Ακακαλλίδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ακακαλλίδα (Ακακαλλίς) αναφέρονται τα ακόλουθα τρία πρόσωπα:

  1. Κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, που κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου[1] ονομαζόταν Ακάλλη και ήταν κόρη της Κρήτης και εγγονή του Αστερίου. Γιος της με τον θεό Ερμή, ήταν ο Κύδων, που έχτισε την πόλη Κυδωνία (τα Χανιά, ενώ οι Τεγεάτες υπεστήριζαν ότι ο Κύδων ήταν γιος του Τεγεάτη που είχε μεταναστεύσει στην Κρήτη με ομάδα συμπολιτών του. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η Ακακαλλίς είχε 4 παιδιά με τον θεό Απόλλωνα, που ήταν οι Μίλητος, Αμφίθεμις, Γαράμας και Όαξος. Ο πρώτος και ο τελευταίος έδωσαν τα ονόματά τους στις αντίστοιχες πόλεις.
  2. Νύμφη της Κρήτης, με την οποία συνευρέθηκε ο Ταρραίος Απόλλων στο σπίτι του ιερέα Καρμάνορα, κοντά στην παραλιακή πόλη Τάρρα ή Τάρβα, οπότε η Ακακαλλίδα συνέλαβε και γέννησε τους δίδυμους Φίλανδρο και Φυλακίδη[2]. Αυτοί εκτέθηκαν ως βρέφη για να πεθάνουν, αλλά επέζησαν τρεφόμενα με γάλα γίδας. Ενήλικες πλέον, έκτισαν την πόλη Έλυρο, που είχε την Τάρρα ως επίνειό της.
  3. Προϊστορική θεότητα για τη Φύση. Δεν υπάρχουν σχετικές πληροφορίες, εκτός από κάποιες επιγραφές στο σπήλαιο του Ψυχρού, στο όρος Δίκτη της Κρήτης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Απολλόδωρος. «Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Γ', κεφ. 1.2». Βικιθήκη. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2023. 
  2. Παυσανίας. «Ελλάδος περιήγησις, Βιβλίο Ι', κεφ. 16.5». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2023.