Αυτοκρατορία των Σιχ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αυτοκρατορία των Σιχ ਸਰਕਾਰ ਖਾਲਸਾ (Sarkar-i Khalsa) | |||||
| |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Σύνθημα ਦੇਗ ਤੇਗ਼ ਫ਼ਤਿਹ (Deg Tegh Fateh) | |||||
 Η Αυτοκρατορία των Σιχ στο απόγειό της (~1839)
| |||||
| Πρωτεύουσα | Γκουτζρανβάλα (1799–1802) Λαχώρη (1802–1849) | ||||
| Γλώσσες | Περσική (επίσημη) Παντζάμπι | ||||
| Θρησκεία | Σιχισμός (επίσημη) Ινδουισμός Ισλάμ | ||||
| Πολίτευμα | Ομοσπονδιακή Μοναρχία | ||||
| Μαχαραγιάς | |||||
| - | 1801-1839 | Ραντζίτ Σινγκ (πρώτος) | |||
| - | 1843-1849 | Νταλίπ Σινγκ (τελευταίος) | |||
| Ιστορία | |||||
| - | Κατάκτηση της Λαχώρης | 7 Ιουλίου 1799 | |||
| - | Λήξη του Β΄ Πολέμου Άγγλων και Σιχ | 29 Μαρτίου 1849 | |||
| Σήμερα |  Κίνα  Ινδία  Πακιστάν
| ||||
Η Αυτοκρατορία των Σιχ ήταν μεγάλη δύναμη στην ινδική υποήπειρο για το μισό του 19ου αιώνα, αναδυόμενη υπό την ηγεσία του μαχαραγιά Ραντζίτ Σινγκ, που κατέλαβε τη Λαχώρη το 1799 και ίδρυσε μια αυτοκρατορία με κέντρο την περιοχή του Παντζάμπ, του Κασμίρ και της Κιμπέρ-Πακτούνκβα (παλαιά γνωστή ως Βορειοδυτική Μεθόριος). Η αυτοκρατορία διατηρήθηκε από το 1799 ώς το 1849 (50 χρόνια). Στην ακμή της, το 19ο αιώνα, εκτεινόταν από το πέρασμα του Κιμπέρ στα δυτικά έως το δυτικό Θιβέτ στα ανατολικά, και από την περιοχή Μπαχαβαλπούρ στα νότια μέχρι την περιοχή Τζαμμού και Κασμίρ στο Βορρά.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||