Αλέξανδρος Παπαδόγγονας
| Αλέξανδρος Παπαδόγγονας | |
|---|---|
| Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας | |
| Περίοδος 3 Δεκεμβρίου 1992 – 13 Οκτωβρίου 1993 | |
| Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
| Προκάτοχος | Αριστοτέλης Παυλίδης |
| Διάδοχος | Γεώργιος Κατσιφάρας |
| Περίοδος 21 Νοεμβρίου 1974 – 28 Νοεμβρίου 1977 | |
| Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
| Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Εγκολφόπουλος |
| Διάδοχος | Εμμανουήλ Β. Κεφαλογιάννης |
| Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας | |
| Περίοδος 11 Απριλίου 1990 – 8 Αυγούστου 1991 | |
| Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
| Προκάτοχος | Κάρολος Παπούλιας (μέχρι 13 Φεβρουαρίου 1990) |
| Διάδοχος | Ιωάννης Σταθόπουλος (ως Υφυπουργός) |
| Υπουργός Συγκοινωνιών | |
| Περίοδος 28 Νοεμβρίου 1977 – 10 Μαΐου 1980 | |
| Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
| Προκάτοχος | Γεώργιος Βογιατζής |
| Διάδοχος | Γεώργιος Παναγιωτόπουλος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 12 Ιουλίου 1931, Τρίπολη Αρκαδίας |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
| Συγγενείς | Διονύσιος Παπαδόγγονας (πατέρας) |
| Επάγγελμα | Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, Πολιτικός |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας |
| Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας του Διονυσίου (12 Ιουλίου 1931) είναι αντιναύαρχος εν αποστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού και πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός.[1]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Τρίπολη, γιος του υποστράτηγου Διονυσίου Παπαδόγγονα, αρχηγού των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου. Σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στη Ναυτική Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Άμυνας του ΝΑΤΟ. Μετεκπαιδεύτηκε στις Σχολές Υποβρυχίων τόσο της Ελλάδος όσο και των ΗΠΑ καθώς επίσης στη Σχολή Ναρκοπολέμου και Σχολή Οικονομικών Ναυτικού. Υπηρέτησε σε πολλά πολεμικά πλοία και υποβρύχια καθώς και σε επιτελικές θέσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Έλαβε ενεργό μέρος στο αντιδικτατορικό κίνημα του Ναυτικού το 1973 όπου για τη δραστηριότητά του εκείνη συνελήφθη και φυλακίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.[1]
Μετά τη Μεταπολίτευση το 1974 επανήλθε στο Πολεμικό Ναυτικό ως μηδέποτε διωχθείς απ' όπου και αποχώρησε το ίδιο έτος προκειμένου ν' ασχοληθεί με τη πολιτική και να λάβει μέρος στις εκλογές. Εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας και ανέλαβε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (1974-77). Επανεκλέχθηκε βουλευτής το 1977 και ορίστηκε υπουργός Συγκοινωνιών (1977-80). Στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τοποθετήθηκε αρχικά αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, από τον Απρίλιο του 1990 έως τον Αύγουστο του 1991, και στη συνέχεια (για δεύτερη φορά στην καριέρα του) υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, από τον Δεκέμβριο του 1992 έως τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην κυβέρνηση.[2]
Στη δεύτερη θητεία του ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, ήρθε σε έντονη αντιπαράθεση με τον εφοπλιστή Γεράσιμο Αγούδημο, ο οποίος τότε κυριαρχούσε στα δρομολόγια της «άγονης γραμμής»,[3] ενώ ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας συγκρούστηκε με τον προϊστάμενό του υπουργό Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, κυρίως για θέματα αμυντικής πολιτικής. Μετά την ήττα της ΝΔ το 1993, ο Παπαδόγγονας υποστήριξε ένθερμα το «Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» (ΔΕΑΧ) Ελλάδας-Κύπρου το οποίο εφάρμοσαν οι Ανδρέας Παπανδρέου και Γλαύκος Κληρίδης, σε αντίθεση με τον Βαρβιτσιώτη.[4]
Ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας έχει τιμηθεί από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, τον Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου, καθώς επίσης και με το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας. Επίσης έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Τάγματος Αξίας (Γαλλίας) και τον Ταξιάρχη του Τάγματος Βλαδιμηρέσκου (Ρουμανίας). Ως Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος τιμήθηκε και από τον Πρίγκιπα Αλβέρτο του Μονακό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Βιογραφικό, biblionet.gr
- ↑ Κυβέρνησις ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Από 11.4.1990 έως 13.10.1993 Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- ↑ Η άνοδος και η πτώση του Μάκη Αγούδημου capital.gr
- ↑ Η Καθημερινή, 2 Ιουλίο 1994, σελ. 3. «Εσωκομματική αντιπαράθεση»
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Who's Who 1979" σελ.513.
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ. 48ος, σελ.100.