Αντρέα Βακκάρο
| Αντρέα Βακκάρο | |
|---|---|
 Η μετανοούσα Μαγδαληνή, πίνακας του Αντρέα Βακκάρο (Περιφερειακή Πινακοθήκη της Σικελίας) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Andrea Vaccaro (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 8 Μαΐου 1604[1][2][3] Νάπολη |
| Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 1670[1][2][4] Νάπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Νεαπόλεως |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[3] |
| Τέκνα | Nicola Vaccaro[5] |
| Κίνημα | μπαρόκ |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αντρέα Βακκάρο (ιταλ.: Andrea Vaccaro, 1598 ή 1600 – 18 Ιανουαρίου 1670) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου του Μπαρόκ, ο οποίος σταδιοδρόμησε κυρίως στη Νάπολη με έργα στο στιλ του τενεμπρισμού.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αντρέα γεννήθηκε στη Νάπολη, σε μία οικογένεια ζωγράφων, μεταξύ των οποίων οι Ντομένικο Αντόνιο και Λορέντσο Βακκάρο. Στην αρχή μαθήτευσε στον ζωγράφο του ύστερου Μανιερισμού Τζιρόλαμο Ιμπαράτο. Οι πρώτες δημιουργίες του Α. Βακκάρο, λίγο μετά το 1620, δείχνουν την επίδραση του Καραβάτζο, όσο και των Ναπολιτάνων ακολούθων του. Ζωγράφισε ένα αντίγραφο της Μαστιγώσεως του Καραβάτζιο, και υπήρξε εποχή που αμφότερα τα έργα, το πρωτότυπο και το αντίγραφο, κρέμονταν το ένα δίπλα στο άλλο στον ναό Σαν Ντομένικο Ματζόρε της Νάπολης. Ο Βακάρο υπήρξε ταυτόχρονα φίλος και ανταγωνιστής του Μάσσιμο Σταντσιόνε. Μετά το 1630 ο τενεμπρισμός του Βακκάρο μαλάκωσε και τα έργα του έγιναν περισσότερο φωτεινά, μάλλον υπό την επίδραση καλλιτεχνών όπως ο Γκουίντο Ρένι και ο Πιέτρο ντα Κορτόνα. Πάτρωνές του υπήρξαν ο Ισπανός αντιβασιλιάς της Νάπολης Γκασπάρ ντε Μπρακαμόντε και ο Φλαμανδός έμπορος Γκασπάρ Ρούμερ (Roomer). Από τους μαθητές του Βακκάρο ο πλέον αξιόλογος ήταν ο Τζουζέπε Φαττορούζο. Ο γιος τού Α. Βακκάρο, Νικόλα (1632-1709), υπήρξε επίσης καλός ζωγράφος[6].
Τα έργα που ξεχωρίζουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τα έργα που ζωγράφισε ο Αντρέα Βακκάρο ξεχωρίζουν τα παρακάτω:
- Ο Δαβίδ με την κεφαλή του Γολιάθ (Φλωρεντία)
- Ο `Αγιος Σεβαστιανός (Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε)
- Η σφαγή των αθώων
- Η Βάπτιση (Μουσείο Νάπολης)
- 4 σκηνές από τον βίο της Αγίας Καικιλίας
- Ο θάνατος της Κλεοπάτρας
- Ο Λωτ και οι κόρες του
- Η Αφροδίτη θρηνεί τον `Αδωνι (Μουσείο του Λούβρου)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης. rkd
.nl /explore /artists /78904. - ↑ 2,0 2,1 «Andrea Vaccaro». (Ολλανδικά) RKDartists. 78904.
- ↑ 3,0 3,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /148324. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Vaccaro, Andrea» 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 14 Ιουλίου 2020. 500115619. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ Boni, Filippo de' (1852). Biografia degli artisti ovvero dizionario della vita e delle opere dei pittori, degli scultori, degli intagliatori, dei tipografi e dei musici di ogni nazione che fiorirono da'tempi più remoti sino á nostri giorni. Seconda Edizione.. Venice; Googlebooks: Presso Andrea Santini e Figlio. σελίδες page 1037.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tuck-Scala, Anna Kiyomi: The documented paintings and life of Andrea Vaccaro (1604-1670), διδακτορική διατριβή, Pennsylvania State University, Department of Art History, 2003 (online) (PDF, 1,5 MB)
- Wethey, Harold E.: «The Spanish Viceroy, Luca Giordano, & Andrea Vaccaro», The Burlington Magazine (1967), σσ. 678-687.
- Catalogue of the Pictures, which Formed the Collection of Joseph Capece Latro, Ancient Archbishop of Taranto, &c. in the Kingdom of Naples: Now Exhibited in the City Dispensary, in White Street, New York Dispensary, Νέα Υόρκη, Giuseppe Capecelatro Published by s.n., 1835 (σελ. 25).
- Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 7, σελ. 644
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
