Αθανάσιος Καρπενησιώτης
| Αθανάσιος Καρπενησιώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Καρπενησιώτης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1780 Καρπενήσι |
| Θάνατος | 1821 Σκουλένι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | συνταγματάρχης |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Φιλικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αθανάσιος Καρπενησιώτης ή Αγραφιώτης (πραγματικό όνομα: Αθανάσιος Φουλλίδας ή Φούρλας) (Άγιος Ανδρέας Ευρυτανίας, 1780 - Όχθες ποταμού Προύθου στο Σκουλένι, Μολδαβία, 17 Ιουνίου 1821) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Πολέμησε στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, τιμήθηκε με το μετάλλιο του Αγίου Βλαδίμηρου και προάχθηκε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη. Στην Ελληνική επανάσταση του 1821 οδήγησε τους Έλληνες στη μάχη του Γαλατσίου και του Σκουλενίου, όπου και έπεσε ηρωικά.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ό Αθανάσιος Καρπενησιώτης γεννήθηκε στον Άγιο Ανδρέα Καρπενησίου το 1780. Το οικογενειακό όνομά του ήταν Φουλλίδας[1] ή Φούρλας. Έφυγε μικρός (12ετής) για την Πόλη, όπου δούλεψε στην αρχή ως "τουφεξής" (επιδιορθωτής όπλων). Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Ιάσιο της Μολδαβίας, όπου ασχολήθηκε με την ενοικίαση κτημάτων[2]. Με την έκρηξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου τον Δεκέμβριο του 1806, ο Καρπενησιώτης προσχώρησε στον ρωσικό στρατό, στους καταλόγους του οποίου αναφέρεται με το βαθμό του χιλίαρχου, δηλ. του λοχαγού. Πριν τελειώσει ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος, το 1810, ο Καρπενησιώτης, προήχθη στο βαθμό του συνταγματάρχη και του απονεμήθηκε το παράσημο του Αγίου Βλαδίμηρου[3]. Με το τέλος του ρωσοτουρκικού πολέμου, που σφραγίστηκε με την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου το 1812, τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τις ηγεμονίες. Ο Καρπενησιώτης έγινε καπετάνιος στη φρουρά του οσποδάρου Μιχαήλ Βόδα[1]. Παράλληλα ασχολήθηκε με την ενοικίαση κτημάτων και την καλλιέργεια δημητριακών, δημιουργώντας μεγάλη περιουσία. Αυτό τού επέτρεψε να κάνει δωρεές στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία το 1818 από τον αρχιμανδρίτη Λουκά Λεονταρίτη[2]. Όταν στις 5 Μαρτίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο, υψώνοντας τη σημαία της Επανάστασης και μπαίνει στο Ιάσιο, ο Καρπενησιώτης τάχθηκε κάτω από τις διαταγές του. Στις 1 του Μάη του 1821 στο Γαλάτσι της Μολδοβλαχίας έδωσε την πρώτη πραγματική μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις της Φιλικής Εταιρίας και των στρατευμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (βλ. Μάχη του Γαλατσίου)[4]. Στις 17 Ιουνίου του 1821[5], έπεσε ηρωικά στο Σκουλένι, σε μια από τις 2 τελευταίες μάχες στη Μολδαβία (βλ Μάχη του Σκουλενίου).[6]
Όπως γράφει ο Απόστολος Ε. Βακαλόπουλος «Όπως ο ηρωισμός των ιερολοχιτών αποκαθαίρει το δράμα των επιχειρήσεων στη Βλαχία με έντιμο τέλος, έτσι και η αυτοθυσία του Αθαν. Καρπενησιώτη στο Σκουλένι (17 Ιουνίου) καθώς και του Γεωργάκη Ολυμπίου και του Γιάννη Φαρμάκη στη μονή του Σέκου (Σεπτέμβριος 1821) δίνουν ένα λαμπρό τέλος στους αγώνες τής Μολδαβίας»[7].
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Δημήτρης Φωτιάδης, Επανάσταση του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, τ. Α, σ. 415
- ↑ 2,0 2,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2011.
- ↑ Κλεομένης Κουτσούκης[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Δημήτρης Φωτιάδης, Επανάσταση του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, τ. Α, σ. 414
- ↑ Δημήτρης Φωτιάδης, Επανάσταση του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, τ. Α, σ. 438
- ↑ Ευαγγελοδήμος, Δημήτρης (2019). Θανάσης Καρπενησιώτης. Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.
- ↑ Απόστολος Ε. Βακαλόπουλος, Νέα Ελληνική Ιστορία (1204-1985), Εκδόσεις Βάνιας Θεσσαλονίκη, σ. 161
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χρήστος Βλασσόπουλος (1930). Ημερολόγιον του Αγώνος. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Δημητράκου. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2011.