Αντιφών ο Ραμνούσιος
| Αντιφών | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 480 π.Χ. (περίπου)[1][2][3] Ραμνούντας |
| Θάνατος | 411 π.Χ.[4][3] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Δημότης (αρχ. Αττική) | Ραμνούντας[5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ρήτορας |
Οὕ μοι δοκεῖ χρῆναι ὁργίζεσθαι ὑμᾷς τῷ ονόματι τῶν τετρακοσίων, ἀλλά ἔργοις ἐνίων.
Λυσίας, Υπερασπιστικοί λόγοι
Πιστεύω ότι εσείς δεν πρέπει να οργίζεσθε στο άκουσμα της λέξης «Τετρακόσιοι», αλλά με τα έργα μερικών. Λυσίας, Υπέρ Πολυστράτου Ι 1-3
Ο Αντιφών ο Ραμνούσιος (480 π.Χ. – 410 π.Χ.) από τον Ραμνούντα της Αττικής ήταν Αθηναίος πολιτικός μαθητής του Γοργία που διαπνέονταν από ολιγαρχικά ιδεώδη, γεγονός που περιόρισε την πολιτική του δράση για πολλά χρόνια στην δημοκρατική Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ.
Δικανικοί Λόγοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αντιφών ήταν ο πρώτος από τους Αττικούς ρήτορες που προσάρμοσε το ρητορικό λόγο στη δικαστηριακή πράξη και ο πρώτος που κατέγραψε τους λόγους του, επειδή είχε συνειδητοποιήσει ότι ο έντεχνος ρητορικός λόγος, εκτός από την πρόσκαιρη συμβολή του στην εξέλιξη μιας δίκης, μπορούσε να είναι ένα λογοτεχνικό έργο με πνευματική αυτοτέλεια και διάρκεια.[7] Έγραψε τους δικανικούς λόγους Περί του Ηρώδου φόνου, Περὶ τοῦ χορευτοῦ και Περὶ φαρμακείας κατὰ της μητρυιᾶς. Επίσης σώζονται αποσπάσματα του λόγου Περί μεταστάσεως, του μόνου που εκφώνησε ο ίδιος το 410 π.Χ., ως απολογία στην δίκη του για προδοσία.
Πολιτικό προσκήνιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αντιφών εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο της Αθήνας το 411 π.Χ. με την επιβολή του ολιγαρχικού καθεστώτος των Τετρακοσίων, ως ιθύνων νους των αδιάλλακτων ολιγαρχικών και αντίπαλος του αρχηγού των μετριοπαθών Θηραμένη. Ένα χρόνο αργότερα (410 π.Χ.) το ολιγαρχικό καθεστώς ανατράπηκε και οι ηγέτες του κατέφυγαν στο σπαρτιατικό στρατόπεδο της Δεκέλειας.
Θάνατος του Αντιφώντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ωστόσο ο Αντιφών δεν τους ακολούθησε στη φυγή τους: έμεινε στην πόλη, δικάστηκε για προδοσία και καταδικάστηκε να θανατωθεί πίνοντας κώνειο. Η γενναία αυτή στάση του προκάλεσε τον θαυμασμό του ιστορικού Θουκυδίδη.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 MacTutor History of Mathematics archive.
- ↑ 2,0 2,1 «Antiphon» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Perseus Project. catalog
.perseus .org /catalog /urn:cite:perseus:author .107. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2019. - ↑ «Antiphon» (Ρωσικά)
- ↑ Johannes Kirchner: «Prosopographia Attica». (λατινική γλώσσα) Prosopographia Attica. Βερολίνο. 1901.
- ↑ CONOR.SI. 33469539.
- ↑ Κωνσταντίνος Τσάτσος, λήμμα στο Βιογραφικό Παγκόσμιο Λεξικό, σ. 315, Εκδοτική Αθηνών, 1983
- ↑ Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Η΄
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- E. Bignone, Antifonte oratore e Antofone sofista, Ουρμπίνο 1974.
- Αντιφώντας- Λόγοι και αποσπάσματα, εκδ. Παπαδήμα ISBN 960-206-220-7
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||