Αντίδραση αυτοξειδοαναγωγής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αντιδράσεις αυτοξειδοαναγωγής ονομάζονται οι οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις στις οποίες το οξειδούμενο και το αναγόμενο είναι το ίδιο στοιχείο. Στις αντιδράσεις αυτοξειδοαναγωγής ένα μέρος των ατόμων του ίδιου στοιχείου οξειδώνεται και συγχρόνως ένα άλλο μέρος αυτών ανάγεται. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει το στοιχείο αφενός μεν να διαθέτει τουλάχιστον τρεις αριθμούς οξείδωσης, αφετέρου δε να απαντάται στην ένωση με έναν ενδιάμεσο αριθμό οξείδωσης. Συνήθως τα αλογόνα, λόγω των πολλών αριθμών οξείδωσης που διαθέτουν, λαμβάνουν μέρος σε τέτοιες αντιδράσεις.
Για παράδειγμα στην παρακάτω αντίδραση :

τα πέντε από τα έξι άτομα χλωρίου ανάγονται από αριθμό οξείδωσης 0 σε -1 και ταυτόχρονα ένα άτομο χλωρίου οξειδώνεται από αριθμό οξείδωσης 0 σε +5. Το Cl2 δηλαδή είναι ταυτόχρονα και αναγωγικό και οξειδωτικό σώμα, ενώ το υδροξείδιο του καλίου (ΚΟΗ) δε συμμετέχει στο φαινόμενο και απλά δημιουργεί το βασικό περιβάλλον για την πραγματοποίηση της αντίδρασης.
Ένα άλλο παράδειγμα όπου συμμετέχει το άτομο του θείου (S) είναι :

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μανουσάκης Γ.Ε. "Γενική και Ανόργανη Χημεία", Τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1981.
  2. Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία Ανόργανης Χημείας", Έκδοση 14η, Αθήνα 1984.
  3. Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Χημικές Αντιδράσεις", Αθήνα 1976.
  4. Δημητριάδης Θ. Γ. "Test Οξειδοαναγωγής", Αθήνα 1989.
  5. Μπαζάκης Ι. Α. "Γενική Χημεία", Αθήνα.