Αικατερίνη Τρικούπη
| Αικατερίνη Τρικούπη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1800 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 27 Ιουλίουιουλ. / 8 Αυγούστου 1871γρηγ. Αίγινα |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Κατοικία | Πατήσια Λονδίνο Μέγα Ρεύμα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σπυρίδων Τρικούπης |
| Τέκνα | Χαρίλαος Τρικούπης Σοφία Τρικούπη |
| Αδέλφια | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος |
Η Αικατερίνη Τρικούπη (Κωνσταντινούπολη, 1800 - Αίγινα, 15 Ιουλίου 1871), υπήρξε σύζυγος του πρωθυπουργού της Ελλάδας και ιστοριογράφου Σπυρίδωνα Τρικούπη. Γιος της ήταν ο επίσης πρωθυπουργός, Χαρίλαος Τρικούπης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1800 και ήταν κόρη του λογίου και αξιωματούχου στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες Νικολάου Αλ. Μαυροκορδάτου[1] (1744 - 1818) και της Σμαράγδας Καρατζά. Είχε έναν αδελφό, τον αγωνιστή της επανάστασης του 1821 και πολιτικό του ελληνικού κράτους, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και δύο αδελφές, τις Ελένη και Ευφροσύνη (σύζυγο του Φρειδερίκου Εδουάρδου Ράινεκ)[2]. Θείος της ήταν ο ηγεμόνας της Βλαχίας, Ιωάννης Καρατζάς[3].
Όταν μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης πραγματοποιήθηκαν από τους Οθωμανούς διωγμοί κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, η οικία της στο Μέγα Ρεύμα δέχτηκε επίθεση[1], ενώ ο θείος της, Γεώργιος Μαυροκορδάτος απαγχονίστηκε[4]. Αργότερα, υπό το φόβο μην αιχμαλωτιστεί και καταλήξει στα χαρέμια, έφυγε από την οικία της και βρήκε καταφύγιο σε έναν Άγγλο ιερέα, ο οποίος την φυγάδευσε μέσω πλοίου στην επαναστατημένη Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο όπου επανενώθηκε με τον αδελφό της Αλέξανδρο[1][5].
Στις 7 Ιανουαρίου του 1826 παντρεύτηκε στο Ναύπλιο τον πολιτικό Σπυρίδωνα Τρικούπη[6][7]. Από αυτόν τον γάμο, απέκτησε τέσσερα παιδιά: την Αγλαΐα (1830 - 1842), τον Χαρίλαο (1832 - 1896), τον Όθωνα (1833 - 1844) και τη Σοφία (1838 - 1916 )[8]. Έζησε για πολλά χρόνια στο εξωτερικό, κυρίως στο Λονδίνο, όπου ο σύζυγός της διετέλεσε πρεσβευτής και αργότερα εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στα Πατήσια[9]. Πέθανε στις 15 Ιουλίου του 1871 στην έπαυλη Τρικούπη της Αίγινας όπου ζούσε, από πνιγμό[10]. Ενταφιάστηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Τρικούπη.
Φημιζόταν για το παράστημa, την ευγένεια και την μόρφωσή της[1] την οποία απέκτησε μετά την ενηλικίωσή της, μαθαίνοντας εκτός των άλλων και γαλλικά[11]. Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, μεταξύ των εκθεμάτων υπάρχει πορτοφόλι του Χαρίλαου Τρικούπη το οποίο εμπεριέχει φωτογραφία της Αικατερίνης[10].
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Κούλα Ξηραδάκη, Φαναριώτισσες, εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα, 1999, σ. 133.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, Η Μήτηρ μας - Αικατερίνη Τρικούπη το γένος Νικολάου Μαυροκορδάτου (1800-1871), Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, Αθήνα 2012, σ. 7, 39.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 39.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 11.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 11 - 15.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 16 - 17.
- ↑ Χαρίλαος Τρικούπης - Έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη, Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, Μάρτιος 2012, σελ. 13.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, 2012, σ. 15 - 18.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 33.
- ↑ 10,0 10,1 Κούλα Ξηραδάκη, 1999, σ. 134.
- ↑ Σοφία Τρικούπη, 2012, σ. 20.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κούλα Ξηραδάκη, Φαναριώτισσες, εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα, 1999.
- Σοφία Τρικούπη, Η Μήτηρ μας - Αικατερίνη Τρικούπη το γένος Νικολάου Μαυροκορδάτου (1800-1871), Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, Αθήνα 2012.
- Χαρίλαος Τρικούπης - Έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη, Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, Μάρτιος 2012.