Ύδρα (δορυφόρος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ύδρα

Ασπρόμαυρη φωτογραφία της Ύδρας από το Νέοι Ορίζοντες (14 Ιουλίου 2015). Πάρθηκε από απόσταση 231.000 χλμ.

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ

Pluto Companion Search Team

Ημερομηνία Ανακάλυψης 15 Ιουνίου 2005
Προσδιορισμοί
Εναλλακτική ονομασία (134340) Πλούτωνας III
Προσωρινή ονομασία S/2005 P 1
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 64.749 Km
Εκκεντρότητα 0,0051
Περίοδος περιφοράς 38,206 ± 0,001 ημέρες
Κλίση 0,212° (προς τον Ισημερινό του Πλούτωνα)
Είναι δορυφόρος του Πλούτωνα
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις 55×40 Km[1]
Μάζα 4,2 × 1017 kg
Περίοδος Περιφοράς Χαοτική
Κλίση Άξονα Ποικίλλει
Μέση πυκνότητα -
Λευκαύγεια 0,04 - 0,35
Επιφανειακή θερμοκρασία 33-55 K
Φαινόμενο μέγεθος 22,9 - 23,3

Ύδρα (αγγλικά: Hydra) ονομάζεται ένας από τους φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη νάνου Πλούτωνα. Πήρε το όνομά του από τη Λερναία Ύδρα, ένα μυθικό ον που φύλαγε τα νερά του κάτω κόσμου κατά την Ελληνική μυθολογία και του δόθηκε στις 21 Ιουνίου του 2006[2]. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Πλούτωνας III (Pluto III), δηλαδή ο τρίτος από τους δορυφόρους του Πλούτωνα που έχει ονομαστεί.

Ανακάλυψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ύδρα ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ και την Pluto Companion Search Team, που αποτελείται από τους Hal A. Weaver, Alan Stern, Max J. Mutchler, Andrew J. Steffl, Marc W. Buie, William J. Merline, John R. Spencer, Eliot F. Young, and Leslie A. Young. Οι εικόνες ανακάλυψης ελήφθησαν στις 15 Μαΐου του 2005 και στις 18 Μαΐου του 2005. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2005, αφού επιβεβαιώθηκε σε εικόνες από το 2002 και του δόθηκε η αρχική προσωρινή ονομασία S/2005 P 1[3][4][5].

Τροχιακά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ύδρα περιφέρεται γύρω από το βαρύκεντρο του συστήματος στο ίδιο επίπεδο με τον Χάροντα και την Νύχτα, σε απόσταση 65.000 χιλιομέτρων. Η εκκεντρότητα της που είναι 0,0059, είναι μικρή αλλά σημαντικά διακριτή από την μηδενική και είναι η μεγαλύτερη από αυτές όλων των μικρών δορυφόρων του Πλούτωνα.

Η Ύδρα βρίσκεται σε τροχιακή απήχηση 2:3 με την Νύχτα και 6:11 με την Στύγα. Ως αποτέλεσμα της παρόμοιας με Laplace αυτής απήχησης των 3 σωμάτων, συνδέεται με την Στύγα και την Νύχτα με λόγο 5:3.

Η τροχιακή της περίοδος των 38,2 ημερών την κάνει να είναι κοντά σε τροχιακή απήχηση 1:6 με τον Χάροντα, με την χρονική διαφορά να είναι 0,3%. Αυτή η σχεδόν απήχηση μπορεί να εξηγηθεί, κατά μια υπόθεση, από το γεγονός ότι η Ύδρα προήλθε πριν την μετακίνση κατά έξωθεν του Χάροντα μετά τον σχηματισμό και των 5 γνωστών δορυφόρων και διατηρείται από την περιοδική τοπική ταλάντωση της τάξης του 5% στη δύναμη του μαγνητικού πεδίου του συστήματος Πλούτωνα-Χάροντα. Η περιφορά της Ύδρας είναι χαοτική. Κατά την περιφορά της ταλαντεύεται, όπως η Νύχτα και ο Υπερίωνας.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαστάσεις της Ύδρας είναι 55x40 χιλιόμετρα σε εγκάρσια τομή. Το φάσμα της είναι ουδέτερο, όπως αυτό του Χάροντα και της Νύχτας (ενώ του Πλούτωνα είναι κοκκινωπό) και αποτελείται κυρίως από πάγo νερού, πιθανώς από πάγο XI

Εξερεύνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μη επεξεργασμένη φωτογραφία της Ύδρας από το Νέοι Ορίζοντες (14 Ιουλίου 2015)

Οι πιο κοντινές και λεπτομερείς φωτογραφίες της ύδρας τραβήχτηκαν από το σκάφος Νέοι Ορίζοντες κατά το ιστορικό του πέρασμα από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου του 2015, από απόσταση περίπου 231.000 χιλιομέτρων. Το σκάφος επίσης μελέτησε τη σύσταση του εδάφους της Ύδρας, την ανακλαστικότητα της καθώς και άλλες φυσικές της ιδιότητες.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hydra Emerges from the Shadows ΝΑΣΑ, 15 Ιουλίου 2015
  2. IAUC 8723: Δορυφόροι του Πλούτωνα 21 Ιουνίου 2006
  3. IAUC 8625: S/2005 P 1 και S/2005 P 2 31 Οκτωβρίου 2005 (ανακάλυψη)
  4. IAUC 8676: S/2005 P 1 και S/2005 P 2 22 Φεβρουαρίου 2006 (επιβεβαίωση ανακάλυψης)
  5. IAUC 8686: S/2005 P 1 και S/2005 P 2 9 Μαρτίου 2006

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]