Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Παπαστεφάνου (αποσαφήνιση).
Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου (Ελληνικά)[1]
Γέννηση22 Οκτωβρίου 1957 (1957-10-22) (66 ετών)
Τρίκαλα, Βασίλειο της Ελλάδας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΩδείο Αθηνών[2]
Ωδείο της Μόσχας
Ακαδημία Μουσικής «Φραντς Λιστ»
Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα στο Μπλούμιγκτον
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπιανίστα[2]
Οικογένεια
ΓονείςΛεωνίδας Παπαστεφάνου και Τερψιχόρη Παπαστεφάνου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβεία Ακαδημίας Αθηνών[3]
Ιστότοπος
www.alexandrapapastefanou.com

Η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου (γενν. 22 Οκτωβρίου 1957, Τρίκαλα)[4] είναι Ελληνίδα πιανίστα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1957 στα Τρίκαλα. Πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου από τη μητέρα της, Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, διευθύντρια της γνωστής Χορωδίας Τρικάλων.[5] Σε ηλικία 7 ετών έδωσε ρεσιτάλ στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στον Βόλο.

Αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της Αλίκης Βατικιώτη, και συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο της Μόσχας, την Ακαδημία Μουσικής «Φραντς Λιστ» της Βουδαπέστης και με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση στο Πανεπιστήμιο Μπλούμινγκτον της Ιντιάνα, απ' όπου πήρε το Artist Diploma στην τάξη του διακεκριμένου καθηγητή και πιανίστα Γκιόρκι Σέμποκ. Ακόμα, παρακολούθησε μαθήματα πιάνου με τους Χανς Λέιγκραφ, Αντρέ Μαρσάντ και Άλφρεντ Μπρέντελ και σύνθεσης με τους Γιάννη Α. Παπαϊωάννου και Φρέντερικ Ε. Φοξ.

Έχει βραβευθεί στο Διεθνή Διαγωνισμό Μπαχ του Τορόντο και στο Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής της Γενεύης (Βραβεία Liebstοckl και Fazioli) το 1986 και έχει τιμηθεί με το Βραβείο Μοτσενίγου της Ακαδημίας Αθηνών. Επίσης, τον Σεπτέμβριο του 1985 υπήρξε μία από τις 4 διπλωματούχους φιναλίστ του Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου «Κλάρα Χάσκιλ» στην Ελβετία.

Έχει εμφανιστεί, παίρνοντας καλές κριτικές, σε συναυλίες με ορχήστρες και ρεσιτάλ στην Ελλάδα (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.ά.) και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική. Έχει επανειλημμένα παρουσιάσει ολοκληρωμένους κύκλους έργων, όπως οι σονάτες του Μπαλντασάρε Γκαλούπι, το Καλοσυγκερασμένο κλειδοκύμβαλο, τις Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ και τις παρτίτες του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, όλες τις σονάτες του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και του Φραντς Σούμπερτ, ολόκληρο το έργο του Ρόμπερτ Σούμαν, του Μωρίς Ραβέλ και του Μπέλα Μπάρτοκ,[5] καθώς και έργα σύγχρονων Ελλήνων συνθετών, ενώ συχνά ερμηνεύει σύγχρονη μουσική με έμφαση στο συνδυασμό πιάνου με κρουστά.

Έχει ασχοληθεί, επίσης, με τη σύνθεση και τη μελοποίηση Ελλήνων ποιητών. Έχει ηχογραφήσει πολλούς κύκλους έργων (Γκαλούπι, Μπαχ, Μότσαρτ, Γ.Α. Παπαϊωάννου) . Η δισκογραφία της με το έργο του Μπαχ κυκλοφορεί από την First Hand Records.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Galuppi: 5 Piano Sonatas (1986)
  • Γιάννης Ανδρέου Παπαϊωάννου: Έργα για πιάνο (1990)
  • J. S. Bach: Das Wohltemperierte Klavier I (BWV 846-869) (1991)
  • W. A. Mozart: The Piano Sonatas (I) (1991)
  • Γιώργος Σισιλιάνος: Έργα για ένα και δύο πιάνα (1995)
  • Δημήτρης Μητρόπουλος: Ελληνική σονάτα για πιάνο (1996)
  • Σμάλτο (1996)
  • Robert Schumann: Piano Works (2002)
  • Vangelis Katsoulis: Piano Works (2006)
  • Bach: The Well-Tempered Clavier, Books 1 & 2 (2018)
  • Minerals (2019)
  • J. S. Bach: The French Suites & Other Keyboards Works (2019)
  • Schumann: 1839 - Year of Piano (2021)
  • J. S. Bach: Goldberg Variations, BWV 988 (2021)
  • Tears from Babylon (2023)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • J.S. Bach: Ο κόσμος του απείρου (2022)[6]
  • Μικρά κείμενα για τους νέους μουσικούς (2023)[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Αριθμός Ελέγχου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. no2019041013. Ανακτήθηκε στις 21  Δεκεμβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 www.alexandrapapastefanou.com/about-me-1. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2020.
  3. www.tch.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=44&id=2120. Ανακτήθηκε στις 1  Οκτωβρίου 2023.
  4. Congress, The Library of. «Papastefanou, Alexandra, 1957- - LC Linked Data Service: Authorities and Vocabularies | Library of Congress, from LC Linked Data Service: Authorities and Vocabularies (Library of Congress)». id.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2023. 
  5. 5,0 5,1 Σπυριδάκη, Ειρήνη (27 Σεπτεμβρίου 2009). «Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου: «Στη μουσική δεν επιβιώνεις με μισόλογα, ούτε με συμβιβασμούς»». Artmag. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009. 
  6. «ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - J. S. Bach, Ο Μουσικός του Απείρου». www.panasmusic.gr. Panas Music. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2023. 
  7. «ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ». www.panasmusic.gr. Panas Music. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2023. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]