Αισθητικά δάση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αισθητικό δάσος Καισαριανής

Η έννοια του Αισθητικού Δάσους εισήχθει στον δασικό κώδικα (ΝΔ 86/1969) με το άρθρο 3 του Ν.Δ. 996/1971[1]. Σύμφωνα με αυτό,

Δάση ή φυσικά τοπία, μη παρουσιάζοντα τα εν τη παρ. 1 του παρόντος άρθρου χαρακτηριστικά γνωρίσματα, (δηλ., τα γνωρίσματα ενός Εθνικού Δρυμού) έχοντα όμως ιδιαιτέραν αισθητικήν, υγιεινήν και τουριστικήν σημασίαν, ως και τοιαύτην επιβάλλουσαν την προστασίαν της πανίδος, χλωρίδος και του ιδιαιτέρου φυσικού των κάλλους, δύναται να κηρύσσωνται δια Β. Διατάγματος, εκδιδομένου επί τη προτάσει του Υπουργικού Συμβουλίου, μετά γνώμην του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, ως «αισθητικά δάση», ήτοι ως δάση αναψυχής, υγείας και περιπάτου ή τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλους.

Τα Αισθητικά δάση είναι μια κατηγορία προστατευόμενων φυσικών περιοχών που ο σκοπός ύπαρξης τους είναι η ανθρώπινη αναψυχή και κατά δεύτερο λόγο η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Η βλάστηση, η ομορφιά του τοπίου, η ύπαρξη αξιόλογης χλωρίδας και πανίδας, οι γεωμορφολογικοί σχηματισμοί, τα στάσιμα ή ρέοντα ύδατα είναι μεγάλης αξίας και προσφέρονται για αναψυχή. Τα δάση αυτά μπορεί να περιέχουν και σπάνια είδη, ενδημικά είδη ή είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Συνολικά 19 δάση έχουν κηρυχθεί ως Αισθητικά (μεταξύ των ετων 1973 -1980).

  • Δασικό Σύμπλεγμα Όσσας Λάρισας[4]

Οι επισκέπτες μπορούν να εισέρχονται στους χώρους αυτούς ακολουθώντας ορισμένους κανόνες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ΦΕΚ Α' 192/06-10-1971
  2. ΦΕΚ Α' 170/1973
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 ΦΕΚ Α' 31/1974
  4. 4,0 4,1 ΦΕΚ Δ' 175/1977
  5. ΦΕΚ Δ' 103/1977
  6. ΦΕΚ Δ' 108/1977
  7. ΦΕΚ Α' 306/1976
  8. ΦΕΚ Δ' 183/1977
  9. ΦΕΚ Δ' 606/1979
  10. ΦΕΚ Δ' 283/1977
  11. ΦΕΚ Δ' 248/1977
  12. ΦΕΚ Δ' 404/1977
  13. ΦΕΚ Δ' 609/1979
  14. ΦΕΚ Δ' 125/1979
  15. ΦΕΚ Α' 99/1980

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]