεκλογές.

Ημερομηνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μέρος των μεταρρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν στις 19 Δεκεμβρίου 2013, η ημερομηνία των εκλογών θα συμπίπτει πάντοτε με εκείνη των ευρωεκλογών. [2]

Πυροβολισμός στο Εβραϊκό Μουσείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Μαΐου, μία ημέρα πριν τη διεξαγωγή των εκλογών, σημειώθηκε επίθεση με πυροβολισμούς στο Βελγικό Εβραϊκό Μουσείο στις Βρυξέλλες, με απολογισμό 3 νεκρούς.[3] Ο αυτοαποκαλούμενος αντισιωνιστής βουλευτής Λοράν Λουί υποδήλωσε ότι η επίθεση μπορούσε να είναι μια εσφαλμένη επιχείρηση, επιζητώντας να πλήξει τον ίδιο και το κόμμα του (Debout les Belges, ή "Ξυπνήστε, Βέλγοι").[4]

Πολιτικά κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα 6 κυριότερα φλαμανδικά πολιτικά κόμματα και τα αποτελέσματά τους στη Βουλή (Kamer). Από το 1978 ως το 2014, σε ποσοστά για ολόκληρο το 'Βασίλειο'.


Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πλευρά των Φλαμανδών το Vlaams Belang και το LDD υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Αντίθετα, το N-VA αύξησε τη θέση του ως το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο. Τα CD&V, Open Vld και Groen πήγαν σχετικά καλά, ενώ ελαφρές απώλειες σημείωσε το sp.a.

Στην γαλλόφωνη πλευρά, τα PS, cdH και Ecolo υπέστησαν απώλειες, ενώ το MR τα πήγε καλά, όπως και τα νέα κόμματα PTB-GO! και FDF.

ε • σ Αίθουσα των Αντιπροσώπων, 25 Μαΐου 2014
Κόμμα Αρχηγός/οί Ψήφοι % +/– E.c. % Έδρες +/–
Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) Μπαρτ ντε Βεβέρ 1.366.414 20,26 2,86 Αύξηση 32,22 33/150 6 Αύξηση
Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) Έλιο Ντι Ρούπο 787.165 11,67 2,05 Μείωση 31,43 23/150 3 Μείωση
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα (CD&V) Βούτερ Μπέκε 783.060 11,61 0,77 Αύξηση 18,47 18/150 1 Αύξηση
Ανοιχτοί Φλαμανδοί Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες (Open Vld) Γκουέντολιν Ρούτεν 659.582 9,78 1,17 Αύξηση 15,55 14/150 1 Αύξηση
Μεταρρυθμιστικό Κίνημα (MR) Σαρλ Μισέλ 650.290 9,64 0,31 Αύξηση 25,96 20/150 2 Αύξηση
Εναλλακτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (sp.a) Μπρούνο Τόμπακ 595.486 8,83 0,36 Μείωση 14,04 13/150 0 Σταθερό
Πράσινοι (Groen) Βούτερ βαν Μπέσιεν 358.947 5,32 0,94 Αύξηση 8.46 6/150 1 Αύξηση
Δημοκρατικό Ανθρωπιστικό Κέντρο (cdH) Μπενουά Λιτγκέν 336.281 4,99 0,59 Μείωση 13,43 9/150 0 Σταθερό
Κόμμα των Εργατών του Βελγίου (PTB–GO!/PVDA+)


Πίτερ Μέρτενς
PVDA+
PTB–GO!
251.289
118.246
132.685
3,72
1,76
1.97
2,17 Αύξηση
3,24
5,31
2/150 Αύξηση 2


Φλαμανδικό Συμφέρον (Vlaams Belang) Ζερόλφ Ανεμάνς 247.746 3,67 4,07 Μείωση 5,84 3/150 9 Μείωση
Οικολόγοι Ολιβιέ Ντελέζ & Εμιλί Χογιός 222.551 3,30 1,50 Μείωση 8,89 6/150 2 Μείωση
Γαλλόφωνοι Δημοκρατικοί Φεντεραλιστές (FDF) Ολιβιέ Μενγκέν 121.403 1,80 νέο 4,85 2/150 2 Αύξηση
Λαϊκό Κόμμα (Parti Populaire) Mischaël Modrikamen 102.599 1,51 0,24 Αύξηση 4,10 1/150 0 Σταθερό
Ελευθεριακοί, Άμεσοι, Δημοκρατικοί (LDD) Ζαν-Μαρί Ντεντεκέρ 28.414 0,42 1,88 Μείωση 0,67 0/150 1 Μείωση
Λοιπά (κόμματα που συγκέντρωσαν λιγότερο από το 1% του συνόλου των ψήφων) 233.805 3,47 0/150 0 Σταθερό
Έγκυρα ψηφοδέλτια 6.745.059 94,24
Άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια 412.439 5,76
Σύνολα 7.157.498 100,00 150/150 0 Σταθερό
Εκλογικό σώμα και συμμετοχή 8.001.278 89,45 0,23 Αύξηση
Πηγή: Federal Portal − Chamber Elections 2014
Σημειώσεις:
1) E.c. = εκλεκτορικό σώμα (γερμανόφωνο και γαλλόφωνο)

Σχηματισμός κυβέρνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Μαΐου ο βασιλιάς Φίλιππος έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού στον Μπαρτ ντε Βεβέρ (N-VA).[5]

Έπειτα από πεντάμηνες διαβουλεύσεις, συμφωνήθηκε στις 7 Οκτωβρίου ο σχηματισμός τετρακομματικού συνασπισμού (με συμμετοχή των CD&V, Open Vld, MR και N-VA) με πρωθυπουργό το Σαρλ Μισέλ. Για πρώτη φορά οι σοσιαλιστές δεν μετέχουν στην κυβέρνηση έπειτα από 26 χρόνια.[6] Ο Μισέλ έγινε ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός του Βελγίου.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Europa bekrachtigt 25 mei als Belgische verkiezingsdatum». HLN. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014. 
  2. Proposal for a revision of the Belgian Constitution, senate.be
  3. «Three die in Brussels shooting at Jewish Museum». deredactie.be. 2014-05-24. http://www.deredactie.be/permalink/1.1977839. 
  4. Laurent Louis (24 Μαΐου 2014). «Facebook post by Laurent LOUIS». 
  5. «Bart De Wever nommé informateur par le Roi». LaLibre.be. 2014-05-27. http://www.lalibre.be/actu/politique-belge/bart-de-wever-nomme-informateur-par-le-roi-53846ca33570af48fcf53a16. 
  6. «Belgium agrees to form coalition government». DW.DE. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014. 
  7. «Belgium on course for government led by youngest PM». Uk.reuters.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]