Αριστομένης Μητσοτάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αριστομένης Μητσοτάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1884
Χανιά
Θάνατος1941
Κύπρος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
ιδιοκτήτης εφημερίδας
Οικογένεια
ΓονείςΚωστής Μητσοτάκης και Κατίγκω Βενιζέλου
ΑδέλφιαΕλένη, Μαρία, Κυριάκος, Λύσανδρος, Στέλλα, Ελευθέριος, Κωνσταντίνος.
ΣυγγενείςΕλευθέριος Βενιζέλος (θείος)
ΟικογένειαΟικογένεια Μητσοτάκη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Χανίων)
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Ελλάδας (Μάρτιος 1924 – Ιουνίου 1924)

Ο Αριστομένης Μητσοτάκης (1884 - 1941) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός από την Κρήτη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στα Χανιά. Ήταν γιος του δικηγόρου, πολιτικού και εκδότη εφημερίδας Κωνσταντίνου Κων. Μητσοτάκη, του λεγόμενου γερο-Κωστή, και της Κατίγκως Βενιζέλου, αδελφής του Ελευθερίου.[1] Σπούδασε στην Αθήνα νομικά και πολιτικές επιστήμες. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως εθελοντής στο 1ο Σύνταγμα Αθηνών. Πολιτικά υπήρξε βενιζελικός, ασκώντας μετά την πτώση του Βενιζέλου το 1920 έντονη αντικωνσταντινική δράση. Φυλακίστηκε γι' αυτό στο Φρούριο του Φιρκά, από όπου απελευθερώθηκε με το Κίνημα του 1922. Το 1923 πολιτεύτηκε με δικό του συνδυασμό. Εκλέχτηκε πολλές φορές βουλευτής Χανίων.[2]

Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην Κυβέρνηση του Αλ. Παπαναστασίου του 1924,[3] καθώς και αντιπρόεδρος της ελληνικής Βουλής.[1] Το 1923 εξέδωσε την πολιτική εφημερίδα Ηχώ της Κρήτης.[4]

Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, ανέπτυξε αντικαθεστωτική δράση καθώς πρωτοστάτησε στο λεγόμενο Κίνημα των Χανίων της 28ης Ιουλίου του 1938, μαζί και με πολλούς άλλους βενιζελικούς παράγοντες. Μετά την αποτυχία του κινήματος διέφυγε στην Κύπρο[5] και ακολούθως καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.[6]

Απεβίωσε το 1941 στην Κύπρο.[1] Αδελφός του Αριστομένη Μητσοτάκη ήταν ο, επίσης πολιτικός, Κυριάκος Μητσοτάκης (1883-1944), πατέρας του μετέπειτα Πρωθυπουργού της Ελλάδας (1990-1993) Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1918-2017).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Βλ. «Βιογραφία Κ. Μητσοτάκη. Ρίζες». Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2017. 
  2. Δημήτρης Δημητράκος (1989). Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία, τόμ. Α΄. Αθήνα: Παπαζήσης, σελ.39. ISBN 9789600207842.
  3. «Κυβέρνησις Αλέξανδρος Παπαναστασίου». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. 1924. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2017. 
  4. Στρατής Παπαμανουσάκης (1984). Αναδρομή στην ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, 1884-1984. Χανιά: Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων. σελ. 66.  Το κείμενο του βιβλίου, χωρίς το παράρτημα και με διαφορετική σελιδοποίηση, είναι διαθέσιμο διαδικτυακά: «Ιστορία Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων». Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 29 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2017. 
  5. Π.Ζ. Στόκκος, Αναμνήσεις από τους σύγχρονους αγώνες της Κύπρου, Λευκωσία, 1992, σελ. 25.
  6. Παπαμανουσάκης (1984), σελ. 70-71.