Έλσα Βεργή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έλσα Βεργή
Γέννηση23 Μαΐου 1921
Αθήνα
Θάνατος25 Ιουνίου 1989 (68 ετών)
Αθήνα
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
ΣπουδέςΔραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Ωδείο Αθηνών
Ιδιότηταηθοποιός
Είδος τέχνηςηθοποιός
Καλλιτεχνικά ρεύματαδράμα

Η Έλσα Βεργή (23 Μαΐου ή 22 Μαΐου 1921 - 25 Ιουνίου 1989) [1] ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, πρωταγωνίστρια, θιασάρχης και θεατρική επιχειρηματίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921, με καταγωγή από Αιδηψό. Σε ηλικία 15 ετών συμμετείχε υπό την πρωθιέρεια Κούλα Πράτσικα, στον χορό, στην πρώτη αφή της Ολυμπιακής φλόγας, στους 11ους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην αρχαία Ολυμπία, στις 28 Ιουλίου του 1936. Το γεγονός αυτό ίσως να της ανέδειξε θεατρική κλίση. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο Ωδείο Αθηνών. Πρωτοεμφανίσθηκε στο θέατρο σε ηλικία 19 ετών, το 1940, στο έργο "Παπαφλέσσας" του Σπύρου Μελά, στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, αναλαμβάνοντας στη συνέχεια πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα κυρίως κλασσικού δραματολογίου.

Μετά την απελευθέρωση, το 1947, απεστάλη από το Εθνικό Θέατρο στις ΗΠΑ για τη μελέτη του σύγχρονου αμερικανικού θεάτρου. Με την επιστροφή της συνέχισε τη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο ως πρωταγωνίστρια και το 1953 έδωσε ρεσιτάλ αρχαίου δράματος στην Αγγλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία.

Το 1959 δημιούργησε δικό της θίασο, αποκτώντας και δική της θεατρική σκηνή, το "Θέατρο Βεργή" (1970), στην οδό Βουκουρεστίου - Αθήνα, όπου και πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα του διεθνούς δραματολογίου. Λίγο αργότερα συνέχισε τις διεθνείς εμφανίσεις της στην Αίγυπτο, την Κύπρο και χώρες της Ευρώπης. Μέχρι το 1960 έλαβε δύο φορές μέρος στο Φεστιβάλ Αθηνών καθώς και στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Το 1966 συνεργάστηκε έκτακτα και με το "Πειραϊκό Θέατρο" του Δημήτρη Ροντήρη όπου πρωταγωνίστησε στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή και τη "Μήδεια" του Ευριπίδη. Μετά το 1980 έλαβε συχνά μέρος με το θίασό της στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών. Συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους ηθοποιούς του δραματικού ρεπερτορίου όπως με τον Μάνο Κατράκη, Θάνο Κωτσόπουλο, Αλέκο Αλεξανδράκη, Δημήτρη Χορν, Λυκούργο Καλλέργη, Βάσω Μανωλίδου, Αντιγόνη Βαλάκου, Τζένη Ρουσσέα, Μαίρη Αρώνη κ.ά., καθώς επίσης με την ΕΙΡ σε ραδιοφωνικές μεταφορές θεατρικών έργων και ως αφηγήτρια στο Ήχος και Φως του Δήμου Ρόδου.

Από τους κατά καιρούς συμμετέχοντες στο θίασό της αναδείχθηκαν πολλοί νέοι ηθοποιοί. Από τις διάφορες ερμηνείες της ξεχώρισαν οι παραστάσεις της στα έργα "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Οιδίπους τύραννος", "Φάουστ", "Μήδεια", "Εκάβη", "Καινούργια ζωή", "Χαραυγή", "Ορέστεια". "Χοηφόροι", "Ευμενίδες", υποδυόμενη την Ηλέκτρα, "Όνειρο θερινής νυκτός", υποδυόμενη την Ιππολύτη, "Ιππόλυτος", ως Φαίδρα, "Αυτοκράτειρα Θεοφανώ", ως Θεοφανώ, του Άγγελου Τερζάκη κ.ά. Η Έλσα Βεργή υπήρξε σπουδαία ηθοποιός με μεγάλη υποκριτική τέχνη, ειδικότερα στην τραγωδία και με πολύ καλή γνώση των όρων και των ορίων του θεάτρου.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1986 αναμίχθηκε στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας με τον συνδυασμό "Νέα Εποχή" του Μιλτιάδη Έβερτ όπου στον 2ο γύρο έλαβε 2.691 ψήφους καταλαμβάνοντας την 20ή θέση του συνδυασμού.

Η Έλσα Βεργή τιμήθηκε από τον βασιλέα Παύλο Α΄, τον βασιλέα Κωνσταντίνο Β΄, από πολλούς καλλιτεχνικούς φορείς, καθώς και με ξένες διακρίσεις. Πέθανε στην Αθήνα το 1989 και κηδεύτηκε στα Σπάτα.

Θεατρικές Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτός ο κατάλογος ενημερώνεται περιοδικά με μηχανικό τρόπο από ένα bot. Επεξεργασίες σε αυτό τον κατάλογο από χρήστες με το συνηθισμένο «χειροκίνητο» τρόπο θα αναιρεθούν με την επόμενη ανανέωση από το bot!

WQS | PetScan | YASGUI | Βρείτε εικόνες
χρονική περίοδος παράσταση ρόλος εταιρεία παραγωγής θέατρο σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1942/1943 Ο μισάνθρωπος Ελιάντ Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1945/1946 Η γη είναι σφαίρα Φαουστίνα Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Σωκράτης Καραντινός
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1945/1946 Οι μνηστήρες του θρόνου Μαργκρέτα Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Πέλος Κατσέλης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1947/1948
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1948/1949
Το τραγούδι της κούνιας – Ζητείται υπηρέτης Ηγουμένη Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας περιοδεία
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1950/1951 Χαραυγή Χρούσω Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1953/1954 Χαραυγή - Σκοτεινιά στον Έπαχτο Κυρία Μαρέμη Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1955/1956 Θεοφανώ Βασίλισσα Θεοφανώ Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1955/1956 Ο άρχοντας Κατερίνα Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1956/1957 Ιφιγένεια η εν Αυλίδι Κλυταιμνήστρα Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1965/1966 Ο σταυρός και το σπαθί Ειρήνη η Αθηναία Θίασος Έλσας Βεργή - Μάνου Κατράκη περιοδεία Πέλος Κατσέλης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1965/1966 Χωριστά τραπέζια Κυρία Σανκλαντ
Κυρία Σύμπυλ Μπελλ
Θίασος Έλσας Βεργή - Μάνου Κατράκη Θέατρο Έλσας Βέργη Γιώργος Θεοδοσιάδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1966/1967 Έντα Γκάμπλερ Έντα Τέσμαν Θίασος Έλσας Βεργή Θέατρο Έλσας Βέργη Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1969/1970
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1970/1971
Ο χορός του θανάτου Αλίς Θίασος Έλσας Βεργή - Μάνου Κατράκη Θέατρο Έλσας Βέργη Μάνος Κατράκης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1970/1971 Κοκτέιλ πάρτυ Σίλια Κοπλστόουν Θίασος Έλσας Βεργή Θέατρο Έλσας Βέργη Λυκούργος Καλλέργης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1979/1980 Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα Μαίρη Καβάν Ταϊρόν Θίασος Έλσας Βεργή Θέατρο Έλσας Βέργη Κωστής Μιχαηλίδης
Τέλος αυτόματα δημιουργημένου καταλόγου.

Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Βεργή Έλσα - Εθνική Λυρική Σκηνή». virtualmuseum.nationalopera.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη» τομ. Β΄ συμπλ., σελ. 14.
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica", τομ. 14ος, σελ. 89.