Ένα Καράβι για τη Γάζα

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ελληνική Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο του 2010[1] για να συμμετάσχει στο εγχείρημα του Στολίσκου της Ελευθερίας (Freedom Flotilla) για το σπάσιμο από τη θάλασσα, του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας. Είχε προηγηθεί η συμμετοχή Ελλήνων ακτιβιστών σε παρόμοιες αποστολές του Free Gaza Movement.

Η προϊστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο σπάσιμο του αποκλεισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2008 Έλληνες συμμετείχαν ενεργά στο πρώτο εγχείρημα για το σπάσιμο του θαλάσσιου αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ. Δύο ελληνικά καΐκια, το Δημήτρης Κ./Free Gaza και το 'Άγιος Νικόλαος/Liberty (προς τιμήν του αμερικανικού σκάφους που είχε βυθιστεί από ισραηλινά πυρά κατά τον πόλεμο των 6 ημερών το 1967, αγοράστηκαν και προετοιμάστηκαν μυστικά από Έλληνες και ξένους ακτιβιστές του Free Gaza Movement. Στις 23 Αυγούστου 2008, τα δύο ελληνικά καΐκια του Free Gaza Movement έσπασαν για πρώτη φορά το θαλάσσιο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας μετά από 41 χρόνια. Στα καΐκια επέβαιναν 44 άνθρωποι 17 εθνικοτήτων. Ανάμεσά τους και 9 Έλληνες, συμπεριλαμβανομένου του βουλευτή Τάσου Κουράκη, του μοναδικού βουλευτή παγκοσμίως, που συμμετείχε στην αποστολή.[2] Η ιστορία αυτής της πρώτης αποστολής καταγράφεται στο ντοκιμαντέρ "Γάζα ερχόμαστε" των Γ. Αυγερόπουλου - Γ. Καρυπίδη, το οποίο βραβεύθηκε με το Ά βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το 2010[3] και το οποίο ουδέποτε έχει προβληθεί στην ελληνική τηλεόραση.

Ακολούθησαν άλλες 4 επιτυχημένες αποστολές που έσπασαν ισάριθμες φορές τον αποκλεισμό και έφτασαν στη Λωρίδα της Γάζας, με το γιοτ Dignity. Σε κάποιες από αυτές συμμετείχαν Έλληνες ναυτικοί και ακτιβιστές.

Κατά την επιχείρηση "Χυτός Μόλυβδος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, της ισραηλινής επιχείρησης Χυτός Μόλυβδος, το Ισραήλ αποφάσισε να μην ξαναεπιτρέψει σε πλοία των ακτιβιστών να φτάσουν στη Λωρίδα της Γάζας. Στις 30 Δεκεμβρίου το γιοτ Dignity, στο οποίο μεταξύ άλλων επέβαιναν ένας Έλληνας, μέλος του πληρώματος και Κύπριες, εμβολίστηκε από πλοίο του ισραηλινού ναυτικού. Το πλοίο κινδύνεψε να βυθιστεί αλλά τελικά κατάφερε να καταφύγει στο Λίβανο.[4]

Στις 15 Ιανουαρίου 2009, και ενώ η επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος συνεχιζόταν, το ελληνικό πλοίο Αρίων/Spirit of Humanity, του Free Gaza Movement, με ελληνικό πλήρωμα και αρκετούς Έλληνες ακτιβιστές μεταξύ των επιβαινόντων, επιχείρησε να σπάσει τον αποκλεισμό και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά απειλήθηκε να χτυπηθεί με πραγματικά πυρά από τα πλοία του ισραηλινού ναυτικού και αναγκάστηκε να επιστρέψει.[5][6]

Η κατάληψη του Αρίωνα/Spirit of Humanity[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Ιουνίου 2009, κατά τη διάρκεια μιας αποστολής όπου δεν επέβαιναν Έλληνες, αλλά συμμετείχαν προσωπικότητες όπως η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης, Ιρλανδή Μέιριντ Μαγκουάιρ, το πλοίο Αρίων/Spirit of Humanity, καταλήφθηκε από το ισραηλινό ναυτικό. Έκτοτε δεν έχει επιστραφεί.[7]

Στολίσκος της Ελευθερίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο του 2010. Συμμετείχε ως συνιστώσα στη Συμμαχία του Στολίσκου της Ελευθερίας. Μέσα από πλήθος εκδηλώσεων[8] συγκέντρωσε χρήματα ώστε μαζί με την αντίστοιχη σουηδική πρωτοβουλία να αγοράσουν και να ετοιμάσουν το φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος. Το φορτηγό φορτώθηκε με ανθρωπιστική βοήθεια όπως προκάτ σπίτια, αναπηρικά αμαξίδια, φάρμακα και λοιπά είδη. Τα ξημερώματα της 31ης Μαΐου 2010 έξι πλοία του Στολίσκου της Ελευθερίας επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς την αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας. Σε δύο από αυτά, στο υπό ελληνική σημαία, και ελληνο-σουηδικής ιδιοκτησίας, φορτηγό "Ελεύθερη Μεσόγειος" και στο ελληνόκτητο επιβατηγό πλοίο "Σφενδόνη", υπήρχε ελληνικό πλήρωμα και Έλληνες ακτιβιστές μεταξύ των επιβαινόντων. Ενώ και στο τουρκικό κρουαζιερόπλοιο Μαβί Μαρμαρά, επέβαιναν ένας εκπρόσωπος της ελληνικής Πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, καθώς και ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου, εκείνη την εποχή, ανταποκριτής του ραδιοσταθμού Σκάι. Τα πλοία του Στολίσκου της Ελευθερίας, καθώς έπλεαν σε διεθνή ύδατα, δέχθηκαν την επίθεση του Ισραηλινού Ναυτικού. Εννιά ακτιβιστές σκοτώθηκαν, όλοι Τούρκοι, ο ένας με διαβατήριο ΗΠΑ, πάνω στο Μαβί Μαρμαρά. Δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν. Στα υπόλοιπα πλοία δεν υπήρχαν νεκροί, μόνο τραυματίες. Οι Έλληνες ακτιβιστές κατήγγειλαν ότι κατά το ισραηλινό ρεσάλτο, οι ισραηλινοί κομάντος τους επιτέθηκαν, χτύπησαν κάποιους με ηλεκτροφόρα όπλα τέιζερ, με πλαστικά σφαιρίδια paintball εξ' επαφής και γενικά άσκησαν βία. Όλα τα πλοία μεταφέρθηκαν στο ισραηλινό λιμάνι Ασντότ. Μια πρώτη ομάδα Ελλήνων επέστρεψε τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, ενώ οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν. Όλοι οι ακτιβιστές αφέθηκαν ελεύθεροι και επέστρεψαν με ελληνικό στρατιωτικό αεροσκάφος C-130 στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, τα ξημερώματα της 3ης Ιουνίου 2010. Η ελληνική αποστολή κατήγγειλε άγριους ξυλοδαρμούς των μελών της τόσο στο λιμάνι του Ασντότ κατά την άφιξη, όσο και κατά την αναχώρηση από το αεροδρόμιο. Επίσης κατήγγειλαν κλοπή διαβατηρίων, ναυτικών φυλλαδίων και προσωπικών αντικειμένων. Για όλα τα αδικήματα κατέθεσαν μηνύσεις στην Ελλάδα.[9] Τα γεγονότα περιγράφονται αναλυτικά σε άρθρο στην Ελευθεροτυπία[10], καθώς και στην έκθεση της ανεξάρτητης επιτροπής του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC)[11], στην οποία είχαν καταθέσει και 4 μέλη της ελληνικής αποστολής.[12]

Το υπό ελληνική σημαία, και ελληνοσουηδικής ιδιοκτησίας, φορτηγό "Ελεύθερη Μεσόγειος" και το ελληνόκτητο επιβατηγό πλοίο "Σφενδόνη" υπέστησαν ζημιές και κρατήθηκαν για πάνω από δύο χρόνια στο Ισραήλ. Αποδεσμεύτηκαν τον Ιούνιο του 2012. Το φορτηγό "Ελεύθερη Μεσόγειος" κρίθηκε οριστικά αναξιόπλοο, ενώ το επιβατηγό "Σφενδόνη" ρυμουλκήθηκε πίσω στην Ελλάδα.[13][14]

Στολίσκος της Ελευθερίας ΙΙ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011, με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης, απαγορεύτηκε ο απόπλους του Στολίσκου της Ελευθερίας ΙΙ από την Ελλάδα.[15] Μόνο ένα γαλλικό γιοτ, το Dignite/Al Karama που είχε αποπλεύσει από τη Γαλλία και είχε προσεγγίσει ελληνικά νησιά, κατάφερε να αποπλεύσει. Ανάμεσα στους επιβαίνοντες ήταν και ο συντονιστής της ελληνικής Πρωτοβουλίας, Βαγγέλης Πισσίας. Όταν προσέγγισε τη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραηλινό Ναυτικό επιτέθηκε με κανόνια νερού, κατέλαβε το γιοτ και το μετέφερε στο Ασντότ. Όλοι οι επιβαίνοντες απελάθηκαν άμεσα για τις χώρες τους.[16]

Η αποστολή Freedom Waves[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νοέμβριο του 2011, δύο πλοία, ένα ιρλανδικό και ένα καναδικό, επιχείρησαν και πάλι να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Και στα δύο πλοία οι καπετάνιοι ήταν Έλληνες, από την Κρήτη: ο Γιώργος Κλώντζας, που ήταν ο ένας από τους δύο καπετάνιους που πρώτοι είχαν σπάσει το ναυτικό αποκλεισμό το 2008, και ο Ζαχάρης Στυλιανάκης που είχε πιαστεί από τους Ισραηλινούς κατά την αποστολή του Στολίσκου της Ελευθερίας το 2010.[17] Στις 4 Νοεμβρίου 2011 το Ισραηλινό Ναυτικό επιτέθηκε με κανόνια νερού και κατέλαβε τα δύο πλοία. Οι δύο Έλληνες ναυτικoί απελάθηκαν άμεσα, σε αντίθεση με τους ακτιβιστές που αρνήθηκαν την απέλαση και κάποιοι, μεταξύ των οποίων και ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής Πωλ Μέρφυ, παρέμειναν στις ισραηλινές φυλακές για περίπου μία εβδομάδα. Ο Γιώργος Κλώντζας, σε συνέντευξή του στο Omnia Web TV, κατήγγειλε ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια: ότι οι χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια του ήταν τόσο σφικτές που του δημιούργησαν κυκλοφορικό πρόβλημα, ότι τον ανάγκασαν δια της βίας να δώσει δακτυλικά αποτυπώματα, ότι ένας εφάρμοσε τη μέθοδο του στραγγαλισμού σε σημείο που δεν μπορούσε να αναπνεύσει, και ότι του έβαλαν τα δάχτυλά τους με βία στα μάτια του προξενώντας του ισχυρό πόνο για να δώσει τα αποτυπώματα.[18]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ποιοι είμαστε Αρχειοθετήθηκε 2012-10-13 στο Wayback Machine. Ένα Καράβι για τη Γάζα
  2. ↑ Το ημερολόγιο της αποστολής Αρχειοθετήθηκε 2012-03-08 στο Wayback Machine. ΚΟΝΤΡΑ
  3. ↑ Στο «Γάζα ερχόμαστε» το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Τα Νέα, 21 Μαρτίου 2010
  4. ↑ «Μας εμβόλισαν οι Ισραηλινοί» Τα Νέα, 31 Δεκεμβρίου 2008
  5. ↑ Israel Navy ships turn back boat carrying Gaza humanitarian aid Haaretz, 15 January 2009
  6. ↑ Η περιπέτεια του «Αρίων» 100 μίλια από τη Γάζα
  7. ↑ Ισραηλινό μπλόκο στο "Αρίων" Αρχειοθετήθηκε 2012-09-12 στο Wayback Machine. ΕΘΝΟΣ On Line, 30 Ιουνίου 2009
  8. ↑ Αρχείο εκδηλώσεων Αρχειοθετήθηκε 2012-10-13 στο Wayback Machine.Ένα Καράβι για τη Γάζα
  9. ↑ Δελτίο τύπου για τη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στις 22/6 Αρχειοθετήθηκε 2013-06-27 στο Wayback Machine. Ένα Καράβι για τη Γάζα
  10. ↑ Το χρονικό της πειρατείας στο στόλο της δικαιοσύνης Ελευθεροτυπία, 6 Ιουνίου 2010
  11. ↑ Report of the international fact-finding mission to investigate violations of international law, including international humanitarian and human rights law, resulting from the Israeli attacks on the flotilla of ships carrying humanitarian assistance UNHRC, 27 September 2010
  12. ↑ Στην Εξεταστική του ΟΗΕ μέλη του «Ένα Καράβι για τη Γάζα» TVXS, 15 Σεπτεμβρίου 2010
  13. ↑ Απελευθερώθηκαν τα «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη» TVXS, 22 Ιουνίου 2012
  14. ↑ Η «Ελεύθερη Μεσόγειος» και η «Σφενδόνη» του Στόλου της Ελευθερίας απελευθερώθηκαν από το Ισραήλ… Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine. Ένα Καράβι για τη Γάζα, 19 Ιουνίου 2012
  15. ↑ Απαγόρευση απόπλου προς Γάζα από Παπουτσή ΤΟ ΒΗΜΑ, 1 Ιουλίου 2011
  16. ↑ Β. Πισσίας: Το χρονικό της επιδρομής στο Dignité TVXS
  17. ↑ Έλληνες καπετάνιοι στα πλοία προς τη Γάζα... Αρχειοθετήθηκε 2011-12-06 στο Wayback Machine. Ένα Καράβι για τη Γάζα
  18. ↑ Βίαιη και επικίνδυνη η κατάληψη του MV Saoirse OmniaWebTV, 07 Νοεμβρίου 2011
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ένα_Καράβι_για_τη_Γάζα&oldid=9842854"