Αυτοκινητόδρομος Α3 (Κροατία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το σήμα του Αυτοκινητοδρόμου 3.

Ο αυτοκινητόδρομος Α3 (κροατικά: Autocesta A3‎‎) είναι ένας κύριος αυτοκινητόδρομος της Κροατίας με μήκος 306,5 χλμ. Ο αυτοκινητόδρομος ενώνει το Ζάγκρεμπ, την πρωτεύουσα της χώρας, με την περιοχή της Σλαβονίας και μια σειρά πόλεων κατά μήκος του ποταμού Σάβου. Είναι ένας κομβικός διάδρομος από το ανατολικό προς το δυτικό τμήμα της χώρας και αποτελεί τμήμα του Πανευρωπαϊκός διάδρομος X!Πανευρωπαϊκού διαδρόμου X, χρησιμεύοντας για τις μεταφορές ανάμεσα στα Βαλκάνια και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πέρα από το Ζάγκρεμπ, όπου ο A3 αποτελεί σημαντικό κομμάτι της παράκαμψης του Ζάγκρεμπ, ο αυτοκινητόδρομος διέρχεται από αρκετές σημαντικές πόλεις της Κροατίας.[1]

Αυτοκινητόδρομος έξι λωρίδων με ηχοφράγματα στα πλαϊνά του
Ο Α3 στο Σλαβόνσκι Μπροντ

Ο αυτοκινητόδρομος αποτελείται από δύο λωρίδες κυκλοφορίας και μία λωρίδα εκτάκτου ανάγκης σε κάθε κατεύθυνση με διαχωριστικό στη μέση του. Όλες οι διασταυρώσεις του Α3 είναι ανισόπεδες και ο αυτοκινητόδρομος αποτελείται από αρκετούς κόμβους μορφής τριφυλλιού και πεταλούδας στις διασταυρώσεις του με τέσσερεις άλλους αυτοκινητόδρομους, τους Α1, Α2, Α4 και Α5. Κατά μήκος του δρόμου υπάρχουν αρκετές γέφυρες και οχετοί αλλά όχι τούνελ μιας και διέρχεται από πεδιάδες. Η γέφυρα του ποταμού Σάβου είναι η σημαντικότερη κατασκευή στον Α3. Υπάρχουν 21 έξοδοι και 18 πάρκινγκ στον δρόμο.[2] Σε μεγάλο τμήμα του δρόμου λειτουργούν διόδια με χιλιομετρική χρέωση ενώ σε ένα μικρότερο τμήμα του λειτουργούν διόδια με χρέωση ανά διέλευση. Τον Α3 διαχειρίζεται η εταιρεία Hrvatske autoceste (Χρβάτσκε άουτοτσέστε).[3][4]

Η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου ξεκίνησε το 1977 με την παράκαμψη του Ζάγκρεμπ, και συνεχίστηκε τη δεκαετία του '80 με τη διεύρυνση του αυτοκινητόδρομου δύο λωρίδων που προϋπήρχε ανάμεσα στο Ζάγκρεμπ και το Βελιγράδι. Η κατασκευή διεκόπη τη δεκαετία του '90 λόγω του πολέμου της Κροατίας και ξαναξεκίνησε το 1996. Η κατατασκευή του συνόλου της διαδρομής ολοκληρώθηκε το 2006. Αργότερα κατασκευάστηκαν νέες έξοδοι και πάρκινγκ. Το κόστος κατασκευής υπολογίζεται πως ήταν γύρω στα 7 δισεκατομμύρια κούνα (περίπου €986 εκατομμύρια).[5]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Pravilnik o označavanju autocesta, njihove stacionaže, brojeva izlaza i prometnih čvorišta te naziva izlaza, prometnih čvorišta i odmorišta [Regulation on motorway markings, chainage, interchange/exit/rest area numbers and names]» (στα Croatian). Narodne novine. 6 Μαΐου 2003. http://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/305463.html. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  2. Croatian Motorways. Hrvatske autoceste. 2007. σελίδες 255–281. ISBN 978-953-7491-09-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2010. 
  3. «Zakon o javnim cestama [Public Roads Act]» (στα Croatian). Narodne Novine. December 14, 2004. http://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2004_12_180_3130.html. Ανακτήθηκε στις September 6, 2010. 
  4. «Overview of motorways and semi-motorways». HUKA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2010. 
  5. «U prometu dionica Županja–Lipovac autoceste A3 [Županja–Lipovac section of the A3 motorway opens for traffic]» (στα Croatian). Poslovni dnevnik. 30 Ιουνίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-30. https://web.archive.org/web/20110930213742/http://www.poslovni.hr/vijesti/u-prometu-dionica-zupanja--lipovac-autoceste-a3-16485.aspx. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2010.