Αργύρης Μπότσης
| Αργύρης Μπότσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1914 Βελιμάχι Αρκαδίας |
| Θάνατος | 14 Ιουλίου 1997 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Μαρίκα Μπότση |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Νομάρχης Αργολίδας Νομάρχης Αττικής Νομάρχης Αχαΐας Νομάρχης Ευβοίας Νομάρχης Ζακύνθου Νομάρχης Κιλκίς Νομάρχης Ροδόπης Νομάρχης Αργολίδας και Κορινθίας |
Ο Αργύρης Μπότσης του Βασιλείου (1914- 14 Ιουλίου 1997) ήταν Έλληνας πολιτικός και νομάρχης.
Γεννήθηκε στο Βελημάχιο Γορτυνίας το 1914[1] και η μητέρα του ήταν από τη Ζάκυνθο.[2] Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.[3]. Ξεκίνησε τη θητεία του ως Νομάρχης από τη Ροδόπη (1946-47) και εν συνεχεία έγινε Νομάρχης Κιλκίς (1947-48) , Ζακύνθου (1948-49), Αργολιδοκορινθίας (1949) και Ευβοίας (1949).[3] Διετέλεσε Νομάρχης Αργολίδας από το 1954 έως το 1955 και Νομάρχης Αχαΐας από τον Μάιο του 1955 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1963. Το 1964 ήταν νομάρχης Αττικής. Μετά τη Μεταπολίτευση διορίστηκε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεγαλύτερη αδελφή του Μαρία Μπότση-Τσαπαλίρα ήταν η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος στην Ελλάδα (Αμαλιάδα 11-12-1944 έως 22-5-1945), τα αδέλφια του Αθανάσιος (Νάσος) Μπότσης, και Διονύσιος (Σάκης) Μπότσης, συνιδιοκτήτες και εκδότες των εφημερίδων Ακρόπολις και Απογευματινή και οι έτερες αδελφές του, η Τούλα Μπότση-Λεβίδη σύζυγος του Δημήτρη Λεβίδη που διετέλεσε μεγάλος Αυλάρχης του Βασιλιά Παύλου, η Πόπη Μπότση-Αβραμίδη, σύζυγος του Διπλωμάτη Δημητρίου Αβραμίδη, Πρέσβη της Ελλάδας στην Κίνα, κ.α ξένων χωρών, η Χριστίνα Μπότση-Παπαδάκη επί σειρά ετών γραμματέας του Ομίλου Φίλων Αστυνομίας, σύζυγος Γρηγόριου Παπαδάκη, μηχανικός Ε.Μ.Π., φυλακισθείς από τους Ιταλούς επί κατασκοπία, κατά τη διάρκεια του Β'Π.Π.
Ήταν παντρεμένος με τη Λιλή Μυλωνά.[1] Κηδεύτηκε στις 15 Ιουλίου 1997 στον ιερό ναό Αγίου Λαζάρου, στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1962, σελ. 362
- ↑ Παύλος Δελαπόρτας, Το σημειωματάριο ενός πιλάτου, Θεμέλιο, 1978, σελ. 197.
- ↑ 3,0 3,1 Κούλα Παπαδάκη-Κάκαρη, Προσωπικότητες από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας:αρχηγοί κομμάτων- υπουργοί - υφυπουργοί- γενικοί γραμματείς- νομάρχες και δήμαρχοι, τ. 2, Αθήνα 1975, σελ. 250.
- ↑ Τα Νέα , 16-7-1997, σελ. 50.