Ύττριο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ύτριο)
Να μην συγχέεται με το Υττέρβιο.
Ύττριο
στρόντιοΎττριοζιρκόνιο
Sc

Y

Lu


Ιστορία
Ταυτότητα του στοιχείου
Όνομα, σύμβολο Ύττριο (Y)
Ατομικός αριθμός (Ζ) 39
Κατηγορία στοιχείο μετάπτωσης
ομάδα, περίοδος,
τομέας
3 ,5, d
Σχετική ατομική
μάζα (Ar)
88.90585
Ηλεκτρονική
διαμόρφωση
[Kr] 4d15s2
Αριθμός CAS 7440-65-5
Ατομικές ιδιότητες
Ατομική ακτίνα 180 pm
Ομοιοπολική ακτίνα 190±7 pm
Ηλεκτραρνητικότητα 1.22
Κυριότεροι αριθμοί
οξείδωσης
3, 2, 1
Ενέργειες ιονισμού 1η: 600 kJ/mol
2η: 1180 ΚJ/mol
3η: 1980 KJ/mol
Φυσικά χαρακτηριστικά
Κρυσταλλικό σύστημα εξαγωνικό
Κρυσταλλικό πλέγμα ολοεδρικά κεντρωμένο
Σημείο τήξης 1979 °C (2779 °F) (1726 K)
Σημείο βρασμού 3336 °C (3609 °F) (6037 K)
Πυκνότητα (20 °C)4.472 g/cm3
Μαγνητική συμπεριφορά παραμαγνητικό
Λόγος Poison 0.243
Η κατάσταση αναφοράς είναι η πρότυπη κατάσταση (25°C, 1 Atm)
εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά

Το Ύττριο είναι χημικό στοιχείο με σύμβολο Y και ατομικό αριθμό 39. Είναι αργυρόχρωμο μέταλλο μετάπτωσης χημικά παρόμοιο με τις λανθανίδες και ιστορικά έχει κατηγοριοποιηθεί ως μια από τις σπάνιες γαίες. Το ύττριο βρίσκεται πάντα συνδυασμένο με λανθανίδες σε ορυκτά σπανίων γαιών και δεν βρίσκεται ποτέ στη φύση ως ελεύθερο στοιχείο. Το μόνο σταθερό του ισότοπο, 89Y, είναι επίσης το μόνο φυσικά συναντώμενο ισότοπο.

Το 1787, ο Καρλ Άξελ Αρρένιους ανακάλυψε ένα νέο ορυκτό κοντά στο Ύττερμπυ στη Σουηδία και το ονόμασε υττερβίτη, από το όνομα του χωριού. Ο Γιόχαν Γκάντολιν ανακάλυψε οξείδιο του υττρίου σε δείγμα του Αρρένιους το 1789, και ο Άντερς Γκούσταφ Έκεμπεργκ ονόμασε το νεό οξείδιο υττρία. Το στοιχείο ύττριο απομονώθηκε πρώτη φορά το 1828 από τον Φρίντριχ Βέλερ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]