Ίμερος (θεότητα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ίμερος (δαίμονας))
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ίμερος.
Ίμερος
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΆρης και Αφροδίτη
ΑδέλφιαΈρως
Πόθος
Αντέρως
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην ελληνική μυθολογία ο Ίμερος είναι ελάσσων θεότητα που ανήκει στην ακολουθία της θεάς Αφροδίτης, όπως ο Πόθος και η Πειθώ.

Ο Ίμερος είναι η προσωποποίηση της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας, του ερωτικού πόθου θα λέγαμε σήμερα. Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του [1] τον μνημονεύει ως αδελφό του Έρωτα και του Αντέρωτα, και γιο της Αφροδίτης και του θεού Άρη. Επίσης, συνδέεται με τις Χάριτες και τις Μούσες.

Ο Παυσανίας γράφει [2] ότι στα Μέγαρα υπήρχε μαρμάρινο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του γλύπτη Σκόπα, ενώ άλλο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του Πραξιτέλη υπήρχε και στις Θεσπιές. Παρά ταύτα δεν έχουν διασωθεί παραστάσεις του, παρά μόνο σε πήλινα αγγεία της Αττικής και της Ερέτριας, στα οποία και επιγράφεται και το όνομά του.

Προέλευση λέξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ὁ ἵμερος, τοῦ ἱμέρου η αρχική λέξη μας, που προέρχεται από το ρήμα ἱμείρω, που σημαίνει ποθώ, θέλω πολύ. Η ινδοευρωπαϊκή ρίζα *si-smer-jo έχει να κάνει με το θυμάμαι, αλλά και το σκέπτομαι. Επομένως, ο ἵμερος που προκύπτει περιγράφει εκείνη την κατάσταση κατά την οποία η σκέψη μας προσκολλάται σε κάτι, το σκεφτόμαστε έντονα, γινόμαστε μανιακοί να το αποκτήσουμε, γιατί το έχουμε βάλει ως στόχο.[3]


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ησίοδου, Θεογονία(64, 201)
  2. Παυσανίας (Α 43, 6)
  3. «Ίμερος». liberal.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2019.