Αδαμάντιος Ταμβακίδης

Αδαμάντιος Ταμβακίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Αδαμάντιος Ταμβακίδης (Ελληνικά)
Γέννηση	1888; Διδυμότειχο
Θάνατος	1970; Αλεξανδρούπολη
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας
	δεδομένα

Ο Αδαμάντιος Ταμβακίδης υπήρξε πατριώτης, φιλόλογος και δάσκαλος στη Θράκη. ^[1] ^[2]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αδαμάντιος Ταμβακίδης γεννήθηκε το 1888 στο Διδυμότειχο και πέθανε το 1970 στην Αλεξανδρούπολη. Όσον αφορά τα παιδικά του χρόνια μέχρι και την ενηλικίωση του, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία. Από ένα διασωθέν έγγραφο, ωστόσο γίνεται γνωστό πως σπούδασε φιλολογία. Τον Ιανουάριο του 1915 διορίσθηκε για πρώτη φορά δημοδιδάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Πειραιώς. Επέστρεψε στην πατρίδα του, μετά τη Συνθήκη των Σεβρών, το 1920, όπου κι η Ανατολική Θράκη βρέθηκε από ελληνική διοίκηση. Στις 6 Νοεμβρίου 1920 διορίζεται ως καθηγητής φιλόλογος στο Γυμνάσιο Σαράντα Εκκλησιών Θράκης. Στη συνέχεια, το 1921, διδάσκει στα Αρχιγένεια Διδασκαλεία Επιβατών και το 1922 λόγω των επιπλέον παιδαγωγικών του προσόντων, στο Ζάππειο διδασκαλείο Αδριανουπόλεως. Το 1929 τα Αρχιγένεια Διδασκαλεία Επιβατών, μετά και την μεγάλη πανωλεθρία και απώλεια της Ανατολικής Θράκης, μεταφέρονται στην Αλεξανδρούπολη και συνεχίζουν τη λειτουργία τους ως Διδασκαλείο Θράκης και το 1934 ως Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Αδ.Ταμβακίδης να μετατεθεί στο Γυμνάσιο Σουφλίου. Από το 1923 έως το 1953, όταν και παραιτήθηκε, μετακινείτο από Αλεξανδρούπολη σε Σιδηρόκαστρο και από Μυτιλήνη σε Διδυμότειχο, ολοκληρώνοντας την καριέρα του όμως ως Γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη δεκαετία του ΄30, ο Αδαμάντιος Ταμβακίδης, παντρεύεται την κατά 20 χρόνια μικρότερη του Μαρίκα Χατζησάββα-Ποιμενίδη, με την οποία απέκτησε δυο κόρες την Αικατερίνη και την Άννα. Ως μεγαλύτερος, στάθηκε συμπαραστάτης, οικονομικά και ηθικά, στα τρία αδέρφια της συζύγου του, ορφανά προσφυγόπουλα από το Ορτάκιοϊ, τον Άγγελο, την Χαρίκλεια και την Άννα. Ιδιαίτερα βοήθησε τη Χαρίκλεια και συνέβαλε ώστε να διορισθεί καθηγήτρια Τεχνικών στο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης, όπου διέγραψε σημαντική καριέρα ως δασκάλα αλλά κυρίως ως σπουδαία ζωγράφος. Βοήθησε όμως και την Άννα, να κάνει τη δική της οικογένεια, αφού την προίκισε, λαμβάνοντας δάνειο από το Μετοχικό Ταμείο.

Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ασχολήθηκε με την ιστορία της Θράκης και την προσφορά της στους αγώνες του 1821. Δημοσίευσε σχετικές εργασίες του στα Θρακικά, περιοδικό γνωστού Θρακικού κέντρου, που εδρεύει στην Αθήνα.

Στα χρόνια της κατοχής, υποχρεώθηκε να αναλάβει το έργο του Γενικού Επιθεωρητή στο γερμανοκρατούμενο Διδυμότειχο, μετά τη δολοφονία του Διευθυντή Ιω.Φραγκούλη, όπου κινδύνεψε κι οι ίδιος. Συγκέντρωσε τους παλιούς μαθητές του και τους διόρισε δασκάλους και καθηγητές, για να διατηρήσει άσβεστη την ελληνικότητα και να προλάβει τον αφελληνισμό που επεδίωκαν οι Βούλγαροι φασίστες κατακτητές.

Μετά το 1945, προσέφερε τις γνώσεις και τις υπηρεσίες του στα ταλαιπωρημένα, από την κατοχή, παιδιά της Αλεξανδρούπολης. Όσοι τον είχαν καθηγητή θυμούνται πως ήταν άριστος φιλόλογος αλλά αρκετά αυστηρός, χωρίς η αυστηρότητα του να προσβάλλει τις ευαίσθητες εφηβικές ψυχές.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}