Αναστάσιος Βερνάρδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αναστάσιος Βερνάρδος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αναστάσιος Βερνάρδος (Ελληνικά)
Γέννηση1928
Θάνατος23  Ιανουαρίου 1989
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικαστής
συγγραφέας

Ο Αναστάσιος Βερνάρδος (12 Ιουλίου 1928 - 23 Ιανουαρίου 1989) ήταν Έλληνας νομικός και συγγραφέας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιουλίου του 1928. Πατέρας του ο Αριστείδης Βερνάρδος από το Προγκί Κυθήρων και μητέρα του η Πόπη το γένος Σικάκη από το Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1956 διορίστηκε ειρηνοδίκης στο Ειρηνοδικείο Νέστου με έδρα το Σιδηρόνερο Δράμας, όπου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγο και σύντροφο της υπόλοιπης ζωής του Σωτηρία. Απέκτησαν τρία παιδιά, την Πόπη, την Όλγα και τον Αριστείδη.

Το 1957 πέτυχε στις εξετάσεις για πάρεδρος και τοποθετήθηκε στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Από το 1985 έως το 1987 διετέλεσε Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών. Το Σεπτέμβριο του 1986 έλαβε μέρος ως εκπρόσωπος των Ελλήνων Δικαστών στη συνάντηση των δικαστών των 12 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στο Λουξεμβούργο.

Το 1987 ιδρύθηκε το Διεθνές Κέντρο Μελετών Φιλοσοφίας - Θεωρίας - Κοινωνιολογίας και Επιστημολογίας του Δικαίου, στο οποίο εκλέχθηκε πρώτος Πρόεδρος. Σκοπός του Κέντρου ήταν η συμβολή στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των νομικών για προβλήματα φιλοσοφίας και θεωρίας του δικαίου με την ευρύτερη έννοια. Στα ιδρυτικά μέλη του περιλαμβάνονταν αρκετοί ξένοι πανεπιστημιακοί. Το ίδιο έτος γίνεται μέλος της Εταιρείας Νομικής Μεθοδολογίας (Association Internationale de Methodologie Juridique), που εδρεύει στην Αιξ-αν-Προβάνς της Γαλλίας. Είχε προσκληθεί εκεί για ένα συνέδριο κατά τις 5-7 Σεπτεμβρίου 1988, στο οποίο τελικά δεν πήγε, έστειλε όμως τη σχετική εργασία του που δημοσιεύτηκε στο Revue de la Recherche Juridique – Droit Prospectif (1988 - 4).

Την 23 Ιανουαρίου 1989 ο Αναστάσιος Βερνάρδος δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 1η Μάη σε απόσταση πενήντα μέτρων από το σπίτι του. Ήταν η επομένη ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.

Εκδήλωση στη μνήμη του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιοδικό ΥΦΟΣ, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δεκαεπτά χρόνων από τη δολοφονία του Αναστασίου Βερνάρδου οργάνωσε εκδήλωση στη μεγάλη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2006 και αφιέρωσε ένα τεύχος στον ακέραιο δικαστή και βαθιά φιλοσοφημένο άνθρωπο, προβαίνοντας σε δημοσίευση κάποιων ανέκδοτων δοκιμίων του. Παράλληλα συμπεριέλαβε άρθρα του Βερνάρδου που είχαν δημοσιευτεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο (σε κάθε περίπτωση με αναφορά της πηγής) καθώς και κείμενα ανθρώπων που γνώρισαν αυτόν και το έργο του.

Ομιλητές ήταν: ο Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Ευριπίδης Αντωνίου, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Θεοδόσης Τάσιος, καθηγητής ΕΜΠ, ο Γεώργιος Λεοντσίνης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Μαρία Κευγά, δικηγόρος και η Πόπη Βερνάρδου, κόρη του τιμωμένου. Πιάνο έπαιξε η Ιφιγένεια Βερνάρδου – Παπαδογιάννη. Μετά από πρόταση του Γεωργίου – Αλέξανδρου Μαγκάκη, την οποία αποδέχτηκε ο παρευρισκόμενος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρωμύλος Κεδίκογλου, φιλοτεχνήθηκε η προτομή του Αναστασίου Βερνάρδου, η οποία από τις 20 Νοεμβρίου 2006 κοσμεί την είσοδο του Αρείου Πάγου.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1968: Πολιτική δικονομία, έκδοση Αφοί Π. Σάκκουλα.
  • 1972: Πολιτική δικονομία, 2η πλήρης και βελτιωμένη έκδοση ΑΦΟΙ Π. Σάκκουλα.
  • 1976: Αι κοινωνικαί ορίζουσαι της δικαστικής πραγματικότητος.
  • 1980: Το δίκαιο της ναυτικής εργασίας, έκδοση Αφοί Π. Σάκκουλα.
  • 1982: Η θεωρία και η πράξη στο ναυτεργατικό δίκαιο, έκδοση Αντ. Σάκκουλας.