Αλεξάνδρα Κολλοντάι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αλεξάνδρα Κολοντάι)


Αλεξάνδρα Κολλοντάι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Александра Михайловна Коллонтай (Ρωσικά)
Προφορά
Γέννηση19ιουλ. / 31  Μαρτίου 1872γρηγ.[1]
Αγία Πετρούπολη[2][3]
Θάνατος9  Μαρτίου 1952[4][5][6]
Μόσχα[2][3]
Αιτία θανάτουνόσος
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[7]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ζυρίχης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτρια
διπλωμάτης
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
συγγραφέας[8]
θεωρητικός της πολιτικής
People's Commissar (1917–1918)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα των Εργαζομένων και Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠάβελ Ντιπένκο
Vladimir Liudvigovich Kollontay[9]
ΓονείςMikhail Domontovich
ΣυγγενείςYevgeniya Mravina (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα) και Γεβγένι Μραβίνσκι (ανιψιός)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑνατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Συντακτικής Συνέλευσης της Ρωσίας το 1918 (1918)
πρέσβης (1943–1945)
υπουργός (1917–1918)
επιτετραμμένος (1924)
πληρεξούσιος υπουργός (1924–1943)
Βραβεύσειςτάγμα του Λένιν (1933)[10]
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας[11]
Τάγμα του Αγίου Όλαφ[12]
Τάγμα του Αετού των Αζτέκων (Ιουνίου 1944)[13]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αλεξάνδρα Μιχάιλοβνα Κολλοντάι (Алекса́ндра Миха́йловна Коллонта́й, γεννημένη ως Ντομοντόβιτς, Домонто́вич, 31 Μαρτίου/19 Μαρτίου 18729 Μαρτίου 1952) ήταν Ρωσίδα κομμουνίστρια επαναστάτρια, αρχικά ως μέλος των Μενσεβίκων, και μετά το 1914 ως Μπολσεβίκος. Αναδείχτηκε από τον Στάλιν ως η πρώτη γυναίκα πρέσβειρα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην επανάσταση & την κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάσπαση του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στους Μενσεβίκους υπό τον Γιούλιους Μάρτοβ και τους Μπολσεβίκους υπό τον Βλαντιμίρ Λένιν το 1903, η Κολλοντάι δεν υποστήριξε καμία πλευρά. Ωστόσο, άρχισε να αποστρέφεται όψεις του Μπολσεβικισμού και επέλεξε τους Μενσεβίκους.

Το 1914 η Κολλοντάι προσχώρησε στους Μπολσεβίκους και επέστρεψε στη Ρωσία, μετά από μια περίoδο εξορίας για τις πρότερες πολιτικές της δραστηριότητες. Μετά την Μπολσεβίκικη επανάσταση τον Οκτώβριο του 1917, έγινε Λαϊκή Κομισάρια για την Κοινωνική Πρόνοια. Ήταν η πιο εξέχουσα γυναίκα στην Σοβιετική διοίκηση και ήταν περισσότερο γνωστή για την ίδρυση του Ζενοτντέλ ή "Τμήμα Γυναικών" το 1919. Η οργάνωση αυτή δούλευε για την βελτίωση των συνθηκών της ζωής των γυναικών στη Σοβιετική Ένωση, για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού και την εκπαίδευση των γυναικών για τους νέους νόμους περί γάμου, εκπαίδευσης και εργασίας που τέθηκαν σε εφαρμογή από την Επανάσταση.

Στην κυβέρνηση, η Κολλοντάι έκανε διαρκώς όλο και περισσότερο εσωτερική κριτική του Κομμουνιστικού Κόμματος, και μαζί με τον φίλο της, Αλεξάντερ Σλυαπνίκοβ, σχημάτισαν μια αριστερή ομάδα εντός του κόμματος που έγινε γνωστή ως Εργατική Αντιπολίτευση. Ωστόσο, ο Λένιν κατάφερε να νικήσει την Εργατική Αντιπολίτευση.

Στο διπλωματικό σώμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κολλοντάι δεν είχε πολιτική επιρροή και διορίστηκε από το Κόμμα σε διάφορες διπλωματικές θέσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ’20. Το 1923 διορίστηκε Πρέσβειρα της Σοβιετικής Ένωσης στη Νορβηγία, και έγινε έτσι η πρώτη παγκοσμίως γυναίκα πρέσβειρα. Αργότερα υπηρέτησε ως πρέσβειρα στο Μεξικό και τη Σουηδία. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξαν κάποιες συζητήσεις των Ναζί για το πώς η πρεσβεία της στη Στοκχόλμη θα μπορούσε δυνητικά να γίνει κανάλι Γερμανο-Σοβιετικών διαπραγματεύσεων, αν και ποτέ δεν έγιναν πράξη. Ήταν επίσης μέλος της Σοβιετικής αντιπροσωπείας στην Κοινωνία των Εθνών. Πέθανε το 1952.

Ονομάσθηκαν προς τιμήν της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
  2. 2,0 2,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118564935. Ανακτήθηκε στις 18  Φεβρουαρίου 2024.
  4. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11909948h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Aleksandra-Mikhaylovna-Kollontay. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11909948h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  9. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Aleksandra-Mikhaylovna-Kollontay.
  10. «Знания» (Ρωσικά) Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2023.
  11. «Svenskt kvinnobiografiskt lexikon» (Σουηδικά, Αγγλικά) Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ. AleksandraKollontaj. Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2023. ISBN-13 978-91-639-7594-3.
  12. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969.
  13. sputniknews.lat/20220401/alexandra-kollontai-la-mujer-que-finco-las-bases-comerciales-entre-rusia-y-mexico-1123865301.html. Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2023.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Οικονομική και Σεξουαλική Απελευθέρωση της Γυναίκας
  • Το γυναικείο ζήτημα από την πρωτόγονη κοινωνία στη σύγχρονη εποχή
  • Οι σχέσεις των δύο φύλων και ο Μαρξισμός
  • Επιθυμούν οι διεθνιστές το σχίσμα;

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]