Βένθος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο βένθος (αγγλ.: benthos, από την αρχαία ελληνική λέξη βένθος που σήμαινε το βάθος) χαρακτηρίζεται το σύνολο των έμβιων οργανισμών, που ζουν και αναπτύσσονται στο βυθό των ωκεανών και των θαλασσών ή και των λιμνών και κατά τελευταίο ακόμη προσδιορισμό από το σημείο που παρατηρείται παλίρροια μέχρι τις πλέον βαθιές υποθαλάσσιες τάφρους. Οι οργανισμοί του Βένθους διακρίνονται στις εξής επιμέρους σύγχρονες* κατηγορίες, ανάλογα του βυθομετρικού βιότοπου αυτών:

Παράλιοι: Στη κατηγορία αυτή υπάγονται οι βενθικοί οργανισμοί των οποίων ο βιότοπος είναι μέχρι 40 μέτρα βάθος.
Υποπαράλιοι: Ονομάζονται οι βενθικοί οργανισμοί των οποίων ο βιότοπος είναι από 41 μ. μέχρι 200 μ. βάθος.
Βαθύαλοι: Είναι εκείνοι οι βενθικοί οργανισμοί των οποίων ο βιότοπος είναι από 201 μ. μέχρι 400 μ. βάθος.
Αβυσσαίοι: Καλούνται οι βενθικοί οργανισμοί των οποίων ο βιότοπος είναι από 401 μ. μέχρι 6.000 μ. και τέλος
Πλουτώνιοι: Ονομάζονται οι βενθικοί οργανισμοί των οποίων ο βιότοπος βρίσκεται σε μεγαλύτερο από 6.000 μ βάθος.

(*) Μέχρι τη δεκαετία του 1960 ο υδροβιότοπος των θαλασσών διακρίνονταν μόνο στην επιφανειακή ή πελαγική ζώνη και στην αβυσσαία ζώνη.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]