Αντρέι Αμαλρίκ
| Αντρέι Αμαλρίκ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Αντρέι Αμαλρίκ |
| Γέννηση | 1938 Μόσχα |
| Θάνατος | 1980 Ισπανία |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[1], δημοσιογράφος, δημοσιογράφος άποψης, διαφωνών[1], ιστορικός[2] και αγωνιστής/στρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων[3] |
| Εθνικότητα | Ρωσική |
| Υπηκοότητα | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Σχολές φοίτησης | MSU Faculty of History |
| Είδη | Ιστορία |
| Αξιοσημείωτα έργα | Θα επιζήσει η Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1984; -Ακούσια ταξίδια στη Σιβηρία |
| Σύζυγος(οι) | d:Q124867246 |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αντρέι Αλεξέγιεβιτς Αμαλρίκ, (ρωσ. Андрей Алексеевич Амальрик), ήταν Ρώσος συγγραφέας 12 Ιανουαρίου 1938- 12 Νοεμβρίου 1980 γνωστός κυρίως στο δυτικό κόσμο για το δοκίμιο του: «θα επιζήσει η Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1984;».[4]
Σπουδές και συγγραφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας από το οποίο αποβλήθηκε το 1963, επειδή στη διατριβή του υποστήριξε τη σκανδιναβική καταγωγή των πρώτων ηγεμόνων της Ρωσίας. Το 1965 άρχισε να συγγράφει θεατρικά έργα που παίχθηκαν όμως τότε και έγιναν αφορμή να κατηγορηθεί για πορνογραφία και να εξοριστεί στη Σιβηρία (1965-1966). Στη συνέχεια υπέστη και άλλους διωγμούς για την αντικαθεστωτική του δράση.
Το 1969 ο Αμαλρίκ έστειλε λαθραία στο εξωτερικό το χειρόγραφο της πραγματείας του: «Θα επιζήσει η ΕΣΣΔ ως το 1984;» που εκδόθηκε στην Ολλανδία και εξαιτίας αυτής της ενέργειας του καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα.[5]
Ένα χρόνο μετά την απελευθέρωσή του εγκατέλειψε τη Ρωσία και εγκαταστάθηκε στη Δυτική Ευρώπη (1976).
Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Η ακραία απομόνωση στην οποία το καθεστώς έχει θέσει τόσο την κοινωνία όσο και τον εαυτό του έχει προκαλέσει για όλους -από την γραφειοκρατική ελίτ μέχρι το |
| Απόσπασμα από το: «Θα επιζήσει η ΕΣΣΔ μέχρι το 1984;» |
- Το 1959 εισάγεται στο τμήμα ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας.
- Το 1963 αποπέμπεται από το κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας.
- Το 1966 διαμαρτυρία στη δίκη του.
- Το 1968 πρώτη ποινή φυλάκισης.
- Το 1970 δημοσιεύει δύο βιβλία του στο εξωτερικό.
- Το Νοέμβριο 1970 υφίσταται και δεύτερη ποινή φυλάκισης.
- Το 1976 εξόριστος στην Ολλανδία.
- Το 1980 σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στην Ισπανία.
Η επιτροπή για την υπεράσπισή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είμαστε συγγραφείς και εκδότες που ανησυχούν βαθύτατα, ότι ο συγγραφέας της Μόσχας, Αντρέι Amalrik, δεν έχει απελευθερωθεί από το στρατόπεδο αιχμαλώτων μετά την ολοκλήρωση της πιο σκληρής θητείας του. Έχουμε καθιερώσει πλέον μία επιτροπή στο πλαίσιο Άμυνας του Αντρέι Amalrik με σκοπό την έκκληση προς την κυβέρνηση της ΕΣΣΔ για επιείκεια.
Ο Andrei Amalrik έχει τιμωρηθεί εκφράζοντας ανοιχτά τις σκέψεις του? Υπέστη βλάβη της υγείας? Και αντιμετωπίζει τώρα ένα ακόμα αυθαίρετο κατηγορητήριο. Καλούμε όλες τις αρμόδιες αρχές να ενεργήσουν αποτελεσματικά για την άμεση απελευθέρωσή του και την αποκατάσταση, βάσει του νόμου, των δικαιωμάτων του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος έκφρασης και σε περίπτωση που το επιθυμεί να του επιτραπεί να ταξιδέψει στο εξωτερικό. Έχουμε εκτίμηση για τον Αντρέι Amalrik και ζητάμε να δείξετε επιείκεια προς το μέρος του, στο πνεύμα της βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ.
- Henry Carlisle
- John Hersey
- Άρθουρ Μίλλερ(Arthur Miller)
- Harrison Salisbury
- John Updike
- Ρόμπερτ Γουόρεν (Robert Penn Warren)
- Ρόμπερτ Μπερνστάιν (Robert L. Bernstein)
- Simon Michael Bessie
- William Jovanovich
- Winthrop Knowlton
- W. Bradford Wiley W. Μπράντφορντ Wiley[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
| |||||