Βίρτους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Βίρτους (αποσαφήνιση).

Στη ρωμαϊκή μυθολογία η Βίρτους (Virtus) ήταν η θεότητα της γενναιότητας και της στρατιωτικής ισχύος, η προσωποποίηση της ρωμαϊκής δύναμης. Στην ελληνική μυθολογία ταυτιζόταν με την Αρετή.

Η Βίρτους σχετιζόταν με τον θεό Χόνος (Honos) που ήταν η προσωποποίηση της τιμής, και συχνά τιμάται μαζί με αυτόν. Το 210 π.Χ.[1][2] ο Marcus Claudius Marcellus έκανε τα σχέδια για την κατασκευή κοινού ναού για τις δύο θεότητες, αλλά το κολέγιο των ποντιφικών αντέδρασε με την αιτιολογία ότι αν γινόταν ένα θαύμα στον ναό δεν θα ήξεραν οι ιερείς σε ποιόν θεό να αποδώσουν τιμές. Έτσι κατασκευάστηκαν ξεχωριστοί ναοί για τον Χόνος και τη Βίρτους. Ο ναός της Βίρτους κατασκευάστηκε κοντά στην πύλη Καπένα και ανακαινίστηκε αργότερα από τον Βεσπιανό.

Η Βίρτους εμφανίζεται με πολλά πρόσωπα, π.χ. σε νομίσματα έχει τη μορφή γέρου ή νεαρού άνδρα. Το 1776 η Αμερικάνικη πολιτεία της Βιρτζίνια στο νέο νόμισμα των τεσσάρων δολαρίων είχε στη μία πλευρά τη μορφή της Βίρτους.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Honos et Virtus». Bill Thayer's Web Site. 15 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2007. 
  2. «Valeri Maximi». Factorum et Dictorum Memorabilium. 22 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2007. this joint cult led to plans in 210 BC by Marcus Claudius Marcellus to erect a joint temple for them both.