Όρος Μπρόμο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 7°56′30″S 112°57′00″E / 7.94167°S 112.95000°E / -7.94167; 112.95000

Το Μπρόμο (ο κρατήρας από τον οποίο εξέρχεται καπνός) και το Σεμέρου στο βάθος. Ο πιο κοντινός κρατήρας είναι το όρος Μπατόνγκ

Το Μπρόμο (ινδονησιακά: Gunung Bromo) είναι ενεργό ηφαίστειο στην ανατολική Ιάβα. Βρίσκεται στο κέντρο της ηφαιστειακής καλντέρας Τενγκέρ (Tengger), βόρεια του Σεμέρου, του ψηλότερου βουνού της Ιαβάς. Το Μπρόμο έχει ύψος 2.329 μέτρα και η πιο πρόσφατη έκρηξή του έλαβε χώρα το 2011. Το ηφαίστειο βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Μπρόμο και είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός στην Ινδονησία. Κατά την δεκαετία του 1990, το Μπρόμο Τενγκέρ Σεμέρου ήταν το Εθνικό Πάρκο που επισκεύθηκαν οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες.[1]

Πολιτιστικά στοιχεία και μύθοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καλντέρα Τενγκέρ είναι η πατριδά της φυλής Τενγκέρ. Η φυλή αυτή έχει πολλά κοινά με τους υπόλοιπους Ιαβανέζους, όμως έχει κάποιες πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές, καθώς η φυλή ασπάζεται μια μορφή αρχαϊκού ινδουϊσμού. Οι Τενγκέρ είναι απόγονοι του ινδουϊστικού βασιλείου Ματζαπαχίτ που κυριαρχούσε στην Ιάβα μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν επικράτησαν οι μουσουλμάνοι και έφυγαν προς το Μπαλί και τους ορεινούς όγκους της Ιάβας.[2] Η καλντέρα του Μπρόμο είχε ως αποτέλεσμα η πρόσβαση σε αυτούς να είναι δύσκολη και έτσι μπορούσαν να συνεχίσουν το πολιτισμό τους.

Σύμφωνα με την μυθολογία τους, οι Τενγκέρ προέρχονται από την Ρόρο Αντένγκ και τον σύζυγό της Τζόκο Σεγκέρ, οι οποίοι μεταγκαταστάθηκαν κοντά στο Μπρόμο. Το ζευγάρι ήταν άτεκνο και γι αυτό το λόγο ζήτησαν βοήθεια από τους θεούς. Οι Θεοί τους έδωσαν 24 παιδιά, αλλά ζήτησαν το 25ο, το οποίο ονομαζόταν Κεσούμα, να ριχθεί μέσα στο ηφαίστειο ως ανθρώπινη θυσία. Όταν η Ρόρο γέννησε το 25ο παιδί, δεν ήταν ψυχικά έτοιμη ώστε να ολοκληρώσει την συμφωνία. Οι θεοί εξοργίστηκαν στέλνοντας στάχτη και φωτιά μέσο του ηφαιστείου. Τελικά το ζευγάρι δεν είχε άλλη επιλογή από το να θυσιάσουν τον Κεσούμα. Λίγο μετά την θυσία ακούστηκε η φωνή του παιδιού που έλεγε κάθε χρόνο να διοργανώνεται στο Μπρόμο μια μεγάλη γιορτή, το φεστιβάλ Γιάντια Κασάντα, το οποίο συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα.[3]

Η γιορτή Γιάντια Κασάντα, που διαρκεία ένα μήνα, έχει ως επίκεντρο τον Ινδουϊστικό ναό Πούρα Λουχούρ Πότεν, ο οποίος βρίσκεται μέσα στην καλδέρα, στην περιοχή Segara Wedi. Ο ναός είναι σημαντικός για τους Τενγκέρ οι οποίοι μένουν στα ορεινά χωριά της περιοχής, όπως το Νγκαντισάρι. Αυτός ο ναός διαφέρει από τους αντίστοιχους ινδουϊστικούς στο Μπαλί διότι είναι χτισμένος από μαύρη ηφαιστειακή πέτρα και όχι από κόκκινα τούβλα. Μέσα στο ναό βρίσκονται διάφορα κτίρια και ενθέσεις. Την δέκατη τέταρτη μέρα της γιορτής, οι Τενγκέρ μαζεύονται στο ναό και ζητούν την ευλογία από τον Ιντα Σανγκ Χιάνγκ Γουίλντι Γουάσα (ο Παντοδύναμος θεός) και τον θεό του Μαχαμέρου (όρος Σεμέρου) και στη συνέχεια κατευθύνονται προς τον κρατήρα.[4] Κατά τη διάρκεια της γιορτής οι Τενγκέρ ρίχνουν στο ηφαίστειο ως θυσία μέρος της σοδειάς τους και ζώα, έτσι ώστε να δείξουν τις ευχαριστίες τους στους προγόνους τους.[5]

Γεωλογία - γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης της καλντέρα Τενγκέρ από τον Franz Wilhelm Junghuhn (1857)

Το Μπρόμο βρίσκεται στο κέντρο μιας μεγάλης καλντέρας, της Καλντέρα Τενγκέρ, η οποία έχει διάμετρο 8 χιλιόμετρα στο πλατύτερο σημείο της και βρίσκεται σε υψόμετρο 2.100 μέτρων. Η Τενγκέρ υπερκαλύπτει μια παλιότερη καλντέρα, την καλντέρα Νγκαντισάρι, η οποία βρίσκεται βορειοανατολικά. Ανάμεσα στις δύο καλντέρες υπάρχει ένα ευθύ τοίχωμα, ο τοίχος Κεμορολαβάνγκ, του οποίου το σχήμα οφείλεται στην ύπαρξη ενός ρήγματος με βορειοδυτική διεύθυνση. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην καλντέρα Νγκαντισάρι ξεκίνησε πριν 820.000 χρόνια και στην νεότερη καλντέρα Τενγκέρ πριν 265.000 χρόνια. Τα δύο ηφαιστειακά συγκροτήματα αναπτύσσονταν το ένα δίπλα στο άλλο μέχρι που το παλιότερο κατέρρευσε πριν 150.000 και δημιούργησε την καλντέρα Νγκαντισάρι. Η καλντέρα Τενγκέρ υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε πριν 45.000 χρόνια από μία έκρηξη που είχε παρόμοια ισχύ με αυτή του Κρακατόα το 1883.[6] Τα τοιχώματα της καλντέρας έχουν ύψος 650 μέτρα στα βορειοανατολικά και νοτιοανατολικά και 400 μέτρα στα δυτικά, όποτε υπολογίζεται ότι πριν την έκρηξη, στην θέση της καλντέρας βρισκόταν ένα βουνό ύψος 4.500 μέτρων περίπου. Τα χαμηλότερα τοιχώματα βρίσκονται στα ανατολικά, με ύψος εκατό μέτρων.[7]

Η καλντέρα Τενγκέρ, γνωστή και ως θάλασσα άμμου περιέχει πέντε νεότερες ηφαιστειακές φλέβες, από τις οποίες πιο ενεργή είναι αυτή του Μπρόμο. Οι άλλες τέσσερις φλέβες μέσα στη καλντέρα είναι τα Γκουνούγκ Μπατόνγκ (ένας κώνος σκωρίας με ύψος 2.440 μέτρα), το οποίο είναι πιθανότατα η νεότερη φλέβα, τα Γκουνούγκ Κούρσι, Σεγκαραβέντι Λορ και Σεγκαραβέντι Κιντούλ. Το Σεγκαραβέντι Κιντούλ είναι ο παλαιότερος και μεγαλύτερος κώνος μέσα στην καλντέρα, με διάμετρο περίπου 1,5 χιλιόμετρο.[7] Νοτιοδυτικά της Τενγκέρ βρίσκεται μια άλλη καλντέρα, η καλντέρα Τζαμμπάνγκαν, η οποία έχει μήκος έξι χιλιόμετρα. Μέσα σε αυτήν την καλντέρα βρίσκονται αρκετές φλέβες, όπως το Γκουνούγκ Κεπόλο, το οποίο έχει επίπεδη κορυφή, και η ηφαιστειακή λίμνη Ρανού Κουμπόλο. Ανάμεσα στις καλντέρες Τενγκέρ και Τζαμμπάνγκαν βρίσκονται δύο μικρές ηφαιστειακές λίμνες (μάαρ). Νοτιότερα, περίπου 25 χιλιόμετρα από Μπρόμο, βρίσκεται το όρος Σεμέρου. Ανατολικά του Μπρόμο βρίσκεται το όρος Λαμονγκάν, ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια της Ινδονησίας τον 19ο αιώνα.[6]

Ηφαιστειακή δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκρηξη του Μπρόμο τις 22 Ιανουαρίου 2011

Οι εκρήξεις του Μπρόμο καταγράφονται από τις αρχές του 19ου αιώνα. Από τότε έχει εκραγεί περισσότερο από 50 φορές. Αρκετές από τις σύγχρονες εκρήξεις είναι φρεατικές, εξαιτίας του βρόχινου νερού που παγιδεύεται στα πορώδη ηφαιστειακά υλικά.[6] Από τότε που άρχισαν οι καταγραφές (το 1804), το Μπρόμο έχει παράγει μόνο στάχτη, lapilli και ηφαιστειακές βόμβες. Την περίοδο 1836-1841 και από τον Μάιο μέχρι το Ιούνιο του 1842 υπάρχουν αναφορές για μία λίμνη λάβας στο Μπρόμο. Το ηφαίστειο μπορεί να παράγει μόνο μικρά λαχάρ, αν οι έντονες βροχοπτώσεις παρασύρουν ηφαιστειακή στάχτη. Τα πετρώματα της καλντέρας Τενγκέρ έχουν βασαλτική και ανδεσιτική σύσταση, ενώ οι σύγχρονες εκρήξεις είναι ανδεσιτικές.[7] Οι συνήθεις εκρήξεις του Μπρόμο είναι μικρές (VEI 1-2) και δεν διαρκούν πολύ, αλλά οι εκρήξεις το 1915-1916 και 1948 ήταν μεγαλύτερες και ηφαιστειακές βόμβες προκάλεσαν ζημιές σε περιουσίες. Η μόνη θανάσιμη έκρηξη του Μπρόμο μέχρι σήμερα έλαβε χώρα το 2004, όταν δύο άτομα έχασαν την ζωή τους από ηφαιστειακές βόμβες.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Janet Cochrane (Οκτώβριος 2006). «Indonesian national parks: Understanding Leisure Users». Annals of Tourism Research 33 (4): 979–997. doi:10.1016/j.annals.2006.03.018. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0160738306000508. 
  2. Pam Godde· Pamela M. Godde· Martin F. Price· Friedrich M. Zimmerman (2000). Tourism and Development in Mountain Regions. CABI. σελ. 205. ISBN 9780851993911. 
  3. «Bromo». Eastjava.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2012. 
  4. «Pura Luhur Poten». uluwatu.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2012. 
  5. «Cultural Tourism». Eastjava.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2012. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Simon A. Carn (Ιούλιος 1999). «Application of synthetic aperture radar (SAR) imagery to volcano mapping in the humid tropics: a case study in East Java, Indonesia». Bulletin of Volcanology 61 (1-2): 92-105. doi:10.1007/s004450050265. http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs004450050265. 
  7. 7,0 7,1 7,2 M. van Gerven, H. Pichler (Φεβρουάριος 1995). «Some aspects of the volcanology and geochemistry of the TenggerCaldera, Java, Indonesia: eruption of aK-richtholeiiticseries». Journal of Southeast Asian Earth Sciences 11 (2): 125-133. doi:10.1016/0743-9547(95)00003-B. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/074395479500003B. 
  8. «Bromo Volcano (Tengger Caldera)». photovolcanica.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]