Αμφικτυονία της Καλαυρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Αμφικτυονία της Καλαυρίας ήταν μία από τις σημαντικότερες Αμφικτυονίες της αρχαίας Ελλάδας. Είχε ως κέντρο της το νησί του Πόρου που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Καλαυρία. Στην Αμφικτυονία της Καλαυρίας όπως μας πληροφορεί ο Στράβωνας συμμετείχαν επτά πόλεις, η Αθήνα, η Επίδαυρος, η Ερμιόνη, η Τροιζήνα, η Αίγινα οι Πρασιές και ο Αρκαδικός Ορχομενός[1] (Ο Στράβων αναφέρει ο Μινύειος Ορχομενός αλλά μάλλον κάνει λάθος). Το κοινό αυτών των πόλεων ήταν πως απειλούνταν από την σταδιακή ισχυροποίηση του Άργους, καθώς βρίσκονταν σε μικρή απόσταση από αυτό, κάτι που πιθανόν τις ώθησε να δημιουργήσουν μία συμμαχία απέναντι στον κοινό εχθρό. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί αρχαιολόγοι τοποθετούν την ίδρυση της Αμφικτυονίας κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., περίοδος που το Άργος έφτασε στο απόγειο της δύναμής του. Άλλοι πάλι θεωρούν πως η Αμφικτυονία της Καλαβρίας υπήρχε ήδη από την Μυκηναϊκή περίοδο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βικιθήκη, Στράβων Γεωγραφικά, Βιβλίο 8 ἦν δὲ καὶ Ἀμφικτυονία τις περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο ἑπτὰ πόλεων αἳ μετεῖχον τῆς θυσίας· ἦσαν δὲ Ἑρμιὼν Ἐπίδαυρος Αἴγινα Ἀθῆναι Πρασιεῖς Ναυπλιεῖς Ὀρχομενὸς ὁ Μινύειος· ὑπὲρ μὲν οὖν Ναυπλιέων Ἀργεῖοι συνετέλουν, ὑπὲρ Πρασιέων δὲ Λακεδαιμόνιοι