Βασίλι Μπίκοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Βασίλι Μπικόφ)
Βασίλι Μπίκοφ
ΌνομαΒασίλι Μπίκοφ
Γέννηση19 Ιουνίου 1924
Μπυτσκί, Λευκορωσία
Θάνατος22 Ιουνίου 2003 (79 ετών)
Λευκορωσία
ΚοιμητήριοΚοιμητήριο Μοσκόφσκι, Μινσκ
Επάγγελμα/
ιδιότητες
συγγραφέας[1], σεναριογράφος, δημοσιογράφος και πολιτικός
ΕθνικότηταΣοβιετικός → Λευκορώσος
Περίοδος1947-2003
ΘέματαΒ' Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιοσημείωτα έργαΖώντας ως την Αυγή (1973)
Αξιοσημείωτες διακρίσειςΚρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. (1974), Βραβείο Λένιν (1984), Βραβείο Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εγασίας (1984)
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Βασίλι Μπίκοφ (λευκορώσικα: Васі́ль Уладзі́міравіч Бы́каў, 19 Ιουνίου 192422 Ιουνίου 2003) ήταν ένας διακεκριμένος Λευκορώσος συγγραφέας καθώς και κοινωνικός ακτιβιστής.[2] Κυριότερο θέμα της συγγραφής του αποτέλεσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η τραυματική επίδραση του στους ανθρώπους.[2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλι Μπίκοφ γεννήθηκε σε ένα χωριό της Λευκορωσίας, το Μπυτσκί, από φτωχή οικογένεια. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Μπύτσκι, ενώ το 1942 εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό.[3] Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησε στο δεύτερο και τρίτο ουκρανικό μέτωπο, στις περιοχές της Γιουγκοσλαβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας και Αυστρίας, ενώ τραυματίστηκε σοβαρά εις διπλούν.[4] Επίσης, έχει λάβει το βραβείο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας, το 1984.[5]

Το συγγραφικό του έργο ξεκίνησε το 1947, ενώ το 1951 επισήμως. Η θεματολογία του βασίζεται σε ιστορίες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τους στρατιώτες/ανθρώπους. Αρχικά, ο ασυμβίβαστος τρόπος συγγραφής του, κατηγορήθηκε από τους Σοβιετικούς ότι αμαυρώνει το σύστημά τους, έπειτα, το 1974, βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο από την ΕΣΣΔ, για το βιβλίο του Ζώντας μέχρι την αυγή. Το 1980 βραβεύτηκε ως ο Εθνικός Συγγραφές της Λευκορωσίας και, τέλος, το 1983 βραβεύτηκε με το Βραβείο Λένιν, για το έργο του "Το Σημάδι του Προβλήματος".[4][5]

Τέλος, τη δεκαετία του 90 μετανάστευε, μεταξύ άλλων, στη Γερμανία, τη Φινλανδία και στην Τσεχία, και το 2003, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, πέθανε από καρκίνο στο στομάχι στις 22 Ιουνίου, σε ηλικία 79 ετών. [2][5][6]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τάφος του Μπίκοφ, στο Μινσκ
  • 1960 – "Crane's Cry" ("Жураўліны крык")
  • 1960 – "Knight move" ("Ход канём")
  • 1962 – "Third Rocket" ("Трэцяя ракета")
  • 1964 – "The Alpine Ballad" ("Альпійская балада")
  • 1965 – "One Night" ("Адна ноч")
  • 1970 – "The Ordeal" ("Сотнікаў")
  • 1971 – "The Obelisk" ("Абеліск")
  • 1973 – "To Live till Sunrise" ("Дажыць да світання")
  • 1974 – "Wolf Pack" ("Воўчая зграя")
  • 1975 – "His Battalion" ("Яго батальён")
  • 1978 – "To Go and not Return" ("Пайсці і не вярнуцца")
  • 1983 – "Sign of Misfortune" ("Знак бяды")
  • 1989 – "In the Fog" ("У тумане")
  • 1997 – "The Wall" ("Сцяна")
  • 2003 – "The Long Road Home" ("Доўгая дарога да дому")

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/168896. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 Το πρόσωπο της ομίχλης Provoles.gr ΒΑΣΙΛΙ ΜΠΙΚΟΦ (1924 – 2003)
  3. Vasil Bykov Vladimirovich Bykau.com (λευκορώσικα)
  4. 4,0 4,1 Vasil Bykau Bykau.com (αγγλικά)
  5. 5,0 5,1 5,2 Vasil Bykov Belarus.by Αρχειοθετήθηκε 2019-08-17 στο Wayback Machine.
  6. Vasil Bykov Findgrave.com